ویروس Orthopoxvirus variola عامل ایجاد کننده آن است ابلهخطرناک است بیماری عفونی اعتقاد بر این است که هزاران سال وجود داشته است. نام ابله به معنی تاول یا جیب است و به آن اشاره دارد پوست ضایعاتی که یکی از بارزترین علائم این بیماری هستند.
ویروس ارتوپاکس ویروس چیست؟
انسانی ابله اعتقاد بر این است که ویروس (Orthopoxvirus variola) اولین بار در حدود سال 1906 توسط Enrique Paschen ، واکسیناسیون مکزیکی-آلمانی شناسایی شده است. وی موفق به کشف اجساد به اصطلاح ابتدایی در لنف مایعات کودک آلوده به کمک میکروسکوپ نوری ، که به نام او به عنوان پیکرهای Paschen نامگذاری شده اند. با این حال ، مصریان باستان از قبل در مورد این بیماری اطلاع داشتند. آنها آن را بیماری Uhedu نامیدند. در عهد باستان چین، در زمان ساخت دیوار بزرگ ، مردم سخن گفت از آبله هون ، و رومیان باستان آبله را آنتونین می نامیدند طاعون. علاوه بر آبله واقعی (واریولا ماورا یا واریولا ورا) ، آبله سفید (واریولا مینور) و آبله شرقی آفریقا نیز وجود دارد که به آبله سیاه نیز معروف است. علاوه بر این آبله انسان ویروس ها، ویروس های مختلف آبله حیوانی نیز وجود دارد ، مانند آبله میمون ، آبله گاو و آبله که می توانند از طریق میزبان های میانی مربوطه نیز به انسان منتقل شوند.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
آبله در گذشته بارها باعث اپیدمی های ویرانگر شده و میلیون ها نفر را به کام مرگ کشانده است. آنها یکی از آفتهای کتاب مقدس به حساب می آمدند ، امپراتوری روم را برای چندین دهه ویران کردند ، مناطقی از مردم بومی قاره آمریکا ، آفریقا و استرالیا را از بین بردند و احتمالاً با صلیبیون به اروپا آمدند. در آن زمان ، سالانه حدود 400,000 نفر در اینجا بر اثر این بیماری جان خود را از دست می دادند. در بعضی مواقع ، تعداد بیماران آبله و تلفات حتی از تعداد آنها نیز بیشتر بود طاعون or وبا فوتشدگان. شخصیت های مشهوری در تاریخ مانند لوئیس پانزدهم ، پادشاه فرانسه و ناوارا یا تزار روسی پیتر دوم در اثر آن درگذشت. بتهوون احتمالاً توسط آبله کر شده بود و صورت یوزف هایدن توسط آبله مسخ شده بود زخم. از ابتدای قرن 19 ، واکسیناسیون آبله با زنده واکسن در دسترس بودند ، که به سرعت موفق به سرکوب آبله شد. تعداد عفونت های جدید کاهش یافت. در سال 1967 ، جهان سلامتی سازمان (WHO) یک کارزار جهانی را برای ریشه کن کردن آبله آغاز کرد ، یک مورد واکسیناسیون عمومی مطرح شد و در سال 1980 ، WHO تشخیص داد که ویروس آبله می تواند تقریباً منقرض شود. در نتیجه ، واکسیناسیون عمومی آبله دوباره لغو شد. با این حال ، هنوز موجودی انبار وجود دارد واکسن در بسیاری از کشورهای جهان (از جمله آلمان) برای پیشگیری از شیوع احتمالی آبله و درمان زود هنگام گروه هایی از افراد که ممکن است در معرض خطر یا عفونت باشند.
بیماری ها و شرایط پزشکی
آخرین موارد ثبت شده آبله انسان در بنگلادش در سال 1975 ، در بیرمنگام در سال 1978 و در سومالی رخ داد. با این حال ، حداقل در ایالات متحده و روسیه هنوز امکانات تحقیقاتی وجود دارد که آبله را در خود ذخیره می کند ویروس ها امروز. به عنوان مثال از زمان قطع واکسیناسیون آبله ، تعداد مبتلایان به آبله میمون (orthopoxvirus simiae) یا آبله گاو (orthopoxvirus bovis) ، به ویژه در آفریقا افزایش یافته است. پیش از این ، این نوع آبله ها در افراد واکسینه شده به دلیل اصطلاحاً "محافظت از عفونت متقابل" وجود نداشت. علاوه بر این ، برخی از محققان می ترسند که گونه های آبله حیوان نیز در طول زمان دچار جهش شوند و احتمال انتقال از انسان به انسان را بیشتر می کند. ویروس آبله انسان از نظر تئوری قابل انتقال است عفونت قطره از سرفه و عطسه ، بلکه توسط استنشاق گرد و غبار ناشی از ملافه ، لباس ، ظرف یا سایر اشیایی که فرد بیمار با آنها تماس داشته است. تصادفات آزمایشگاهی نیز امکان پذیر است. آبله میمون هنگامی که جوندگان ، موش ها یا میمون های آلوده به افراد نیش می زنند یا خراشیده می شوند ، یا هنگامی که افراد گوشت حیوانات آلوده را مصرف می کنند به انسان منتقل می شود. آبله گاو و آبله در حین شیردوشی تا حدی منتقل می شوند. دوره کمون ویروس آبله به طور متوسط 2 هفته است. در ابتدای بیماری ، احساس شدید بیماری وجود دارد. افراد مبتلا زیاد هستند تب, لرز, سردرد، اندام دردناک ، گلو درد، و متورم است لنف گره ها تب به طور کلی در دو قسمت پیشرفت می کند. بعد از قسمت دوم ، تغییرات پوستی معمولاً آبله ظاهر می شود پوست تاول ها عمدتا روی صورت پخش می شوند ، گردن, قفسه سینه، ناحیه کشاله ران و پا. وقتی جوش ها خشک می شوند و بعد از هفته ها می ریزند ، اغلب پشت سر می گذارند پوست گودی یا جیب اگر روند بیماری به ویژه شدید باشد ، می تواند نیز باشد رهبری به عواقب وحشتناک مانند فلج ، مغز آسیب و کوری. با این حال ، دوره های معتدل نیز معمول است. خطر ابتلا به آبله بسیار زیاد است. گزینه های درمان محدود به استراحت دقیق در تختخواب هستند ، تب بر و داروهای ضد درد، و درمان بیماری های ثانویه. در گذشته ، تعداد زیادی از افرادی که به آبله مبتلا شدند ، جان خود را از دست دادند. در قرن بیستم ، میزان مرگ و میر حدود 20 درصد بود. این بیماری به ویژه بیماران دارای سیستم ایمنی ضعیف ، افراد مسن و کودکان را درگیر می کند. در بین افراد مبتلا به آبله حیوانات ، میزان مرگ و میر بسیار کمتر است و حدود یک درصد است. کسانی که از آبله جان سالم به در می برند متعاقباً مقاوم هستند و بنابراین در طول زندگی در برابر بیماری محافظت می شوند.
