آزمایش دارو بر اساس ادرار
در بسیاری از موارد آزمایش دارو ، تجزیه و تحلیل ادرار روشی است که انتخاب می شود یا بصورت a) انجام می شود مکمل برای آزمایش بیشتر (به عنوان مثال علاوه بر خون نمونه گیری) دلیل این امر این است که ادرار به عنوان یک ماده نمونه به سادگی ، سریع و غیرتهاجمی بدست می آید و مواد مورد آزمایش در غلظت های بالاتر از ادرار وجود دارد ، به عنوان مثال ، در خون. علاوه بر این ، می توان مواد دارویی را برای مدت زمان طولانی تری در ادرار تشخیص داد خون (روزها تا یک هفته)
در بعضی موارد ، به عنوان مثال وقتی بنزودیازپین ها یا حشیش به طور مداوم استفاده می شود ، مواد مورد بحث هنوز هم می تواند چندین هفته پس از آخرین استفاده در ادرار تشخیص داده شود. یکی دیگر از معایب نمونه های ادرار این است که هیچ ارتباط فوری زمانی نمی تواند بین تشخیص دارو و مصرف دارو ایجاد شود ، زیرا معمولاً مدتی طول می کشد تا متابولیت در غلظت های قابل تشخیص در ادرار وجود داشته باشد. یک نقطه ضعف دیگر امکان دستکاری در نمونه ادرار است ، به طوری که غالباً جمع آوری نمونه در معرض دید ضروری است. به منظور پایین نگه داشتن احتمال دستکاری در کمترین حد ممکن ، معمولاً از افراد آسیب دیده به طور خودجوش خواسته می شود تا نمونه ادرار را تحت کنترل بینایی جمع کنند.
آزمایش دارو بر اساس بزاق
La بزاق، به عنوان یک ماده آزمایش دیگر ، مشابه خون ، برای ارزیابی تأثیر فعلی دارو مناسب تر است. مجموعه بزاق نمونه نسبت به استخراج مواد قبلی که قبلاً ذکر شد ، یک مزیت بزرگ دارد زیرا می تواند به صورت غیر تهاجمی و همچنین بدون نفوذ به حوزه صمیمی فرد آسیب دیده تحت بازرسی بصری به دست آید. بنابراین ، به عنوان یک قاعده ، مقدار بیشتری از مواد برای نمونه گیری با استفاده از a بدست می آید بزاق آزمایش از طریق آزمایش خون یا ادرار همچنین قابلیت کنترل بزاق به سختی یا به هیچ وجه امکان پذیر نیست ، بنابراین آزمایش از این نظر معنی دار است. با این حال ، یک نقطه ضعف ، مانند خون ، غلظت کم مواد مورد آزمایش در بزاق است ، به طوری که فقط به طور خلاصه می توان آنها را تشخیص داد.
تمام مقالات این مجموعه:
