تعریف
هپاتیت B یک است التهاب کبد ناشی از هپاتیت ویروس B و می تواند باعث آسیب مزمن به کبد. "آزمون" برای هپاتیت B وجود ندارد ، روشهای زیادی برای تعیین اینکه آیا عفونت وجود دارد یا خیر هپاتیت B حاضر است. به عنوان مثال ، آزمون برای هپاتیت B خاص بودن را بررسی می کند آنتی بادی در برابر هپاتیت B ویروس و / یا اجزای ویروس در بدن بیمار وجود دارد خون. بسته به کدام آنتی بادی و چند یا کدام یک از اجزای ویروس در این ویروس یافت می شود خون، پزشکان و پزشکان آزمایشگاهی می توانند تشخیص دهند که آیا عفونت اخیر است یا اخیر ، یا اینکه بیمار آنتی بادی را از طریق واکسیناسیون به دست آورده است.
چه آزمون های مختلفی موجود است؟
آزمایشات مختلفی برای تشخیص عفونت با ویروس هپاتیت B در بیمار وجود دارد:
- آزمایشات آنتی بادی: ضد HBc IgM و ضد HBc IgG آنتی بادی در تشخیص هپاتیت B آزمایش می شوند. این آنتی بادی ها علیه پروتئینی از هسته ویروس هدایت می شوند. آنتی بادی IgM در ابتدای عفونت تولید می شود ، در طول بهبودی مقدار آنها کاهش می یابد.
آنتی بادی های IgG کمی دیرتر از آنتی بادی های IgM تولید می شوند و در داخل نیز قابل تشخیص هستند خون حتی پس از بهبود عفونت هپاتیت B. سپس آنها نشان می دهند که یک بیمار از طریق هپاتیت B عبور کرده است. سایر آنتی بادی های مورد استفاده در تشخیص هپاتیت B ضد HBe (علیه پروتئینی است که در هنگام تکثیر ویروس تولید می شود) و آنتی بادی های ضد HBs (در برابر پروتئین سطحی) است.
این آنتی بادی ها تا چند ماه پس از عفونت با هپاتیت B افزایش نمی یابند و به طور کلی (شروع) بهبودی را نشان می دهند.
- آزمایش DNA ویروسی: مواد ژنتیکی ویروس هپاتیت B از DNA تشکیل شده است. این DNA در طی عفونت ، حدود 2-4 هفته قبل از اینکه سایر اجزای ویروس و آنتی بادی ها در خون شناسایی شوند ، در خون قابل تشخیص است.
- آزمایش اجزای ویروس: HBs-Ag (آنتی ژن سطح هپاتیت B) ، بخشی از سطح ویروس هپاتیت B ، در خون قابل تشخیص است. این جز virus ویروس معمولاً قبل از شروع علائم قابل تشخیص است.
پس از بهبود هپاتیت B ، HBs-Ag دیگر قابل تشخیص نیست. اگر بعد از 6 ماه هنوز در خون یافت شود ، این عفونت مزمن هپاتیت B نامیده می شود. HBe-Ag (آنتی ژن پاکت هپاتیت B) ، پروتئینی که هنگام تکثیر ویروس تولید می شود ، نیز قابل تشخیص است.
تمام مقالات این مجموعه:
