کم خونی در سنین پیری - خطرناک است؟

معرفی

کم خونی (کم خونی: an = نیست ، =خون) کاهش رنگدانه قرمز خون است (هموگلوبین) ، تعداد گلبول های قرمز خون (اریتروسیت ها) یا نسبت سلولهای موجود در خون (هماتوکریت) کم خونی هنگامی است که هموگلوبین در مردان به زیر 13 گرم در دسی لیتر یا در زنان 12 گرم در دسی لیتر کاهش یابد. متناوباً ، اگر هماتوکریت در مردان زیر 42٪ یا در زنان کمتر از 38٪ باشد ، کم خونی وجود دارد.

استفاده از اصطلاح "کم خونی در پیری" محدودیت سنی خاصی ندارد. در بیشتر موارد ، این به افراد بالاتر از سن بازنشستگی اشاره دارد. با افزایش سن ، نسبت افراد مبتلا به کم خونی به طور مداوم افزایش می یابد. کم خونی همیشه دارای ارزش بیماری نیست ، اما باید همیشه مورد بررسی قرار گیرد تا بیماری های زمینه ای قابل درمان را حذف کند.

شناخت کم خونی در سنین پیری

علائم معمول کم خونی شامل رنگ پریدگی پوست و غشاهای مخاطی است. علاوه بر این ، یک ضعف عمومی ، کاهش عملکرد و افزایش خستگی می تواند رخ دهد. علائم دیگری نیز ممکن است رخ دهد ، مانند سردرد، اغلب گوشه های پاره می شود دهان (دهان rhagades) ، افزایش یافته است قلب سرعت و تمرکز ضعیف

همه این علائم بسیار مشخص نیستند و می توانند به بسیاری از بیماری ها اشاره کنند. بخصوص در سنین بالا ، علائم اغلب خفیف است. به ویژه در مورد کم خونی مزمن در سنین بالا ، شکایات اغلب توسط افراد مورد توجه مشاهده نمی شود.

علاوه بر این ، علائم می توانند به سرعت با علائم عمومی پیری اشتباه گرفته شوند. کم خونی در سنین پیری اغلب یک تشخیص است که به طور تصادفی اتفاق می افتد. علائم بیشتر کم خونی در سنین بالا می تواند عواقب کم خونی باشد: کاهش تعداد قرمزی خون سلولها و رنگدانه های قرمز خون منجر به کاهش کلی در حالت سلامت.

خطر سقوط افزایش می یابد ، در حالی که تحرک کاهش می یابد ، به عنوان مثال با یک راه رفتن کوتاه تر و قدرت کمتری. حافظه همچنین می تواند از کم خونی رنج ببرد ، افراد مبتلا سریعتر فراموش می شوند و خطر ابتلا به آن را دارند جنون نیز افزایش می یابد. تراکم استخوان همچنین می تواند با کم خونی در سنین پیری کاهش یابد.

کم خونی همچنین می تواند بر خلق و خوی تأثیر بگذارد و منجر به علائم افسردگی شود. خستگی و خستگی ، همراه با کاهش کلی عملکرد ، از علائم رایج کم خونی در سنین پیری است. قرمز خون رنگدانه مسئول انتقال اکسیژن در خون است.

اگر به دلیل کم خونی ، ظرفیت انتقال اکسیژن کاهش یابد ، این می تواند منجر به کمبود اکسیژن در اندام های مهم شود. به عنوان مثال ، اکسیژن کمتری در مغز منجر به احساس خستگی، و افراد مبتلا اغلب خمیازه می کشند. علاوه بر این قلب مجبور است با شدت بیشتری پمپ کند تا اکسیژن کافی به تمام اعضای بدن برسد.

این امر منجر به خستگی عمومی و کاهش عملکرد بدنی می شود. کم خونی مزمن همچنین می تواند منجر به آسیب مزمن کند به دلیل کمبود اکسیژن در اندام های مختلف شود. این در مغز، به عنوان مثال ، با یک فراموشی سریعتر.

ماهیچه ها نیز دیگر به خوبی تأمین نمی شوند و با سرعت بیشتری تجزیه می شوند و در نتیجه عملکرد فیزیکی کاهش می یابد. ما همچنین صفحه خود را در موارد زیر توصیه می کنیم: علائم کم خونی تشخیص کم خونی در ابتدا براساس یک سو susp ظن مستدل است. این می تواند باشد ، به عنوان مثال ، خون در مدفوع، مدفوع سیاه رنگ ، تلفظ می شود خستگی یا رنگ پریدگی

A آزمایش خون سپس می تواند انجام شود تمرکز اصلی بر روی رنگدانه قرمز خون (هموگلوبین) ، نسبت سلولهای خون در خون (هماتوکریت) و گلبول های قرمز خون است (اریتروسیت ها) کم خونی را فقط با این سه مقدار می توان تشخیص داد.

برای یافتن علت ، میزان آهن و فریتین (پروتئین حمل کننده آهن در خون) نیز باید مورد بررسی قرار گیرد. همچنین توصیه می شود که یک گاستروسکوپی و / یا کولونوسکوپی برای یافتن و درمان منابع خونریزی در دستگاه گوارش. اگر این منجر به توضیح کم خونی در سنین پیری نشود ، مراحل تشخیصی دیگری مانند a مغز استخوان پنچر شدن با بررسی تشکیل خون می توان انجام داد. کم خونی می تواند از طریق شکایت های مختلف خود را نشان دهد.