تشخیص
ابتدا باید یک anamnesis کامل انجام شود. وجود آلرژی ، آسم یا کودکی بثورات پوستی ممکن است نشان دهد درماتیت آتوپیک. اگر نورودرماتیت در یکی از اعضای خانواده شناخته شده است ، همچنین این امر تشخیص را بیشتر می کند.
سپس پزشک باید علائم پوستی را بررسی کرده و عوامل محرک را شناسایی کند. به عنوان مثال اگر منطقه صمیمی توسط لباس تحریک شده باشد ، یا اگر فرد مورد نظر بهداشت بیش از حد صمیمی را توصیف کند ، نورودرماتیت می تواند حضور داشته باشد اگر علائم پوستی در قسمت های دیگر بدن نیز رخ دهد ، تشخیص بیشتر است ، زیرا نواحی دستگاه تناسلی محلی سازی معمول در نورودرماتیت تجلی
مناطق معمولی بدن در بزرگسالی شامل دو طرف خم شده اندامها و همچنین قسمتهای دیگر است گردن و دکلته در کودکان و نوجوانان ، مناطق دیگر مانند صورت بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. علاوه بر بثورات پوستی، علائم خارجی معمولی دیگری نیز وجود دارد که اغلب در نورودرماتیت وجود دارد. این شامل ، به عنوان مثال ، یک برابر دو برابر در پایین پلک و نازک شدن جانبی ابرو. از آنجا که نورودرماتیت اغلب همراه با آلرژی رخ می دهد ، آزمایش آلرژی همچنین می تواند برای تشخیص مفید باشد.
درمان
اول از همه ، اقدامات کلی باید انجام شود. این به ویژه شامل اجتناب از عوامل محرک است. در مورد نورودرماتیت در ناحیه دستگاه تناسلی ، باید تا آنجا که ممکن است مراقبت شود و خشک شود. به عنوان مثال ، عرق باید بلافاصله پس از ورزش برداشته شود. با این حال ، باید مراقبت شود که مراقبت بیش از حد شدید انجام نشود و از محصولات تهاجمی استفاده نشود.
این علاوه بر این سد پوست را از بین می برد ، که در حال حاضر توسط نورودرماتیت آسیب دیده است. لباس هایی که باعث تحریک پوست نمی شوند نیز باید پوشیده شوند. درمان بیشتر به شدت و ظاهر بیماری پوستی بستگی دارد.
اگر پوست ناحیه تناسلی به خصوص خشک و خارش شدیدتری داشته باشد ، می توان از لوسیون های تسکین دهنده برای مقابله با از دست دادن مایعات به میزان متوسط استفاده کرد. اگر در حال حاضر مناطق پوستی باز وجود دارد ، باید از طریق داروهای ضد عفونی کننده موضعی درمان شود تا از عفونت جلوگیری شود. از آنجا که این بیماری در اثر پاسخ ایمنی ایجاد می شود ، کورتیزون از کرم نیز می توان استفاده کرد.
با این حال ، همیشه باید سعی شود دوز مصرفی را تا حد ممکن پایین نگه دارد. اگر خارش و پوست خشک تنها علائم آن است نورودرماتیت در ناحیه صمیمی، استفاده از محصولات حاوی کورتیزون باید اجتناب شود اگر خفیف باشد اگزما رخ می دهد ، یک دوز کم کورتیزون کرم را می توان در این مناطق استفاده کرد.
برای شدیدتر اگزما، می توان دوز کورتیزون را افزایش داد. فقط در صورت ادامه علائم حتی پس از درمان موضعی و بروز علائم پوستی بسیار واضح ، یک درمان مدولاسیون ایمنی سیستمیک ، به عنوان مثال مصرف خوراکی گلوكوكورتيكوئيدها، می تواند آغاز شود. به طور کلی باید مراقبت از استفاده شود گلوكوكورتيكوئيدها با کمترین میزان علاوه بر عوارض جانبی سیستمیک ، استفاده محلی و منظم از آن ممکن است منجر به نازک شدن پوست شود. کرم کورتیزون باید به میزان کم ، به ویژه در مناطق حساس پوست ، مثلاً در ناحیه تناسلی ، استفاده شود.
