تشخیص با روش های تصویربرداری | Osteochondrosis dissecans

تشخیص با روش های تصویربرداری

سونوگرافی (سونوگرافی) یک روش به راحتی در دسترس و مناسب برای تشخیص است مفصل زانو افیون بسته به موقعیت بدن مشترک مفصلی ، این نیز قابل تشخیص است. اشعه ایکس می تواند پیشرفته را تشخیص دهد استئوکندروز دیسکان

عکسبرداری استاندارد (از جلو) و اشعه ایکس جانبی معمولاً کافی است. تصویر تونل طبق Frik نیز مفید است. تغییرات معمول اغلب در قسمت جانبی قسمت داخلی دیده می شود ران رول (کندیل استخوان ران).

La اشعه ایکس شواهدی از مراحل اولیه با شروع مرگ استخوانی ارائه نمی دهد. اولین علائم روشن شدن استخوان بیضی شکل (لکه تاریک) در محل توصیف شده است که بعدا توسط لبه مایل به سفید (منطقه اسکلروتیک) محدود می شود. تفکیک حاصل می تواند در نهایت خود را از کامپوزیت خود به عنوان یک کل یا در چندین قسمت کوچک جدا کند.

این را می توان با شواهد بدن مشترک مشترک و یک توخالی در تشخیص داد مفصل زانو استخوان با MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) از منطقه مربوطه (به عنوان مثال MRI زانو ، MRI از مچ پا یا ام آر آی آرنج و غیره) تشخیص زود هنگام استئوکندروز دیسکانس امکان پذیر است.

حذف تقریباً همه بیماری های احتمالی دیگر نیز برای تشخیص مهم است. مرحله مرگ استخوان را می توان با MRI و همچنین وضعیت تغذیه ای جداشونده تعیین کرد. از وضعیت تغذیه ای استخوان کالبد شکافی نیز می توان برای پیش بینی میزان ترس از رد استخوان کالبد شکافی استفاده کرد.

با این حال ، تعیین دقیق زمان رد توسط MRI امکان پذیر نیست. دیسک هایی که قبلاً رد شده اند ، با اطمینان می توانند توسط MRI شناسایی شوند. با این حال دقیق ترین معاینه با یک امکان پذیر است مفصل زانو آندوسکوپی (آرتروسکوپی) اگر مفصل زانو تحت تأثیر قرار گیرد.

اگر مفصل دیگری وجود داشته باشد ، می توان آن را به روش مناسب آرتروسکوپی کرد (به عنوان مثال مچ پا مفصل) مزیت آرتروسکوپی این است که می توان با قلاب لمسی پایداری ناحیه OD را به طور قابل اعتماد بررسی کرد (ناحیه OD سست ، بسیار بزرگ شده) و می توان فهمید که آیا ساختار سطح غضروفی هنوز سالم است یا از قبل آسیب دیده است. در همان جلسه ، اقدامات درمانی جراحی مناسب را می توان انجام داد.