بارداری: افزایش نیاز به آهن
ما هر روز عنصر کمیاب حیاتی آهن را از طریق غذا جذب می کنیم که عملکردهای مختلفی را در بدن انجام می دهد. به عنوان مثال، آهن - متصل به هموگلوبین (رنگدانه قرمز خون) - برای انتقال اکسیژن در خون مورد نیاز است. آهن همچنین برای تشکیل گلبول های قرمز خون مورد نیاز است.
بدن در ابتدا می تواند کمبود آهن را با استفاده از ذخایر آهن خود جبران کند. اگر این میزان کم باشد، شما از شدیدترین شکل کمبود آهن رنج خواهید برد که به آنمی فقر آهن (کم خونی فقر آهن) معروف است.
چقدر آهن در روز؟
کم خونی فقر آهن شایع ترین نوع کم خونی است. به دلیل دوره ماهانه، در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. علاوه بر این، نیاز به آهن به سن و - در زنان - به بارداری و شیردهی بستگی دارد.
به عنوان مثال، زنان بین 25 تا 51 سال به طور کلی باید حدود 15 میلی گرم آهن در روز مصرف کنند. در دوران بارداری، این نیاز به حدود 30 میلی گرم در روز افزایش می یابد. این تنها راه پیشگیری از کمبود آهن در دوران بارداری است. مصرف روزانه حدود 20 میلی گرم آهن برای مادران شیرده توصیه می شود.
چرا نیاز به آهن در دوران بارداری افزایش می یابد؟
با این حال، بارداری با افزایش مداوم مصرف آهن از زمان لقاح تا تولد همراه نیست: در واقع، نیاز آهن مادر و کودک در نیمه اول بارداری به سختی افزایش می یابد. دریافت آهن از یک رژیم غذایی متعادل به طور کلی باید به اندازه کافی نیاز را در این مرحله پوشش دهد.
با این حال، در نیمه دوم بارداری، زن باردار به میزان قابل توجهی آهن بیشتری نیاز دارد. این ممکن است مصرف مکمل های آهن اضافی را ضروری کند.
سطح آهن: بارداری
متخصص زنان و زایمان که زن باردار را معالجه می کند، به طور مرتب سطح آهن او را با اندازه گیری مقدار آهن موجود در خون او - به اصطلاح مقدار هموگلوبین (Hb) بررسی می کند. اگر این مقدار کمتر از 11 گرم در دسی لیتر خون باشد، کم خونی ناشی از فقر آهن وجود دارد.
شمارش گلبول های قرمز خون نیز اطلاعاتی در مورد کم خونی احتمالی ارائه می دهد. کمتر از 3.9 میلیون گلبول قرمز در یک میکرولیتر خون نشان دهنده کمبود آهن است. همچنین پارامترهای مفید دیگری (مانند فریتین، گیرنده ترانسفرین) در تشخیص کمبود آهن وجود دارد.
علائم کمبود آهن
کمبود آهن معمولاً تا زمانی که بدن هنوز بتواند از ذخایر آهن خود استفاده کند، مورد توجه قرار نمی گیرد. پس از اتمام این موارد، علائم زیر ظاهر می شود:
- رنگ پریدگی پوست و غشاهای مخاطی
- عدم تمرکز
- عملکرد کاهش یافته است
- خستگی
- افزایش حساسیت به عفونت ها
- ریزش مو
- ناخن های شکننده یا ناخن های دست با برجستگی
- سردرد
اگر کمبود آهن دارید چه باید کرد؟
بارداری با کمبود آهن مداوم خطراتی را برای مادر و کودک به همراه دارد. تولد زودرس و وزن کمتر هنگام تولد با کمبود همراه است.
برای جلوگیری از کمبود آهن در دوران بارداری، زنان باید قبل از بارداری کمبود آهن موجود را جبران کنند. این امر خطر کمبود آهن در اواخر بارداری را کاهش می دهد.
اگر چنین کمبودی ایجاد شود، باید در اسرع وقت شناسایی و درمان شود. پس از سه تا شش هفته مصرف مکمل های آهن، مقادیر به طور قابل توجهی بهبود می یابد. به منظور پر کردن ذخایر خود بدن، آماده سازی باید برای شش ماه دیگر مصرف شود.
ممکن است توصیه شود که مکمل آهن به نوزادان نارس داده شود. البته این کار فقط باید از هفته هشتم زندگی و فقط تحت نظارت پزشک انجام شود. پزشکان به دلیل اثرات نامطلوب بر رشد، مکمل آهن اضافی را برای کودکان متولد شده در ترم توصیه نمی کنند.
