استئومیلیت استخوان فک: آزمایشات تشخیصی

واجب تشخیص دستگاه پزشکی.

  • رادیوگرافی: رادیوگرافی پانورامیک ، رادیوگرافی فک پایین Clementschitsch [زیر را ببینید "ویژگی های رادیولوژیک استئومیلیت"]

اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی.

  • دندانی توموگرافی حجم دیجیتال (DVT) - روش تصویربرداری رادیولوژیک که نمایشی سه بعدی از آناتومی دندان ، فک و صورت را فراهم می کند جمجمه، که می تواند سهم قابل توجهی در تشخیص قبل از عمل و پس از سانحه داشته باشد.
    • برای تشخیص مشکوک
    • برای برنامه ریزی درمانی
    • برای کنترل پیشرفت
  • تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): حساس تر از رادیوگرافی معمولی است.
  • خط نگاری استخوان ؛ مراحل اولیه بیماری بهتر از MRI ​​یا DVT / CT تشخیص داده می شود:
    • If خون فرهنگ ها و علائم موضعی منفی هستند: برای تشخیص هماتوژن حاد ("منشا آن در جریان خون") استئومیلیت.
    • برای تشخیص سایر کانون های محیطی
    • برای استئومیلیت مزمن اولیه
    • در استئومیلیت مزمن حاد و ثانویه
  • تصویربرداری لکوسیت - روش پزشکی هسته ای برای غنی سازی نشاندار شده رادیویی لکوسیتها در محل های التهاب [حاد / مزمن استئومیلیت].

ویژگی های رادیولوژیک استئومیلیت استخوان فک (استئومیلیت استخوان فک):

  • هیچ تغییر رادیولوژیکی [استئومیلیت حاد - اولین علائم پس از دو تا سه هفته].
  • اسکلروز گسترده (تراکم بافتی).
  • وقوع رایج hyperdense ("افزایش یافته است چگالی) و hypodense ("کاهش تراکم") ساختارهای استخوانی [استئومیلیت مزمن ثانویه].
  • رادیوپاسیته / رادیولوسنسی ناهمگن [استئومیلیت مزمن اولیه]
  • Subperiosteal ("زیر پریوست") تشکیل استخوان جدید [شایع در استئومیلیت مزمن اولیه]
  • تخریب استخوان
  • ترشح استخوان (نکروتیک / مرده استخوان که به وضوح از بافت سالم مشخص شده است) [استئومیلیت مزمن ثانویه].
  • شل شدن ایمپلنت
  • شکستگی های پاتولوژیک (شکستگی استخوان در هنگام بارگیری طبیعی به دلیل ضعیف شدن استخوان ناشی از یک بیماری).