کمبود خواب در کودکان
کمبود خواب در کودکان دقیقاً مشکل ساز است زیرا خواب سالم و کافی برای رشد و روندهای متنوع رشد کودکان ضروری است. این بیماری در کودکان از طریق علائم مشابه بزرگسالان بروز می کند. عدم تمرکز در مدرسه مشکلاتی ایجاد می کند ، در حالی که خستگی مداوم می تواند روابط اجتماعی را مختل کند.
کمبود خواب هنگامی که دیگر از خطرات ناشی از ترافیک جاده ای ، مثلاً در راه مدرسه ، به دلیل خستگی ، آگاهی ندارند ، به تهدید تبدیل می شود. علاوه بر این ، مشخص شده است که کودکان با محرومیت از خواب بیشتر مستعد رفتارهای آشکار مانند سندرم بیش فعالی یا اختلالات رفتار اجتماعی هستند. علاوه بر این ، یک ارتباط واضح بین محرومیت از خواب و اضافه وزن در کودکان شناسایی شد.
اما دقیقاً چه چیزی به اندازه کافی طولانی است و چه چیزی بسیار کم؟ به این سوال نمی توان به صورت کلی پاسخ داد ، زیرا هر کودکی نیازهای متفاوتی دارد. با این وجود ، برخی از رهنمودهای تقریبی را می توان تدوین کرد: به عنوان مثال ، نوزادان باید در سال اول زندگی خود حداقل 13 ساعت بخوابند ، در حالی که 11-12 ساعت برای مهد کودک کودکان.
از طرف دیگر ، کودکان دبستانی باید حدود 10 ساعت و کودکان و نوجوانان بین 11 تا 15 سال حدود 9 ساعت وقت داشته باشند. برای والدین کودکان دبستانی ، بهتر است دقیقاً مدت زمان خواب کودک در آخر هفته را برای تعیین نیازهای طبیعی خواب کودک مشاهده کنند. سپس این اطلاعات جهت دهی به کودک برای خوابیدن در طول هفته را فراهم می کند.
اگر کودک از مشکلات خاصی در به خواب رفتن رنج می برد ، اقدامی منطقی برای تشویق کودک به انجام ورزش یا ورزش بدنی به طور کلی است. با این حال ، بیشتر و بیشتر اوقات ، کودکان در حال حاضر علائمی از دوره های افسردگی را نشان می دهند ، که می تواند باعث کمبود خواب شود ، به ویژه با جلوگیری از خواب آنها. در این موارد باید از روانشناس کودک و نوجوان کمک گرفت.
تمام مقالات این مجموعه:
