La گردش خون ریوی، گردش خون کوچک نیز نامیده می شود ، بخشی از انسان است سیستم قلبی عروقی. حمل و نقل را تنظیم می کند خون بین قلب و ریه ها و برای تبادل گاز استفاده می شود ، یعنی جذب of اکسیژن به خون و انتشار کربن دی اکسید موجود در هوایی که تنفس می کنیم.
گردش خون ریوی چیست؟
La گردش خون ریوی، گردش خون کوچک نیز نامیده می شود ، بخشی از انسان است سیستم قلبی عروقی. حمل و نقل را تنظیم می کند خون بین قلب و ریه ها قلب پمپ محرک برای سیستم حمل و نقل ارگانیسم انسان ، به اصطلاح خون است گردش. عملکرد آن تأمین اندام ها و بافت ها با است اکسیژن و مواد مغذی و برای حذف محصولات متابولیکی. این سیستم حمل و نقل ، همچنین به عنوان شناخته می شود سیستم قلبی عروقی، از دو زیر مدار تشکیل شده است: بزرگ سیستمیک گردش و کوچک گردش خون ریوی. هماهنگی عملکرد هر دو مدار به گونه ای است که خون مورد استفاده ابتدا از طریق ریه ها منتقل می شود تا اکسیژن شود قبل از اینکه دوباره به مناطق مختلف بدن برسد. خون تغذیه کننده ریوی گردش از سمت راست قلب می آید. در آنجا از طریق سیستم عروقی شریانی به مویرگهای ریه ها پمپ می شود اکسیژن از هوای تنفسی ما جذب خون می شود و کربن مونوکسید به طور همزمان از خون در هوای تنفسی ما آزاد می شود. این تبادل اکسیژن و کربن دی اکسید را تبادل گاز می گویند. انتقال بازگشت خون اکنون اکسیژن دار از طریق رگهای ریوی اتفاق می افتد و در سمت چپ قلب ، جایی که گردش سیستمیک آغاز می شود ، پایان می یابد.
کارکرد و وظیفه
خون تخلیه شده و یا فاقد اکسیژن زدایی از طریق دو حفره بزرگ به سمت راست قلب بازگردانده می شود. از دهلیز به داخل محفظه اصلی سمت راست می ریزد. این نقطه شروع گردش خون ریوی است. انقباض عضله قلب در مرحله اخراج باعث پمپاژ خون از طریق دهانه می شود دریچه ریوی، به داخل تنه بزرگ ریوی ، که به شریان های ریوی چپ و راست تقسیم می شود. اینها رهبری به ترتیب در ریه های راست و چپ. در آنجا ، مطابق با ساختار آناتومیکی ریه ها ، آنها به لوب های به اصطلاح ریوی و بخش های ریوی منشعب می شوند تا شریان های ریزتر تشکیل دهند ، که در نهایت منجر به شریانی، و در نهایت به پایان می رسد مویرگی عروق. مانند یک شبکه متراکم ، مویرگ ها آلوئول ها را که با هوای تنفسی پر شده اند و به انتهای برونشیول ها متصل می شوند ، احاطه کرده اند. در طی فرایند تنفس ، تبادل گاز بین هوای آلوئولار و خون موجود در مویرگ ها انجام می شود. آلوئولها و مویرگها فقط توسط یک دیواره نازک ، نفوذ پذیر از نظر انتخابی جدا می شوند. با استفاده از انتشار ، دی اکسید کربن می تواند از خون به داخل آلوئول آزاد شده و از یک طرف بازدم کند. از طرف دیگر ، اکسیژن استنشاق شده می تواند از آلوئول ها به خون جذب شود. خون غنی از اکسیژن از طریق سیستم عروقی وریدی که بین فرد قرار دارد به قلب برگردانده می شود ریه بخشها به اصطلاح ونول ، یعنی کوچکترین رگها ، ابتدا خون را از مویرگها جمع می کنند و سپس بهم می پیوندند و رگهای بزرگتر را تشکیل می دهند ، که در نهایت به بزرگ ریوی می ریزند رگ. این رگ خون را به دهلیز چپ، از آنجا که وارد آن می شود بطن چپ و از طریق گردش سیستمیک به محیط بدن تخلیه می شود. سیستم عروقی گردش خون ریوی را vasa publica می نامند. این به این دلیل است که ، در مقایسه با عروق که اکسیژن را به ریه ها می رساند ، معروف به vasa privata ، با اجازه تعویض گاز ، به عنوان مثال ، دریافت اکسیژن و انتشار دی اکسید کربن.
بیماری ها و بیماری ها
تبادل حیاتی گازها در طی گردش خون ریوی می تواند با شرایط مختلف پزشکی که باعث کاهش اشباع اکسیژن و بیش از حد می شود ، مختل شود دی اکسید کربن در خون کمبود اکسیژن معمولاً با سرعت زیاد آشکار می شود خستگی، تنگی نفس و تنگی نفس ، سرگیجه و تغییر رنگ آبی مایل به آبی پوست و لب حتی آسیب اندام نیز می تواند نتیجه باشد. بنابراین بدن سعی می کند کمبود حاد را با افزایش تنفس و تعداد ضربان قلب. آمفیزم ریه، یک بیماری مزمن از ریه ها ، مسئول چنین اختلالی در تبادل گاز است. جریان تنفس مانع می شود زیرا هوای استنشاق شده ، مانند آن است که در آلوئول ها متوقف می شود. این در اثر بزرگ شدن برگشت ناپذیر آلوئول ها به دلیل تخریب آنزیمی دیواره های پارتیشن که برای تبادل گاز کار می کنند ، ایجاد می شود. ادم ریوی شرح می دهد شرط که در آن آب در ریه ها جمع می شود به طور خاص تر ، مایعات از نشت می کند مویرگی عروق وارد آلوئول می شود و تبادل گاز را به شدت مختل می کند. دلایل ادم ریوی می تواند شامل نارسایی حاد پمپ در سمت چپ قلب باشد ، نارسایی کلیه، و واکنشهای شدید آلرژیک ، و همچنین فشار جزئی اکسیژن کم هوای محیط در ارتفاعات بالای 3,000 متر. سایر بیماری های جدی که بر عروق اطراف ریه ها تأثیر می گذارد شامل ریوی است فشار خون و ریوی آمبولی. ریوی فشار خوننیز نامیده می شود پرفشاری ریوی، با فشار شریانی ریوی به طور مزمن افزایش می یابد. این فشار خون بالا در ریه شریان می توان به تنگی رگ های خونی و افزایش مرتبط با مقاومت عروقی نسبت داد. نتیجه آن اکسیژن رسانی ضعیف و افزایش پمپاژ جبرانی توسط قلب است. به خصوص در سمت راست قلب ، به همین دلیل درست است نارسایی قلبی می تواند رخ دهد. ریوی آمبولی اشاره به انسداد از یک ریوی شریان توسط اشیا end درون زا یا برون زا ، ایجاد سکته ریوی با آسیب بافتی. میزان آسیب به اندازه آسیب دیده بستگی دارد شریان و می تواند زندگی را تهدید کند. انسداد عروق معمولاً به علل مربوط به ترومبوس ها ، لخته های کوچک خون از وریدهای پاها یا لگن است.
