درمان
درمان مناسب برای غضروف آسیب در مفصل ران کاملاً به شرایط معین بستگی دارد. مثلا، غضروف بافت در کودکان تا زمانی که آسیب از حد خاصی فراتر نرود ، می تواند نسبتاً خوب خود را بازسازی کند. غضروف بزرگسالان به سختی خود را بازسازی می کنند ، به همین دلیل است که در این موارد معمولاً تصمیم به جراحی گرفته می شود.
اگر آسیب بسیار جزئی باشد ، ممکن است منتظر مداخله جراحی باشید و با یک درمان غیر جراحی شروع کنید. این شامل درمان های فیزیوتراپی و جسمی است درد-دارای درمان دارویی از آنجا که آسیب غضروف در مفصل ران به طور متناسب اغلب با بار زیاد در مفصل ارتباط دارد ، در صورت امکان توقف این بار اولویت است.
این مربوط به حرکات خاص و همچنین بارهایی است که ناشی از آن است اضافه وزن. اگر اضافه وزن وجود دارد ، باید در اسرع وقت به وزن طبیعی کاهش یابد. در غیر این صورت هر مرحله فشار غیر ضروری بر غضروف وارد می کند.
بنابراین ، در شرایط خاص ، باید توصیه های تغذیه ای و ورزشی ارائه شود. کفی های مخصوص کفش های ورزشی و روزمره نیز می توانند فشار در مفصل را کمی کاهش دهند. از ایستادن طولانی مدت ، بلند کردن سنگین و راه رفتن روی زمین ناهموار نیز باید خودداری شود.
گرفتن درد و داروهای ضد التهاب (NSAID) نیز می توانند کمک کنند. اگر آسیب غضروف جزئی است و شرایط خارجی فرد مبتلا (سن ، بیماری های همراه و غیره) این اجازه را می دهد ، چنین درمانی می تواند امیدوار کننده باشد.
با این وجود ، در بیشتر موارد شدید آسیب غضروف، جراحی در مفصل ران اجتناب ناپذیر است این عمل معمولاً با استفاده از مفصل ران کم تهاجمی است آرتروسکوپی. روش های مختلفی برای ترمیم بافت آسیب دیده در مفصل ران وجود دارد.
این موارد به اصطلاح میکرو شکستگی است که باعث خونریزی و تحریک بافت برای تشکیل غضروف می شود. این روش نیز وجود دارد پیوند غضروف، که در آن غضروف از دیگری گرفته می شود مفاصل و به مفصل آسیب دیده وارد می شود ، یا روش پیوند سلول های بنیادی، که در آن سلولهای بنیادی تحریک شده و بافت غضروف تشکیل می شود و سپس مواد به مفصل آسیب دیده وارد می شود. درمان آسیب غضروف مفصل ران به شدت مفصل ران بستگی دارد آرتروز (طبقه بندی طبق ICRS: انجمن غضروف بین المللی).
- اگر مفصل ران باشد آرتروز درجه 1 وجود دارد ، یک مفصل ران با حداقل تهاجم آندوسکوپی (آرتروسکوپی باسن) انجام می شود ، در این حالت استخوان بیش از حد رشد می کند و بدن های مفصلی آزاد برداشته می شود و قسمت های غضروف پاره می شود و تا حدی مختل می شود کپسول مفصلی حذف می شوند
- در مرحله پیشرفته 2 آرتروز در بیماران جوان زیر 60/65 سال ، یک مداخله برای حفظ مفصل از طریق آرتروسکوپی کمی منطقی است از پروتزهای مفصل ران در اینجا استفاده می شود که تحت بی حسی عمومی یا جزئی از طریق برش پوستی در بالای مفصل جانبی ران قرار می گیرد (دسترسی قدامی). به منظور حفظ هرچه بیشتر مفصل ران یا استخوان ران سالم ، در این مورد یا فقط استخوان ران سر کلاه بدون استخوان ران گردن برداشتن یا کاشت پروتز ساقه کوتاه معمولاً انجام می شود.
- در مقابل ، در مرحله آرتروز مفصل ران پیشرفته در 3 بیمار مسن بالاتر از 60/65 سال ، معمولاً جایگزینی مفصل ران مفصل ران انجام می شود که به موجب آن هر دو فمورال سر و استابولوم جایگزین می شود.
کشت غضروف اصطلاحاً سلول غضروفی است پیوند (به طور مترادف همچنین پیوند کندروسیت اتولوگ (ACT)) ، که در آن ورود سلول های غضروف به مفصل آسیب دیده (به عنوان مثال مفصل ران) می تواند منجر به بازسازی غضروف مفصل شود.
این روش معمولاً در بیماران مفصل ران جوانتر با آسیب غضروف عمیق اما به صورت محلی محدود که توسط بافت غضروف هنوز سالم است محاصره می شود. به عنوان یک قاعده ، از سلولهای غضروف اتولوگ استفاده می شود پیوند غضروف، اما در موارد خاص ممکن است از سلولهای دهنده نیز استفاده شود. در کشت غضروف درون زا ، سلولهای غضروف سالم از یک منطقه غضروف سالم با استفاده از بیوپسی در طی آرتروسکوپی ، که می تواند تحت شرایط خاص در آزمایشگاه کشت شود.
در یک مرحله دیگر ، این سلولهای غضروفی در سرم خود بیمار کشت یا تکثیر می شوند خون، که در حین آرتروسکوپی نیز گرفته شده است. در آخرین مرحله ، سلولهای کشت شده پس از برداشتن بافت معیوب غضروف ، در یک روش کم تهاجمی دیگر مجدداً در مفصل ران بیمار کاشته می شوند. سلولهای غضروف معرفی شده اکنون به نقص تبدیل شده و تکثیر می یابند ، بنابراین انتظار می رود که بعد از تقریباً 1 سال ، یک بازسازی کامل غضروف انجام شود.
