تشخیص
از آنجا که گرانولوم در بسیاری از بیماری ها مشاهده می شود ، تشخیص همیشه آسان نیست. گرانولومای پوست ، به عنوان مثال گرانولوم گرانول آنولار یا جسم خارجی ، باید از اینها جدا شود. آنها اغلب می توانند توسط پزشک شما با "تشخیص نگاه" شناسایی شوند و بندرت به روشهای تشخیصی دیگری نیاز دارند.
در مورد گرانولوم از اعضای داخلی، با این حال ، اغلب اقدامات بیشتری برای روشن شدن تشخیص انجام می شود. اولین قدم برای تشخیص مصاحبه با بیمار است. با توصیف علائم قبلی ، پزشک می تواند فرضیات اولیه را ارائه دهد.
به عنوان مثال ، ظهور "گره" در یک اسکار جراحی تازه می تواند راهگشا باشد. در طی آن معاینهی جسمی، در کل شرط از بیمار ثبت شده است. اگر مثلاً الف گرانولوم از ریه مشکوک است ، استتوسکوپ مورد استفاده قرار می گیرد گوش دادن به عضو
علاوه بر این به معاینهی جسمی، خیلی اوقات تصویربرداری از اندام آسیب دیده انجام می شود. با اشعه ایکسمعاینات MRT یا CT ، هرگونه گرانولومای موجود معمولاً قابل تشخیص است. با این حال ، اطمینان نهایی تنها با بررسی نمونه های بافتی در زیر میکروسکوپ بدست می آید.
علائم مشخصه a گرانولوم می تواند به وضوح شناخته شود ، طبقه بندی و به بیماری مربوطه اختصاص یابد. با توضیح خود ، هیچ درمان یکنواختی برای گرانولوم وجود ندارد. این بیماری به بیماری زمینه ای هدایت می شود و در اصل می تواند به هر شکلی باشد.
روشهای جراحی و همچنین دارو درمانی از ارکان مهم هستند. بعضی از گرانولوم ها ، به ویژه "گره های پوستی" ، اغلب فقط یک مشکل زیبایی را نشان می دهند و به خودی خود نیازی به درمان ندارند. اگر با این حال ، مبتلایان از ظاهر پوست رنج می برند ، درمان نیز می تواند در اینجا انجام شود.
سرما درمانی ، که به آن "کیروتراپی" نیز گفته می شود ، می تواند به عنوان مثال تسکین دهنده حلق برای گرانولوم باشد. پماد های مختلف ، مانند داروهای حاوی کورتیزون، نیز استفاده می شود. گرانولوماهای دیگر مانند B.
گرانولومای بدن خارجی بزرگ در ناحیه جراحی سابق ، می تواند یک مداخله جراحی جدید را ضروری کند. مرض سل گرانولوم از ریهاز طرف دیگر ، باید با یک آنتی بیوتیک درمانی سخت ، پیچیده و گاه بسیار طولانی درمان شود. حتی اولین سوicion ظن به بیماری گاهی اوقات بسیار عفونی برای شروع درمان کافی است!
