محصولات
وستکینوماب بصورت تجاری به عنوان محلول تزریق در دسترس است (استلارا). این در ژانویه 2009 در اتحادیه اروپا ، در سپتامبر 2009 در ایالات متحده و در اکتبر 2010 در بسیاری از کشورها تصویب شد. در سال 2017 ، یک کنسانتره برای تهیه محلول تزریق نیز تصویب شد. این مقاله به زیرپوستی اشاره دارد حکومت.
ساختار و خواص
وستکینوماب یک آنتی بادی مونوکلونال IgG1κ انسان در برابر زیر واحد p40 اینترلوکین IL-12 و IL-23 است.
اثرات
وستکینوماب (ATC L04AC05) به سیتوکینهای انسان اینترلوکین -12 و اینترلوکین -23 متصل شده و آنها را خنثی می کند ، که در پاسخ ایمنی نقش دارند و تصور می شود که تا حدی مسئول ایجاد پسوریازیس. بنابراین وستکینوماب اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضد التهاب دارد.
موارد مصرف
برای درمان بیماران بزرگسال با متوسط تا شدید پلاک پسوریازیس که در آن سایر روشهای درمانی ، از جمله سیکلوسپورین, متوترکسات، یا PUVA ، پاسخی نداده اند ، منع مصرف دارند ، یا تحمل نشده اند. Ustekinumab هنوز برای درمان سایر بیماریهای خود ایمنی تأیید نشده است.
مقدار مصرف
با توجه به SmPC. دارو به صورت زیر جلدی تزریق می شود. تزریق بعدی 4 هفته بعد و سپس در فواصل 12 هفته ای انجام می شود. این فواصل طولانی ممکن است زیرا نیمه عمر ustekinumab 15-32 روز است.
موارد منع مصرف
- حساس بودن
- از نظر بالینی مربوط و عفونت فعال ، مانند مرض سل.
اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.
تداخلات
اطلاعات کافی در مورد داروی بالقوه موجود در دسترس نیست فعل و انفعالات. زنده واکسن نباید همزمان تجویز شود.
عوارض جانبی
Ustekinumab امکان ایجاد عفونت های جدی و افزایش خطر ابتلا به بدخیمی را دارد. معمولاً مشاهده می شود عوارض جانبی شامل عفونتهای تنفسی ، سلولیت ، واکنشهای حساسیت زیاد ، افسردگی، سرگیجه ، سردرد، ناحیه حلق درد، گرفتگی بینی، اسهال، خارش ، پشت درد, درد عضلانی, خستگی، و واکنش های محل تزریق موضعی.