سندرم کان: آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه دوم - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمی و پارامترهای آزمایشگاهی اجباری - برای روشن شدن تشخیص افتراقی.

  • تتراهیدروآلدوسترون در ادرار 24 ساعته جمع آوری می شود.
  • آزمونهای تأییدی
    • تست بار نمکی
      • آزمایش بار نمکی دهان - در افراد سالم ، قشر آدرنال آلدوسترون تولید به طور معمول پس از مصرف نمک کاهش می یابد [هایپرآلدوسترونیسم اولیه: تولید آلدوسترون به طور ناکافی سرکوب می شود یا اصلاً سرکوب نمی شود].
      • آزمایش بار نمکی داخل وریدی

      توجه: آزمون بار نمکی در حالت نشسته حساسیت بیشتری نسبت به حالت خوابیده دارد و دارای نتایج پایینی از نتایج مثبت و مبهم است.

    • تست سرکوب فلودروکورتیزون (تست مرجع).
    • تست بارگذاری کپتوپریل
  • رنینآزمایش ارتوستاز -آلدوسترون - برای آدنوم مشکوک (V. a.) تولید کننده آلدوسترون.
  • 18-0H-کورتیزول و تجزیه و تحلیل ژنتیکی مولکولی - در V. a. هایپرآلدوسترونیسم اولیه قابل سرکوب گلوکوکورتیکوئید (GSH ؛ مترادف: دگزامتازون- هایپرآلدوسترونیسم قابل سرکوب ، آلدوسترونیسم قابل اصلاح با گلوکوکورتیکوئید ، GRA).

یادداشتهای بعدی

  • در هیپرالدوسترونیسم اولیه (سندرم کان) ، قشر آدرنال باعث افزایش آلدوسترون بدون فعال شدن توسط سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) می شود: نسبت آلدوسترون-رنین سرم (ARR) [> 200].
  • در هایپرالدوسترونیسم ثانویه ، قشر آدرنال از طریق فعال سازی مزمن سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) باعث افزایش آلدوسترون می شود ، یعنی هم آلدوسترون و هم رنین بالا هستند ، بنابراین نسبت آلدوسترون به رنین سرم طبیعی است.