نحوه لمس کانال اینگوینال
به منظور تشخیص فتق مغبنی با اطمینان، کانال اینگوینال قابل لمس است. با این حال ، این کار همیشه باید با دقت توسط پزشک انجام شود. در مردان ، کانال اینگوینال بهتر است در حالت ایستاده لمس شود.
برای شروع بهتر است کیسه بیضه و به آرامی و با دقت انگشت داخل مغزی را با شاخص لمس کنید انگشت. کیسه فتق را می توان با نوک آن لمس کرد انگشت. اگر اینگونه نیست ، می توانید از فرد مبتلا درخواست کنید سرفه.
این باعث افزایش فشار در حفره شکم می شود و معمولاً کیسه فتق به سمت اندکس می آید انگشت و بنابراین ملموس می شود. لمس می تواند باعث شود درد برای شخص مورد نظر بعد از لمس می توان سعی کرد احشا شکم را به شکم برگرداند.
اگر فتق قابل بازگشت نباشد ، نشانه فوری برای جراحی وجود دارد. در صورت انقباض مشکوک و در نتیجه کاهش می یابد خون جریان در حلقه های روده ، یک نشانه اضطراری وجود دارد. در زنان امکان لمس کانال اینگوئینال از طریق حلقه داخلی مغبنی وجود ندارد. فقط در این مورد کانال اینگوینال از خارج قابل لمس است (در بالا رباط مغبنی).
باریک شدن کانال اینگوینال
باریک شدن در کانال اینگوینال می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در متن یک فتق مغبنی، حلقه های روده می توانند از حفره شکم در کانال اینگوینال خارج شوند ، که منجر به باریک شدن می شود. در مورد a هیدروسل، مایعات در روند واژن کانال اینگوینال جمع می شوند ، که همچنین می تواند منجر به انقباض شود.
در چنین مواردی ، هر دو عروق و اعصاب به دام افتاد این می تواند منجر به کاهش شود خون در بعضی از مناطق تناسلی جریان یابد (بیضه ها) و به نارسایی عصبی. اگر ramus genitalis عصب ژنیتو-فمورال نیشگون گرفته شود ، از دست دادن حساسیت می تواند در پوست کیسه بیضه و در لگن رشته اگر عصب الیویوژینال فشرده شود ، درد و مشکلات مربوط به کشش و چرخش داخلی ران می تواند مشاهده شود.
