اطلاعات عمومی
کانال اینگوینال (Canalis inguinalis) در منطقه اینگوینال واقع شده و از طریق آن عبور می کند رباط مغبنی (Lig. inguinale) از طریق دیواره شکم. کانال اینگوینال یک نقطه کالبدشناسی مهم بدن را نشان می دهد: این شامل ساختارهای مختلف است (اعصاب، رباط ها ، خون عروقو غیره) و هنگام عبور از بدن از آنها محافظت می کند. در همان زمان ، کانال مغبنی نیز نقطه ضعفی از بدن انسان است ، زیرا فتق مغبنی می تواند در آنجا ایجاد شود.
ساختار تشریحی
ساختارهای محدود کننده کانال شامل عضله است تاندون ها و رباط ها طول کانال حدود 4 سانتی متر است. دو دهانه خارجی ، داخلی و داخلی ، دهانه جانبی وجود دارد.
- سقف - یعنی مرز جمجمه / قسمت فوقانی - کانال مغبنی توسط صفحه تاندون (آپونوروز) عضله شکم مایل داخلی (M. obliquus internus abdominis) و عضله شکمی مایل خارجی (M. obliquus externus abdominis) محدود می شود.
- پایین (مرز پایین / دمی) کانال نمایانگر لبه تحتانی صفحه تاندون عضله شکم خارجی مایل خارجی است که بعد از اینکه یک بار به پشت برخورد کرد ، به عنوان یک رفلکس لیگامنت به linea alba ادامه می یابد. علاوه بر این ، صفحه تاندون توسط تقویت می شود رباط مغبنی.
- در قسمت جلویی ، کانال نیز توسط صفحه تاندون عضله شکم مایل خارجی محدود می شود.
- دیواره خلفی (مرز خلفی / پشتی) توسط فاشیای دیواره داخلی شکم (Fascia transversalis abdominis) تشکیل می شود.
- دهانه جانبی (جانبی) (Anulus inguinalis profundus) را می توان با تابش فاشیای دیواره داخلی شکم تشخیص داد. در مردان ، ناحیه شکم (که در اینجا فرآیند واژن نیز نامیده می شود) طناب اسپرماتیک را پوشانده و سپس با آن ادامه می یابد.
روند واژینالیس در زن عقب می افتد. اگر این اتفاق نیفتد ، به اصطلاح کیست ناک یا ماده است هیدروسل قابل مشاهده است
- دهانه میانی (Anulus inguinalis superficialis) توسط جناغ مایل به زرد صفحه تاندون عضله شکم مایل خارجی در قسمت عقب و پایین و با شاخک شاخدار همان صفحه تاندون در جلو و بالا محدود می شود. هر دو کراس با فیبرهای بین مهره ای به هم متصل می شوند. فاسیای سطحی شکم دهانه را می پوشاند و در مردان دور طناب اسپرماتیک می چرخد.
