Tendinosis calcarea (مترادف: کلسیفیکاسیون ؛ کلسیفیکاسیون) التهاب تاندون؛ تخمک گذاری تاندوپاتی ؛ periarthropathia calcificans ؛ peritendinitis calcarea ؛ کلسیفیکاسیون تاندون؛ تاندینوز کلساره؛ ICD-10 M65.29: التهاب تاندون کلکاره ، مکان نامشخص) سپرده های کلسیفیه شده را در انواع مختلف توصیف می کند تاندون ها و پیوندهای تاندون در بدن انسان.
غالباً ، این رسوبات در روتاتور کاف از مفصل شانه. در این زمینه ، فرد در مورد شانه تسویه حساب صحبت می کند (مترادف: آهکی) التهاب تاندون شانه کلسیفیکاسیون شانه ICD-10 M75.3: التهاب تاندینیت در ناحیه شانه).
در بیشتر موارد ، تاندون supraspinatus (تاندون دلبستگی عضله فوق عضله) در اینجا تحت تأثیر قرار می گیرد ، و در 75٪ موارد ، تاندون infraspinatus نیز تحت تأثیر قرار می گیرد (عضله infraspinatus یک چرخان خارجی عضله است استخوان بازو) دیگر تاندون ها تاندون کشکک (زانو) و غالباً تحت تأثیر کلسیفیکاسیون قرار می گیرند تاندون آشیل (پا). همچنین استخوان ران (تروکانتر بزرگتر) و آرنج نیز تحت تأثیر قرار می گیرند. این بیماری اغلب با فرآیندهای التهابی همراه است. از این به عنوان التهاب تاندونیت یاد می شود.
در ادامه ، ما بر روی التهاب تاندینیت در ناحیه شانه تمرکز خواهیم کرد.
نسبت جنسیت: زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر التهاب تاندینیت در ناحیه شانه (شانه کلسیفیک) قرار می گیرند (3: 1).
اوج فرکانس: ورم التهاب التهاب در ناحیه شانه (کلسیفیه کننده شانه) عمدتا بین 30 و 50 سالگی زندگی رخ می دهد. تا حدود. 40٪ از بیماران در آنجا یک اتفاق دو طرفه وجود دارد.
شیوع التهاب تاندینیت در ناحیه شانه (شانه کلسیفیه) 2-3٪ است (در آلمان).
سیر و پیش آگهی: علائم به اندازه ضایعه آهکی و مرحله بیماری بستگی دارد. آهکی تاندینوز می تواند همراه با شدید باشد درد، اما همچنین می تواند بدون علامت باشد. علائم به طور قابل توجهی بدتر می شوند اگر کانون های آهکی وارد مفصل مجاور یا بورس شوند (بورسیت کلکاره) سیر التهاب تاندینیت بسیار متفاوت است و ایجاد پیش آگهی دشوار است. تمرکز اصلی اقدامات غیر جراحی ، بی دردی است (درد امداد) ، در صورت امکان همراه با حذف دائمی رسوب آهکی. اگر این اقدامات کافی نباشد ، جراحی کنید درمان اغلب مورد نیاز است. آهکی تاندینوز می تواند خود به خود بهبود یابد ، یعنی کلسیم رسوب به طور طبیعی جذب می شود (تجزیه کامل کلسیم). با این حال ، بهبود خود به خودی می تواند در طی یک دوره حداکثر چند ساله رخ دهد.
