پاتوژنز (ایجاد بیماری)
یک استعداد ژنتیکی (گرایش) احتمال دارد. این تئوریزه است که لیپیدما از فشرده سازی مویرگهای لنفاوی از یک طرف و یک ناهنجاری همراه از مویرگهای لنفاوی از طرف دیگر حاصل می شود. آسیب شناسی (آسیب شناسی) تغییر کرده است بافت چربی همچنین به ادم تمایل دارد (آب احتباس) به دلیل اختلال در مویرگی عملکرد ، که می تواند رهبری به احساس تنش و فشار درد در دوره بیماری.
شواهد بافت شناسی (بافت ریز) هیپرپلازی (بزرگ شدن به دلیل افزایش تقسیم سلول) و هیپرتروفی (افزایش اندازه فقط به دلیل بزرگ شدن سلول) سلولهای چربی ، که توسط یکدیگر جدا می شوند بافت همبند سپتوم (پارتیشن) تصور می شود که افزایش چربی زایی (تشکیل چربی) باشد رهبری به بافت چربی ناشی از هیپوکسی نکروز ("مرگ بافت چربی به دلیل عدم وجود اکسیژن”) همراه با التهاب (التهاب) متوالی و فعال شدن سلولهای بنیادی بافت چربی. علاوه بر این ، همچنین به عنوان یک نتیجه از هیپوکسی ، آنژیوژنز (رشد خون عروق، با جوانه زدن یا تقسیم فرآیندهای عروق خونی که قبلاً از قبل ساخته شده اند) رگ های آسیب شناختی رخ می دهد. این امر توضیح می دهد توسعه ادم ارتوستاتیک به دلیل افزایش تجمع مایعات و پروتئین در بینابینی. تمایل بیشتری به وجود دارد کبودی (کبودی) به دلیل افزایش مویرگی شکنندگی (کاهش پایداری خون مویرگ)
در پاتوژنز لیپیدما، درگیری سیستم لنفاوی بعید نیست.
لیپما در درجه اول در طی دوره های تغییر هورمونی ایجاد می شود.
لیپدما تقریباً فقط به زنان مبتلا است. در مردان ، این بیماری تقریبا فقط در اختلالات هورمونی بسیار شدید رخ می دهد. پیشگیری و درمان چاقی (بودن اضافه وزن) ، که اغلب همراه با بیماری اتفاق می افتد ، می تواند باعث وخیم تر شدن لیپم شود.
علل (علل)
علل بیوگرافی
