گرفتگی در پاها
عضله انقباضات در پاها تحت استرس یا در حالت استراحت ، به عنوان مثال در طول شب ، که برای چند دقیقه طول می کشد ، اغلب دردناک است و می تواند در بسیاری از افراد توسط کشش آنها را کمی ماساژ دهید یا با دوز بالا مصرف کنید منیزیم مکمل. علت این خاص است گرفتگی عضلات می تواند فعالیت بدنی باشد ، یک بیماری زمینه ای مزمن با عواقب عصبی ، مانند دیابت یا یک دلیل فیزیولوژیکی مانند کاهش توده عضلانی در سنین بالا. چه زمانی گرفتگی عضلات در پاها رخ می دهد ، عضلات ساق پا اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند.
اگر گرفتگی عضلات در پاها چندین بار در روز رخ می دهد ، بسیار دردناک است و قابل درمان نیست ، برای رد یک بیماری زمینه ای باید با پزشک مشورت کرد. پزشک اکنون امکان بررسی وجود دارد سیستم عصبی و عملکرد عضلات با استفاده از الکترومیوگرافی و الکترونی مغز و اعصاب و علاوه بر این برای بررسی عملکرد برخی آنزیم ها و هورمون با استفاده از خون شمردن. علاوه بر این ، روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی و معاینات CT و MRI می تواند دلایل مکانیکی گرفتگی عضلات را روشن کند.
گرفتگی دست و انگشتان پا
کشش عضلات قوس پا یا عضلات انگشتان پا غیرمعمول نیست. این به ویژه افراد مبتلا به بدخلقی پا. اینجا هم، منیزیم کمبود یک علت شایع است ، اما جوراب های خیلی تنگ ، کفش های تنگ یا حالت غیر طبیعی به دلیل کمانش شدید نیز می تواند منجر به کاهش خون عرضه.
این امر منجر به بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن می شود که می تواند به صورت گرفتگی نیز ایجاد شود. گرفتگی دست می تواند توسط فعالیت هایی که برای دستان بسیار شدید انجام می شود. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، کارهایی که شامل نوشتن یا کاردستی زیاد است.
اگر کار ناآشنایی انجام دهید ، عضلاتی که به طور معمول به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند کشیده می شوند. ساده تمدد اعصاب تمرینات و استراحت چند روزه از یک فعالیت سنگین اغلب در اینجا کمک می کند ، بنابراین عضلات آسیب دیده می توانند بهبود یابند. و گرفتگی انگشتان پا اگر گرفتگی ها بیشتر در هنگام استرس و هوای سرد رخ دهد و با علائم دیگری مانند رنگ پریدگی ، تغییر رنگ آبی سیانوتیک یا قرمزی و درد, سندرم رینود همچنین باید در نظر گرفته شود. این بیماری متعلق به بیماری های خود ایمنی است و باعث انقباض عروقی شدید یا وازاسپاسم در سرما ، استرس یا به دلیل عملکرد هورمونی می شود ، که منجر به کاهش عرضه انگشتان دست و پا می شود.
سندرم رینود همچنین می تواند ثانویه توسط بیماری های عروقی مانند ateriosclerosis ، توسط ضربه یا توسط داروهایی مانند سیتواستاتیک و سموم بسته به علت ، روش درمانی متفاوتی اعمال می شود. اگر شدت آن کم باشد ، اقدامات پیشگیرانه مانند استفاده از دستکش و جوراب برای جلوگیری از خنک شدن انگشتان دست و پا ، به اصطلاح هکتار کافی است.
در اشکال شدید از سندرم رینود، علائم و بروز گرفتگی را می توان با داروهایی مانند بولوس گیرنده آلفا ، کلسیم آنتاگونیست یا پروستاسیکلین. اگر این اقدام کافی نباشد ، می توان گانگلیون دلسوز را که مسئول عصب دهی این ناحیه است ، از طریق جراحی از بین برد. با این حال ، این آخرین گزینه درمانی است ، زیرا دارای عوارض جانبی بی نظیری مانند بیش از حد است خون جریان و اختلال در ترشح عرق.
