چگونه می توان گانگلیون را از تومور تشخیص داد؟ | گانگلیون

چگونه می توان گانگلیون را از تومور تشخیص داد؟

هر نوع رشد یا تورم بافتی به عنوان تومور تعریف می شود. بین تومورهای خوش خیم و بدخیم تمایز قائل می شوند که به طور عامیانه نامیده می شوند سرطان. گانگلیون طبق تعریف یک تومور بافت خوش خیم است که زیر پوست قرار دارد و معمولاً احساس و حرکت آن آسان است. تومورهای بدخیم بسیار نادر هستند ، مانند تومور سلول غول پیکر ، که می تواند در انگشت ناحیه مشترک با کمک یک سونوگرافی با معاینه ، پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا تومور علائم تغییر خوش خیم یا بدخیم را نشان می دهد یا خیر و در صورت لزوم ، معاینات بعدی را آغاز می کند. گانگلیا یافته های بسیار رایجی است و معمولاً به سرعت تشخیص داده می شود و از تومور بدخیم قابل تشخیص است.

بومی سازی

پا محلی سازی احتمالی برای ظاهر a است گانگلیون. به طور معمول ، گانگلیون ها در ناحیه پشت پا رخ می دهند. آنها معمولاً در واقع می شوند مفاصل (آرتروژن)

این مناطق مکانیکی تحت فشار هستند. آ گانگلیون در پشت پا می تواند بدون علامت باشد یا فشار دهید تاندون ها و آنها را ضعیف کند. غلاف تاندون التهاب می تواند نتیجه فشار طولانی مدت یک گانگلیون بر روی تاندون باشد.

بعلاوه ، گانگلیون روی پا می تواند به عصب فشار وارد کند و باعث پارستزی مانند گزگز یا بی حسی شود. گانگلیون زانو نشان دهنده یک تومور خوش خیم است. همچنین در محاوره به عنوان یک اضافی شناخته می شود پا.

با این حال ، این اصطلاح تا حدودی گمراه کننده است ، زیرا گانگلیون یک ساختار استخوانی نیست ، بلکه یک تومور در ناحیه کپسول مفصلی. گانگلیون همیشه نشان دهنده اتصال به مفصل است. در اصل ، همچنین می تواند بین مفصل تبادل مایعات وجود داشته باشد ، به عنوان مثال در مورد التهاب مفصل و گانگلیون.

در صورت چرخش مایعات ، گانگلیون متورم می شود. یک گانگلیون نیز می تواند در داخل زانو ایجاد شود ، یعنی در مینیسک ها. گانگلیون ها بسته به اندازه و موقعیت مکانی آنها می توانند باعث ناراحتی کم و بیش شوند.

به عنوان مثال تندرست گانگلیون می تواند ایجاد کند درد در زانو و همچنین منجر به اختلالات مکانیکی در حرکت زانو می شود. درمان گانگلیون معمولاً محافظه کارانه است. فقط وقتی اندازه آن به حدی افزایش یابد که شدید باشد درد آیا ایجاد شده یا نقص مکانیکی رخ داده است ، آیا لازم است یک روش جراحی در نظر گرفته شود.

گانگلیون در انگشت نسبتاً شایع هستند. دلیل اصلی این است که انگشتان یک مکانیک بسیار تحت فشار هستند. اینجا تاندون ها در واژن با همه بالا و پایین بروید انگشت جنبش است.

اثرات اصطکاکی رخ می دهد ، که می تواند منجر به تشکیل تومورهای کوچک شود که به عنوان گانگلیون شناخته می شوند. در ناحیه انگشتانی که تحت فشار مکانیکی زیادی قرار دارند ، گانگلیون های دردناک نیز بسیار شایع هستند. علاوه بر درد در مفصل انگشت، با این حال ، اختلالات حرکتی مکانیکی انگشت نیز می تواند رخ دهد.

گانگلیون های کوچک معمولاً محافظه کارانه درمان می شوند ، یعنی با اقدامات ضد التهابی یا خنک کنندگی درمان می شوند. اگر این روش های درمانی کافی نیست ، باید بررسی شود که آیا نباید گانگلیون از طریق جراحی برداشته شود. این روش معمولاً زیر انجام می شود بیهوشی موضعی.

پس از عمل ، پس از یک مرحله استراحت کوتاه ، بیمار بلافاصله با فیزیوتراپی ترمیمی شروع می کند. این مهم است زیرا بی حرکتی طولانی مدت انگشت می تواند منجر به سفت شدن برگشت ناپذیر مفصل شود. تشکیل گانگلیون نیز می تواند در مچ دست منطقه.

با هر حرکت دست ، تعداد زیادی عضله و تاندون ها از طریق غلافهای باریک تاندون هدایت می شوند ، که می تواند منجر به تنش مکانیکی شدید شود. در این مناطق همیشه خطر تشکیل گانگلیون بسیار زیاد است. گانگلیون ها در منطقه مچ دست می توان آن را در پشت دست یا کف دست ، در ناحیه مچ دست مشاهده کرد.

گاهی اوقات نیازی به درمان گانگلیون نیست بلکه فقط انتظار را مشاهده می کنید. اگر اندازه و درد آن افزایش یابد (درد در مچ دست) رخ می دهد ، به ویژه هنگام انجام حرکات ، توانبخشی جراحی باید در نظر گرفته شود. گاهی اوقات یک گانگلیون می تواند آنقدر بزرگ شود و در موقعیت نامناسبی قرار داشته باشد که فشار شدیدی به آن وارد کند اعصاب در حال اجرا آنجا.

در این حالت ، بیماران از بی حسی ، بیشتر انگشتان کوچک و انگشتان حلقه شکایت دارند. به طور محافظه کارانه ، گانگلیون فقط به میزان محدودی قابل درمان است. بنابراین ، اقدامات خنک کننده و ضد التهابی استفاده می شود که می تواند علائم ناشی از گانگلیون را کاهش دهد.