اصرار فشار به عنوان مرحله فشار دادن در طی روند تولد درک می شود. در دوره به اصطلاح اخراج اتفاق می افتد.
اصرار مبرم چیست؟
اصرار فوری درک می شود که مرحله فشار آور در طی روند تولد است. اصرار هل دادن ، که با هل دادن همراه است انقباضات، در آخرین مرحله زایمان آشکار می شود که دوره اخراج نیز نامیده می شود. در این دوره مادر با فشار دادن کودک مرحله به مرحله کودک را از بدن خارج می کند. بیشتر زنان تمایل به فشار بسیار شدید را احساس می کنند. در این فرآیند ، نوزاد باید حدود 15 سانتیمتر عبور کند که این امر نیاز به استقامت مادر و کودک دارد. به عنوان یک قاعده ، فشار شدید فقط چند ثانیه طول می کشد. مادر نیاز دارد که کودک خود را از بدن خارج کند. در این فرآیند ، به سختی می توان اشتیاق به فشار آورد.
کارکرد و وظیفه
مادر به عنوان بخشی از اصرار برای فشار دادن ، شدیداً تجربه می کند انقباضات. اینها برای هل دادن کودک از طریق واژن است. روند تولد با دوره باز شدن آغاز می شود ، در طی آن انقباضات تقریبا هر سه تا شش دقیقه رخ می دهد. در این دوره ، انقباضاتی رخ می دهد که در نتیجه باز می شود گردنه. با پایان دوره افتتاحیه ، گردنه حدود ده سانتی متر باز شده و با هر انقباض اضافی بیشتر می شود. در مادران اولین بار ، دوره باز شدن 12 تا 14 ساعت طول می کشد. در زنانی که قبلاً بچه دار شده اند ، این مرحله معمولاً فقط شش تا هشت ساعت طول می کشد. پس از مرحله باز شدن ، - تا حدی غیر حساس نامیده می شود - دوره اخراج ، که در طی آن انقباضات فشار آور نیز آغاز می شود. با تولد نوزاد به پایان می رسد. در طول دوره اخراج ، انقباضات کوتاه و کوتاه می شوند. علاوه بر این ، انقباض از رحم رخ می دهد ، کودک را میلی متر به میلی متر به داخل کانال تولد هل می دهد. فشار بر گردنه در طی این روند آنقدر باز می شود که دیگر مانعی برای کودک نیست. در طی این فرآیند ، کودک سر قادر است با کانال تولد سازگار شود کشش. به این ترتیب کودک می تواند راحت تر از واژن عبور کند. یکبار بچه سر به اندازه کافی در کانال تولد نفوذ کرده است ، فشار بر پروینوم مادر وارد می شود. این امر باعث می شود بازتابی برای فشار آوردن به زنی که زایمان می کند ، باشد. میل به فشار در درجه اول به دلیل فشار بر روی یک شبکه عصبی واقع در شبکه ایجاد می شود کوکسیکس. به این شبکه شبکه لومبوساکرال گفته می شود. در چارچوب اصرار مبرم ، مادر این امکان را دارد که با فشار دادن از تولد فرزندش حمایت کند. شدت فشار فشرده بسیار متفاوت است. انقباضاتی که رخ می دهد هر دو تا سه دقیقه احساس می شود. با این حال ، مادر نباید خیلی زود فشار آورد. این امر منجر به فشرده سازی دهانه رحم می شود که هنوز از بین نرفته است و خطر ادم دهانه رحم را افزایش می دهد. به دلیل اصرار غیر ارادی به فشار آوردن ، کودک سر فشار بیشتری بر دهانه رحم وارد می کند. در نتیجه ، خون جمع می شود ، که به نوبه خود باعث تورم می شود. قبل از اینکه مادر اجازه دهد در برابر فشار خود فشار بیاورد ، یک ماما بررسی می کند که آیا کودک به آن رسیده است یا خیر کف لگن با انجام لمس مناسب. در یک زایمان طبیعی ، مادر می تواند کودک خود را در طی ده انقباض به دنیا آورد. در این فرایند ، او یک احساس شدید خارجی را درک می کند کشش همانطور که سر از طریق واژن خارج می شود تنفس از طریق انقباضات همچنین نقش مهمی در خنثی سازی صدمات در مناطق پرینه و واژن دارد. این تکنیک را می توان در دوره های آمادگی زایمان آموخت. وقتی سر کودک به وضوح از واژن خارج می شود ، زن زایمان می کند و با انقباض بعدی آن را از بدن خارج می کند. در بیشتر موارد ، این به دو یا سه انقباض نیاز دارد.
بیماری ها و شکایات
در زمینه فشار و تحمل انقباضات ، خطر برخی از عوارض نیز وجود دارد. اولین و مهمترین آنها پارگی پرینه است که در آن پارگی ناحیه پرینه وجود دارد که در جلوی خروجی روده و پشت واژن قرار دارد. اگر مشکوک به پارینه باشد ، یک اپیزیوتومی می تواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه انجام شود ، که بعدا با چند بخیه بخیه زده می شود. اول ، با این حال ، ماما سعی می کند با اعمال فشار ضعیف بر روی سر کودک با دست ، از پارگی پرینه جلوگیری کند. علاوه بر پارینه پرینه ، ممکن است پارگی در واژن نیز وجود داشته باشد که با خونریزی قابل مشاهده است. با این حال ، این اشک ها را می توان دوباره توسط متخصص زنان بعد از تولد بخیه زد. به عنوان یک قاعده ، مادر دیگر هیچ اثر عمده ای از پارگی را در دوره بعدی احساس نمی کند. گاهی اوقات قلب در هنگام انقباضات ، تن کودک متولد شده بدتر می شود. یک قطره قلب زنگ ها اغلب نشانه این است که بند ناف دور نوزاد را پیچیده است گردن. در این حالت انجام هرچه سریعتر زایمان مهم است. برای سرعت بخشیدن به پیشرفت زایمان ، پزشک معمولاً از لیوان مکش یا پنس استفاده می کند. اگر بند ناف خیلی محکم در اطراف سر کودک پیچ می خورد ، خطر انسداد شدید یا حتی وجود دارد زایمان. بنابراین پزشکان با دقت وزن می کنند که آیا نباید باعث زایمان شود بخش سزارین. یکی دیگر از خطرات حین زایمان این است که کودک ممکن است نادرست بچرخد. کودک باید در طول مرحله فشار دادن چندین بار بچرخد تا از کانال زایمان عبور کند. اگر کودک در مرحله فشار دادن نتواند بچرخد ، ماما سعی می کند نوزاد را از دیواره شکم مادر برگرداند. در صورت عدم موفقیت ، از پنس یا کاپ مکش نیز استفاده می شود.
