آناستوموز ژاکوبسون دسته ای از رشته های عصبی در است سر و جمجمه منطقه دوره الیاف آن مسئول تحریک پاراسمپاتیک (عصب کشی) محل است غده پاروتید. این اتصالات عصبی توسط پزشک و محقق یهودی-دانمارکی لودویگ لوین جاکوبسون (1783-1843) کشف شد. منشأ آنها از هسته بزاق دهان ، یک هسته عصب جمجمه در بصل النخاع است. همراه با عصب جمجمه IX (عصب گلوسفارنکس) ، مسیر آنها از طریق یک سوراخ در قاعده حفره جمجمه خارج می شود جمجمه سوراخ ژوگولار نامیده می شود.
آناستوموز یاکوبسون چیست؟
در میان برخی از اتصالات دیگر (آناستوموز) با همسایه اعصاب، الیاف به اصطلاح حفره تمپان (cavitas tympani) وارد می شوند. سرانجام ، مهم توزیع ایستگاه شاخه های مقابل غده پاروتید هست عصب صورت. بنابراین ، آناستوموز یاکوبسون سرانجام به مقصد خود ، می رسد غده پاروتید، به عنوان طناب پاراسمپاتیک عصب گلوسفارنکس ("زبان عصب حلق »). شبکه غیرقابل کنترل اعصاب در اطراف عصب جمجمه نهم نیز تأمین کننده منبع گوش میانی، غدد گونه به اصطلاح ، حلق مخاط، لوزه ها و همچنین نواحی عقب زبان. در این ناحیه بسیار حساس ، اسپاسم عضلانی مختلفی می تواند به دلیل نقص در عصب گلوسفارنکس ایجاد شود. محرک های احتمالی این موارد عبارتند از: قاعدگی, بیماری هاری یا اثرات تحریک کننده شدید ناشی از اجسام خارجی است. آسیب به گلوسفارنکس نیز می تواند باشد رهبری به فلج عضلات حلق و در نتیجه ، به اختلالات بلع عظیم. در چنین مواردی ، به اصطلاح کوپلینگ عضله عصب از حالت معمول خارج می شود تعادل. گلوسوفارنکس نورالژی همچنین می تواند در ارتباط با آناستوموز یاکوبسون رخ دهد. در این مورد ، ناگهانی شدید درد در سطح وسیع تری اتفاق می افتد دهان ناحیه ، که ممکن است تا ناحیه گوش گسترش یابد. آنها با ساده ترین حرکات جویدن ، بلع و گفتن کاملاً مشهود هستند.
آناتومی و ساختار
غده پاروتید (غده پاروتید یا glandula parotis) که با تحریکات عصبی توسط آناستوموز ژاکوبسون تأمین می شود ، بزرگترین غده بزاقی در کل ناحیه فک و صورت محسوب می شود. در دو طرف صورت ، جلو و زیر گوش قرار دارد. در امتداد خود ، غده پاروتید از قوس به اصطلاح زیگوماتیک تا زاویه فک می رسد. شکل مثلثی و مسطح است. وزن غده پاروتید 20 تا 30 گرم است. با یک فاشیا (کپسول of) پوشانده شده است بافت همبند) در داخل آن به لوبول های کوچک تقسیم شده است. سلولهای غده ای غده پاروتید وجود دارد که اصطلاحاً اولیه ترشح می شود بزاق. این ویژگی تغییر ترکیب آن را هرچه بیشتر در سیستم تخلیه پیشرفت کند ، دارد. مجرای به اصطلاح دفع کننده غده پاروتید عمدتا به روشی مشابه با عضلات جونده کار می کند. از عضله گونه و گونه عبور می کند مخاط. نقطه انتهایی مجرای دفع پاروتید در است حفره دهان. به عنوان یک قاعده ، به راحتی قابل تشخیص است حفره دهان در مقابل مولرهای فوقانی به عنوان یک نقطه کوچک تیره رنگ. علاوه بر آناستوموز یاکوبسون که منجر به غده پاروتید می شود ، شبکه پاروتید نیز در غده پاروتید یافت می شود. این از الیاف عصب جمجمه VII تشکیل شده است (عصب صورت) فیبرهایی که از آن دور می شوند اساساً مسئول فعال سازی عضله صورت هستند. غده پاروتید نیز از طریق شاخه ها و شاخه های عصب تری ژنیک به دست می آید. در ناحیه غده پاروتید ، خارجی است شریان کاروتید همچنین به دو شاخه انتهایی آن تقسیم می شود. خروج از خون در ابتدا از طریق شاخه های پاروتید است رگ. لنفاوی از غده پاروتید از خارج به اصطلاح پاروتید عبور می کند گره های لنفاوی.
عملکرد و وظایف
La بزاق تولید شده توسط غده پاروتید در حالت به اصطلاح مایع خالص است ، یعنی آبکی و کاملاً فاقد اجزای مخاطی (لزج) است. نازک است ، کمی در محدوده قلیایی است و نسبتاً زیادی از آن است پروتئین ها و آنزیم ها. از آن جمله ، آنزیم است آمیلاز برای تجزیه بسیار مهم است کربوهیدرات ها. بزاق غده پاروتید نیز با محتوای آن مشخص می شود ایمونوگلوبولین ها، که در دفاع بیولوژیکی در خدمت می کنند دهان حوزه. بیماری های کم و بیش شایع غده پاروتید تومورها و اوریون (پترزنده بز). اوریون به طور عمده در رخ می دهد کودکی و با شدت مشخص می شود تورم غده پاروتید در نتیجه یک عفونت ویروسی. چنین تورم ها ، از آنجا که انواع مختلف بدخیمی را دارند ، باید همیشه توسط یک متخصص بررسی شود خطر اصلی این است که تورم های التهابی به سرعت در مناطق حساس آن گسترش می یابد مغز.
بیماری
سو mal عملکردهای مختلف آناستوموز Jacobson می تواند باشد رهبری به طیف وسیعی از اختلالات غده پاروتید. التهاب به ویژه به سرعت گسترش می یابد زیرا غده پاروتید با مجرای غده ای خود دسترسی آزاد به فلور دهان دارد. جریان بزاقی غده گاهی اوقات به طور گسترده ای با ایجاد سنگ مانع می شود. خطرناک باکتری دسترسی آسان از طریق این سنگهای بزاقی را پیدا کنید ، که به نوبه خود می تواند التهابات جدیدی ایجاد کند. بروز عفونت های مزمن غیرمعمول نیست که باید با آنها درمان شود آنتی بیوتیک ها. سنگهای بزاقی معمولاً با تغییر در ترکیب بزاق مواجه می شوند. آنها عمدتا از تشکیل شده است کلسیم فسفات و معمولاً با روشهای ساده جراحی برطرف می شود. استفاده كردن سونوگرافی، همچنین می توان سنگهای بزاقی را شکافت تا بتوان آنها را به طور طبیعی از طریق سیستم کانال خارج کرد. تومورهای خوش خیم مثر غدد بزاقی در بدن انسان در 80 درصد موارد غده پاروتید را تحت تأثیر قرار می دهد. از آنجا که آنها می توانند از بین بروند ، تحت شرایط خاص حذف هنوز توصیه می شود. در مقابل ، حذف تومورهای بدخیم غده پاروتید اغلب تنها امکان پذیر است درمان. با این حال ، خطر این عمل جراحی زیاد است زیرا تعداد زیادی از صورت صورت است اعصاب از غده پاروتید عبور کنید.