کما به دلیل الکل
بسته به غلظت الکل در خون، بین مراحل مختلف تفاوت قائل می شود مسمومیت الکلی. از غلظت الکل 4.0 در هر میل ، یک الکل تهدید کننده زندگی است اغماء می تواند رخ دهد ، نقص عملکرد کلیه اندام های حیاتی (خرابی چند ارگان) می تواند بدن را دنبال کند واکنش و تنفس به طور قابل توجهی کاهش می یابد و یا حتی به طور کامل شکست می خورد. با توجه به خطر حاد موجود برای زندگی ، این شرط باید در اسرع وقت به عنوان یک مراقبت ویژه در بیمارستان ، در بیمارستان درمان شود.
دلیل الکلی بودن اغماء سمیت الکل است: کبد، به عنوان یک ارگان تخریب کننده الکل یا از بین برنده الکل ، هنگام مصرف مقدار مشخصی الکل کاملاً مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این ، تجزیه الکل همیشه محصولات جانبی سمی (استالدئید) تولید می کند که در محل تجمع می یابد خون همراه با اتانول. این دو سیتوتوکسین در درجه اول آسیب می رسانند کبد و سلولهای عصبی ، اما آنها همچنین تأثیر بسیار مخربی بر روی سایر سیستمهای اندام دارند.
سلول عصبی آسیب یا فلج و مرگ سلول عصبی در ناحیه مغز ساقه علت از دست دادن هوشیاری است اغماء، از واکنش و تنفسی افسردگی. تشخیص صحیح و بالاتر از همه سریع کما از اهمیت حیاتی برخوردار است. اول از همه ، فرد ناخودآگاه مورد خطاب قرار می گیرد و سعی می شود او و او از خواب بیدار شود واکنش آزمایش می شوند
به عنوان مثال با استفاده از مقیاس کمای گلاسگو (نگاه کنید به بالا) و سپس اولین برآورد دقیق تر از آن شرط می توان داد همچنین مصاحبه با افراد حاضر که ممکن است علت احتمالی کما را دیده باشند (به عنوان مثال در مسمومیت یا تصادفات) یا به دلیل اینکه آنها از بیمار مطلع هستند مهم است. تاریخچه پزشکی، به عنوان مثال ، آنها می توانند به پزشک بگویند آیا فرد مورد نظر از بیماری های قبلی مانند دیابت ملیتوس سپس پزشک علائم حیاتی (نبض ، خون فشار و تنفس)
اگر دستگاه ECG در دسترس باشد ، باید به آن متصل شود تا اطلاعات دقیق تری در مورد آن ارائه شود قلب تابع. البته، کمک های اولیه باید در این مدت ارائه شود. پس از کمک های اولیه اقدامات در محل ، بسته به علت کما ، معاینات بعدی می تواند انجام شود ، به عنوان مثال ، بررسی خون یا مغز مایع (تشخیص مشروبات الکلی) ، یک اشعه ایکس، سونوگرافی، توموگرافی رایانه ای (CT) ، توموگرافی تشدید مغناطیسی (MRT) ، الکتروانسفالوگرام (EEG) و بسیاری دیگر.
پیش آگهی بیمار کما عمدتا به بیماری زمینه ای و مراقبت های پزشکی بستگی دارد و بنابراین نمی توان آن را تعمیم داد. کما فقط می تواند بسیار کوتاه مدت باشد. اگر مغز برای مدت کوتاهی اکسیژن کافی تأمین نمی شود ، فرد مبتلا معمولاً بیهوش می شود و زمین می خورد.
این امر غالباً جریان خون به مغز را تا حدی بهبود می بخشد که بیمار خود به خود پس از چند ثانیه بهبود می یابد و هوشیاری کامل به خود می گیرد. این "سنکوپ" نامیده می شود. همین امر در مورد حملات صرعی نیز صدق می کند.
با این حال ، حالت کما می تواند چندین روز یا حتی هفته ها ادامه داشته باشد. با این حال ، شرط فرد مبتلا باید بهبود یابد یا مرگ مغزی پیش خواهد آمد. برخی از بیماران به کما بیدار می شوند (سندرم آپالیک) یا حداقل حالت هوشیاری را به دست می آورند ، برخی نیز هوشیاری کامل خود را به دست می آورند اما (تقریبا) کاملاً فلج می مانند (سندرم قفل شده).
