التهاب زیر بالینی: آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

  • پارامترهای التهابی-CRP (پروتئین واکنش پذیر C) / ساعت-CRP (پروتئین واکنش پذیر C با حساسیت بالا).

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه دوم - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

  • تومور نکروز فاکتور (TNF-alpha) (پیش التهابی).
  • اینترلوکین -6 (IL-6) (پیش التهابی)
  • لیپوپلی ساکارید (LPS) ؛ جمع آوری نمونه: استریل ، خشک دهن (> 4 ساعت بعد از آخرین وعده غذایی) ؛ مواد نمونه: لوله های مخصوص سرم (فاقد اندوتوکسین) ، سانتریفیوژ نشده است.
  • مالون دی آلدئید (MDA) - نشانگر پراکسیداسیون لیپیدها.
  • هیستامین or تریپتاز (نشانگر واکنشهای آلرژیک).
    • [تریپتاز بیشتر از سایر نشانگرها قابل تشخیص است هیستامین یا لکوترین ها ، پروستاگلاندین ها، و غیره
    • افرادی که سطح بالاتری دارند تریپتاز (4-6٪ از جمعیت) مستعد ابتلا به هستند کهیر (کندوها). بعلاوه ، هنگامی که بعد از دراز کشیدن بلند می شوند ، ممکن است دچار تپش قلب شوند ("وضعیت پوسچر) تاکی کاردی سندرم (POTS) ") ؛ بعضی حتی غش می کنند برخی از آنها رنج می برند سندرم روده تحریک پذیر (سندرم روده تحریکپذیر). آنها با خشونت بیشتری واکنش نشان می دهند نیش حشرات از افراد دیگر].
  • فاکتورهای مکمل C3، C4: فاز حاد هستند پروتئین ها و بخشی از حالت غیرمعمول غیر اختصاصی است سیستم ایمنی بدن.
  • کالپروتکتین: جز component سلولی گرانولوسیت های نوتروفیل ، که به عنوان یک مارکر از مهاجرت گرانولوسیت ها به لومن روده در زمینه یک فرآیند التهابی در نظر گرفته می شود
  • تشخیص آزمایشگاهی به دلیل اکسیداتیو یا نیتروزاسیون فشار در زیر به "استرس اکسیداتیو / تشخیص آزمایشگاهی" مراجعه کنید.