ارتز چگونه کار می کند؟
با وجود تنوع ارتزهای مختلف و تفاوت در شکل و اندازه ، ارتزها معمولاً بر اساس یک اصل عمل مشترک است. این اصل اصطلاحاً سه قوه است. در اینجا ، اثر ارتز با داشتن سه نقطه تماس بر روی قسمت مربوط به بدن حاصل می شود ، دو نقطه از آنها برای تثبیت و اعمال فشار عمل می کنند.
با اصطلاحاً ارتزهای فعال ، این اثر بهتر است در حرکت حاصل شود ، به این معنی که فعالیت کاربر ضروری است. از طرف دیگر ، ارتزهای منفعل ، حتی در حالت استراحت ، مفصل را کاملاً پشتیبانی می کنند. مهمترین شرط لازم برای اثربخشی هر ارتز این است که دقیقاً متناسب باشد و در صورت لزوم با اندازه گیری های بیمار تنظیم شود.
علاوه بر این ، نیازهای فردی برای کمک نیز باید در نظر گرفته شود. همچنین مهم است که ارتز به راحتی پوشیده شود و به عنوان مثال نقاط فشار به موقع شناخته شده و جبران شوند. برای دستیابی به بهترین اثر ممکن ، مهم است که ارتز نه تنها به صورت جداگانه نصب شود ، به عنوان مثال توسط یک تکنسین ارتوپدی در یک فروشگاه لوازم پزشکی ، بلکه نحوه صحیح قرار دادن ارتز را نیز آموزش دهد.
کدام ارتزها موجود است؟
ارتزها را می توان طبق دسته های مختلف طبقه بندی کرد. طبقه بندی با توجه به قسمت بدنه ای که از آن استفاده می شود ، انجام می شود. بنابراین ارتزهایی برای بازوها ، دستها ، پاها و پاها و همچنین برای تنه وجود دارد ، یعنی پشت یا گردن.
علاوه بر این ، بین ارتزهایی که فقط فعال عمل می کنند و کسانی که پشتیبانی غیرفعال نیز دارند ، تمیز داده می شود. در مورد تنها ارتزهایی که به طور فعال مثر هستند ، اثر فقط هنگامی رخ می دهد که پوشنده حرکت کند. طبقه بندی مهم دیگر بر اساس هدفی است که ارتز در نظر گرفته شده است.
به عنوان مثال ، هدف می تواند بی حرکتی مفصل پس از عمل ، به منظور بهبودی زخم ها باشد. این ارتزها اغلب به عنوان آتل های موقعیتی شناخته می شوند. از طرف دیگر ، هنگامی که رباط ها آسیب می بینند ، اغلب از ارتزهایی استفاده می شود که به منظور تثبیت مفصل از خارج ، به عنوان مثال پس از پاره شدن رباط صلیبی در مفصل زانوآتل به اصطلاح احتباس یا جبران برای جبران یا اصلاح سوposاستفاده استفاده می شود.
گروه دیگری از ارتزها برای جبران طول استفاده می شوند ، به عنوان مثال ، هنگامی که یکی باشد پا طولانی تر از دیگری است علاوه بر این ، ارتزهای مختلف به دلیل موادی که از آنها ساخته شده اند ، متفاوت هستند. علاوه بر انواع مختلف پلاستیک ، از کربن (الیاف کربن) نیز می توان استفاده کرد.
La مفصل زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است و ساختار پیچیده ای با رباط های مختلف دارد که ضمن ایجاد تحرک ، زانو را تثبیت می کند. اگر ساختارهای رباط آسیب دیده باشد ، به عنوان مثال در یک حادثه ، بنابراین اغلب استفاده از a ضروری است مفصل زانو ارتز از خارج ، این یک قاب پایدار در اطراف مفصل تشکیل می دهد و بنابراین تا آنجا که ممکن است ثبات از دست رفته در اثر صدمات را جایگزین می کند.
علاوه بر این ، ارتزهای زانو معمولاً مجهز به محوری هستند مفاصل. این موارد را می توان در زوایای مختلف ثابت کرد و بنابراین میزان حرکت در زانو را محدود کرد. با آزاد سازی بیشتر و بیشتر حرکات طی چندین هفته ، ساختارهای آسیب دیده می توانند بهبود یابند و مفصل زانو حتی بدون ارتز دوباره پایدار شود.
