درمان | لرزش در صورت

رفتار

  • اگر انقباض به دلیل کمبود برخی از عناصر غذایی ، درمان نسبتاً ساده است. فرد مبتلا باید بر روی هوشیاری و متعادل تمرکز کند رژیم غذایی. محصولات حاوی آفتابگردان یا کدو تنبل بذرها به ویژه در برابر مفید هستند منیزیم کمبود.

    غذاهای غنی از پتاسیم، مانند ظروف سیب زمینی یا آووکادو ، نیز می تواند وضعیت کمبود را بهبود بخشد. سدیم می توان با نمک کافی به غذا اضافه کرد. در صورت عدم تضمین تأمین کافی از طریق رژیم غذایی، غذایی مکمل همچنین ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

  • اگر انقباض منشأ روانشناختی دارد و می تواند ناشی از استرس یا وضعیت استرس زای عاطفی باشد ، تمدد اعصاب می تواند کمک کند.

    هر شخص باید در طول روز مدت زمان مشخصی را برای خود برنامه ریزی کند ، در این مدت هیچ کس و کسی حواس او را جمع نخواهد کرد. حتی خواب آرام و کافی می تواند حل شود تنش - چه جسمی و چه روحی.

  • اگر بیماری عصبی زمینه ای برای این بیماری باشد ، پزشک باید داروی مناسب را تجویز کند. اگر بیماری صرع تشخیص داده شده است ، این می تواند ضد تشنج مانند Lamotrigin® یا Valproat® باشد.

    داروها تحریک پذیری را کاهش می دهند سیستم عصبی و در نتیجه تحریک عضلات. در MS یکی کار می کند کورتیزون و سایر تعدیل کننده های سیستم ایمنی (داروهایی که بر سیستم ایمنی بدن).

  • اگر صورت انقباض علامت مسمومیت است ، باید به طور خاص با اقدامات سم زدایی درمان شود.
  • اگر با اقدامات درمانی توصیف شده عضلات عضلات نتوانند محدود شوند ، هنوز احتمال تزریق بوتاکس وجود دارد. بوتاکس (سم بوتولینوم) سمی عصبی است ، که در زمینه های زیبایی نیز استفاده می شود. هنگام تزریق ، با غیرفعال شدن عصب مسئول ، عضله را فلج می کند.

نشانه ها

علائم عضله ریز است انقباضات در صورت. این موارد می توانند در قسمتهای مختلف عضلات صورت رخ دهند ، اما عمدتا در ناحیه عضلات صورت متمرکز می شوند دهان و دور چشم انقباض در پلک خصوصاً معمول است.

افراد مبتلا ، گره خوردن را به عنوان a توصیف می کنند لرزش یا بال زدن پلک. اگر کشیدن صورت بیشتر طول بکشد ، ممکن است فرد مبتلا نیز از آن رنج ببرد سردرد. آنها سعی می کنند حرکت غیر ارادی را سرکوب کنند و بنابراین تنش پیدا می کنند. انقباض عضله می تواند نشانه ای از اختلالات عصبی مختلف باشد و یا در شرایط استرس عاطفی رخ دهد. در هر دو حالت ، حالت غیرقابل کنترل معمولاً بر روحیه فرد مبتلا تأثیر منفی می گذارد - نتیجه آن خلق افسرده است.