ADHD یا اختلال نقص توجه/بیش فعالی - در اصطلاح عامیانه به عنوان سندرم فیجت شناخته می شود - (مترادف: ADHD ؛ اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) ؛ نقص توجه ؛ اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) ؛ اختلال نقص توجه ؛ اختلال نقص توجه (ADD) ؛ سندرم نقص توجه ؛ HKS ؛ اختلال بیش فعالی ؛ سندرم بیش فعالی ؛ اختلال هیپرکینتیک (HKS) ؛ MCD ؛ حداقل اختلال عملکرد مغزی (MCD) ؛ حداقل اختلال عملکرد مغزی ؛ سندرم روان تنی (POS) ؛ ICD-10-GM F90. 0: فعالیت ساده و توجه اختلال) ، برای توصیف گروهی از اختلالات رفتاری استفاده می شود که در درجه اول با بی توجهی ، بیقراری حرکتی و تکانشگری مشخص می شود. در 80 درصد مبتلایان ، اختلال دیگری نیز وجود دارد.
ADHD شایع ترین علت اختلالات رفتاری و مشکلات عملکردی در مدرسه است.
نسبت جنسیت: پسر به دختر بین 3: 1 و 9: 1 است…. در بزرگسالی ، این نسبت جنسیتی به این شکل واضح مشاهده نمی شود.
اوج فرکانس: ADHD بیشتر در کودکان اتفاق می افتد ، اما ممکن است در بزرگسالی در یک سوم کودکان مبتلا ادامه یابد. این اختلال معمولاً قبل از 6 سالگی ظاهر می شود.
شیوع (بروز بیماری) در گروه سنی 4 تا 17 سال 2 تا 7 درصد (بسته به مطالعه) است. در جمعیت بالغ ، شیوع 1-2.5-4 ((در آلمان) است ، که آن را به یک اختلال رشد عصبی شایع تبدیل می کند. در سطح بین المللی ، شیوع در پسران 9.2 درصد و در دختران 2.9 درصد است.
دوره و پیش آگهی: افراد مبتلا علاوه بر مشکلات مدرسه ، در زندگی خانوادگی و برقراری ارتباطات اجتماعی نیز دچار مشکل هستند. پس از تشخیص کامل ، پشتیبانی فردی و درمان برنامه برای کودک و خانواده او ایجاد شده است. بر اساس یک مطالعه طولانی مدت ، در بزرگسالی جوان ، 23 درصد از بیماران هنوز به طور کامل معیارهای ADHD را برآورده می کردند ، بیشتر از نوع بی توجه. اگر ADHD تا بزرگسالی ادامه پیدا کند ، بیش فعالی و تکانشگری معمولاً به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از آن کاهش می یابد غلظت بی نظمی ADHD همچنین می تواند به طور کامل درمان شود. توجه: ADHD درمان باید بر اساس شدت اختلال باشد (به "طبقه بندی" در زیر مراجعه کنید).
بیماریهای همراه (اختلالات همزمان): احتمال ابتلای کودکان به اختلال تیک مزمن (CTD) در هفت سالگی و شش برابر بیشتر در ده سالگی نسبت به کودکان بدون ADHD بیشتر است. CTD به شکل اختلال حرکتی مزمن یا تیک مزمن صوتی یا سندرم تورت. سایر اختلالات همزمان عبارتند از: اختلالات اضطرابی، اختلالات افسردگی ، اوتیسم اختلالات طیف ، و از نوجوانی به بعد ، اختلالات مصرف مواد و اختلالات شخصیت. بزرگسالان در زمان تشخیص ADHD بیماری روانی 66.2 showed را نشان دادند. شایع ترین بیماری همراه با اختلال اعتیاد آور (39.2)) و پس از آن بود اختلالات اضطرابی (23)) و اختلالات عاطفی (18.1).
