نحوه عملکرد لوزارتان
لوزارتان به عنوان نماینده ای از به اصطلاح مهارکننده های AT1 ("سارتان")، مکان های اتصال ماده پیام رسان آنژیوتانسین II را بر روی دیواره رگ های خونی مسدود می کند. در نتیجه، پیام رسان منقبض کننده عروق دیگر نمی تواند اثر خود را منتقل کند - رگ های خونی گشاد می شوند و فشار خون به آرامی کاهش می یابد.
سارتان هایی مانند لوزارتان همچنین بازسازی ساختاری نامطلوب بافت قلب و کلیه را در نتیجه فعال شدن بیش از حد سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) سرکوب می کنند. مانند به اصطلاح مهارکننده های ACE، بنابراین آنها داروهای استاندارد پس از حمله قلبی، در موارد نارسایی قلبی و اختلال عملکرد مزمن کلیه هستند.
با RAAS، بدن دارای یک سیستم پیچیده برای تنظیم فشار خون است: اگر به انرژی بیشتری نیاز داشته باشد، فشار خون به طور خودکار افزایش می یابد. از طرف دیگر در مراحل استراحت به سمت پایین تنظیم می شود. اگر این سیستم مختل شود، می تواند منجر به افزایش فشار خون شود. افراد مبتلا معمولا متوجه آن نمی شوند و به تدریج بدتر می شود.
به ویژه عروق کوچک، مانند آنهایی که در چشم و کلیه یافت می شوند، در اثر افزایش مداوم فشار آسیب می بینند. اگر فشار خون بالا برای مدت طولانی تشخیص داده نشود و درمان نشود، می تواند عواقب جدی مانند از دست دادن بینایی و اختلال عملکرد کلیه داشته باشد.
جذب، تجزیه و دفع
پس از جذب از راه دهان (خوراکی)، ماده فعال فقط تا حدی از روده به خون جذب می شود. پس از توزیع در ارگانیسم، سپس در کبد تجزیه می شود. از جمله، این یک محصول تخریب کننده تولید می کند که هنوز هم اثر کاهش فشار خون دارد.
تقریباً دو ساعت پس از مصرف (هفت ساعت برای محصول تجزیه شده)، نیمی از ماده موثره تجزیه شده است. محصولات تخریب از طریق کلیه ها دفع می شوند.
لوزارتان چه زمانی مصرف می شود؟
زمینه های کاربرد (نشانه ها) لوزارتان عبارتند از
- فشار خون بالا (فشار خون بالا)
- بیماری کلیوی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا یا دیابت نوع 2
- نارسایی مزمن قلب (نارسایی مزمن قلبی)
- کاهش خطر سکته مغزی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا و هیپرتروفی بطن چپ (بزرگ شدن بطن چپ)
نحوه مصرف لوزارتان
ماده فعال معمولاً به شکل قرص تجویز می شود. به دلیل تجزیه سریع آن در بدن، ممکن است لازم باشد که لوزارتان دو بار در روز مصرف شود. این یک اثر ثابت را تضمین می کند. با این حال، مصرف یک بار در روز اغلب کافی است.
دوز معمول بین 12.5 تا 100 میلی گرم در روز است و نباید بیش از 150 میلی گرم باشد. به کودکان، نوجوانان و بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه دوز کاهش یافته داده می شود.
عوارض جانبی لوزارتان چیست؟
گاهی اوقات (در کمتر از یک درصد از افراد تحت درمان)، شکایات گوارشی و تپش قلب در نتیجه مصرف دارو رخ می دهد.
عوارض جانبی را می توان با نظارت دقیق درمان توسط پزشک بسیار محدود کرد.
هنگام مصرف لوزارتان چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
موارد منع مصرف
لوزارتان نباید مصرف شود اگر:
- حساسیت به ماده فعال یا هر یک از اجزای دیگر دارو
- اختلال عملکرد شدید کبد
- مصرف همزمان آلیسکیرن (داروهای فشار خون) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 یا اختلال در عملکرد کلیه
- بارداری در سه ماهه دوم یا سوم (سه ماهه سوم)
تداخلات
مصرف لوزارتان همزمان با سایر داروها می تواند منجر به تداخلات شود. برخی از داروها می توانند اثر کاهش فشار خون لوزارتان را افزایش دهند. از جمله موارد زیر است:
- سایر داروهای ضد فشار خون (ضد فشار خون)
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند آمی تریپتیلین یا ایمی پرامین)
برخی مسکن ها (مانند ایبوپروفن، اسید استیل سالیسیلیک) می توانند اثر لوزارتان را کاهش دهند. این تداخل به ویژه در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه باید در نظر گرفته شود. در صورت مصرف همزمان، می تواند منجر به بدتر شدن عملکرد کلیه شود.
لوزارتان می تواند سطح پتاسیم خون را افزایش دهد - به خصوص اگر در ترکیب با برخی از داروهای دیگر استفاده شود. به عنوان مثال، این داروها شامل دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم (مانند اسپیرونولاکتون، تریامترن) و سایر داروهایی است که می توانند سطح پتاسیم را افزایش دهند (مانند هپارین و تری متوپریم).
توانایی رانندگی و کار با ماشین آلات
از آنجایی که ممکن است پس از مصرف دارو سرگیجه و مشکلات گردش خون ایجاد شود، باید به توانایی فرد در واکنش، به ویژه در شروع درمان توجه شود. سپس بیماران باید با پزشک خود تصمیم بگیرند که آیا می توانند به طور فعال در ترافیک جاده ای شرکت کنند یا با ماشین آلات سنگین کار کنند.
محدودیت سنی
این ماده فعال در حال حاضر در آلمان و اتریش برای کودکان از سن شش سالگی تایید شده است. آنها دوز کاهش یافته را دریافت می کنند که با وزن بدن آنها سازگار است.
در سوئیس استفاده از لوزارتان در کودکان و نوجوانان زیر 18 سال طبق اطلاعات تجویزی توصیه نمی شود.
بارداری و تغذیه با شیر مادر
مانند همه سارتان ها، لوزارتان در سه ماهه دوم و سوم بارداری منع مصرف دارد، زیرا داروهای این گروه می تواند منجر به اختلالات جنینی شود.
نحوه تهیه دارو با لوزارتان
داروهای حاوی لوزارتان فقط در آلمان، اتریش و سوئیس با نسخه در دسترس هستند.
لوزارتان از چه زمانی شناخته شده است؟
در سال 1995، ماده موثره لوزارتان در ایالات متحده آمریکا به عنوان درمان فشار خون بالا تایید شد. این اولین نماینده به اصطلاح مهارکننده های AT1 بود.
لوزارتان با فشار خون بالا به خوبی مهارکننده‌های ACE (کاپتوپریل، انالاپریل، رامی‌پریل، لیزینوپریل) را مقابله می‌کند. با این حال، اینها اغلب باعث سرفه های تحریک کننده به عنوان یک عارضه جانبی می شوند که در مورد لوزارتان و سایر سارتان ها صدق نمی کند.
