رفلکس به واکنش خودکار و غیر ارادی یک بافت عضو ، مانند عضله یا غده ، به یک محرک اشاره دارد.
می توان فیزیولوژیک ("طبیعی" یا متناسب با سن) را تشخیص داد واکنش از رفلکس های پاتولوژیک (غیر طبیعی) (ICD-10-GM R29.2 غیرطبیعی) واکنش) و همچنین رفلکس های بدوی.
فیزیولوژیکی واکنش، به نوبه خود ، می تواند به رفلکس های ذاتی و خارجی تقسیم شود. در مورد رفلکس ذاتی ، گیرنده و عضله موفقیت یکسان هستند ، در حالی که در مورد رفلکس خارجی چنین نیستند.
رفلکس های پاتولوژیک در زمینه بیماری های مرکز رخ می دهد سیستم عصبی (CNS) ، آنها در افراد سالم مشاهده نمی شوند. آنها همیشه رفلکس های خارجی هستند. این موارد زمانی رخ می دهد که به دستگاه هرمی (علائم دستگاه هرمی) آسیب برسد یا به اولین آسیب برسد نورون حرکتی توسط خودكشی ستون فقرات. علائم دستگاه هرمی در نوزاد تازه متولد شده هنوز فیزیولوژیک است.
رفلکس های پاتولوژیک می توانند نشانه بسیاری از بیماری ها باشند (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).
اوج فرکانس: رفلکس های بدوی (رفلکس های اولیه کودک) در نوزادان و نوزادان اتفاق می افتد.
دوره و پیش آگهی: رفلکس ها را نمی توان سرکوب یا کنترل کرد. رفلکس های پاتولوژیک نشان دهنده روند بیماری در نظر گرفته می شوند.