از طرف دیگر ، اگر عملی روی زانو انجام شود ، معمولاً ابتدا بی حرکتی کامل مفصل لازم است. این اطمینان می دهد که زخم و همچنین ساختارهای داخلی بهبود می یابند و حرکات زودرس منجر به آسیب مجدد نمی شوند. ارتزهایی که برای این منظور استفاده می شوند به اصطلاح آتل های نگهدارنده زانو هستند.
در اینجا زانو کشیده نمی شود ، اما بسته به عمل انجام شده و ساختارهایی که آسیب دیده است ، معمولاً در یک زاویه خمش مشخص ثابت می شود. از آنجا که تورم بافت می تواند بعد از عمل ایجاد شود ، مهم است که عرض آن نیز باشد ارتز زانو قابل تنظیم است. پایین تر پا ارتز تجویز می شود ، به عنوان مثال ، اگر پارگی و پارگی جزئی از تاندون آشیل اتفاق افتاده.
کمتر پا ارتز پا را در حالت قوس قوسی ثابت می کند. این اجازه می دهد تاندون دوباره با هم رشد کند و همچنین از آسیب دیدگی بیشتر به دلیل پایین آمدن پا جلوگیری می کند. زاویه بین ساق پا و پا با استفاده از یک گوه به دست می آید و در ابتدای درمان ارتز بزرگترین است ، زیرا این بهترین روش برای جمع کردن انتهای تاندون است.
طی هفته های آینده ، زاویه به تدریج با تغییر به گوه های همیشه کوچکتر کاهش می یابد تا زمانی که پا به حالت خنثی 90 درجه برگردد. این از کوتاه شدن تاندون جلوگیری می کند. دلایل دیگر اینکه چرا ساق پا از ارتز استفاده می شود ، به عنوان مثال ، شکستگی استخوان درشت نی یا ساق پا.
علاوه بر این ، رباط های پا نیز می توانند با خم شدن پاره شده و یا بیش از حد کشیده شوند و پوشیدن موقتاً ارتز را ضروری می کند. صدمات به مچ پا مفصل از شایعترین آسیب های سیستم اسکلتی عضلانی در انسان است. مکانیسم حادثه معمولاً پیچش به داخل یا خارج است.
این می تواند به کشش بیش از حد یا پارگی رباط ها و همچنین به یک منجر شود شکستگی از درونی یا بیرونی مچ پا. غالباً مچ پا ارتز مفصل باید مدتی پس از آسیب دیده شود. این می تواند درمان واقعی برای آسیب های جزئی باشد.
به اصطلاح آتل تثبیت کننده باعث می شود پا در هنگام حفظ تحرک در ناحیه ، دوباره دچار کمان شود مفصل مچ پا. در مواردی که جراحات بزرگتری دارند ، ممکن است ابتدا جراحی لازم باشد. پس از آن ، برای بی حرکتی ، غالباً به ارتز نیاز است مفصل مچ پا به طوری که زخم ها و ساختارهای آسیب دیده بهبود می یابند.
A مچ دست ارتز معمولاً شامل آتل است که از کف دست به مچ دست منتهی می شود ساعد و با رباطها یا بندها ثابت می شود. این مفصل را در موقعیت خنثی ثابت می کند. در این موقعیت ، بهینه است خون گردش خون تضمین شده و بیحرکتی تا حد ممکن راحت است.
A مچ دست ارتز برای بی حرکتی مفصل لازم است ، به عنوان مثال ، بعد از a شکستگی شعاع یا عملیاتی آ مچ دست ارتز همچنین می تواند به عنوان کمک بعد از رگ به رگ شدن شدید مچ دست یا تحریکات در شست یا ساعد حوزه. در موارد سایش ، ارتز مچ دست نیز می تواند به ایجاد ثبات و حفظ عملکرد کمک کند ارتز آرنج برای بی حرکتی بازو در حالت خم استفاده می شود.
این لازم است ، به عنوان مثال ، بعد از a شکستگی در ناحیه آرنج تا حرکات مفصل مانع بهبودی نشود. علاوه بر این ، در برخی موارد مفصل آرنج تحت تأثیر یک بیماری سایش (آرتروز) یا التهاب. در این حالت ، بی حرکتی با یک ارتز آرنج همچنین می تواند به تسکین کمک کند درد و اجازه دهید مفصل بهبود یابد.
A ارتز شست معمولاً در موارد سایش پارگی تجویز می شود مفصل زین شست بین مچ دست و اولین متاکارپ. این بیماری که به عنوان ریزآرتروز شناخته می شود ، در درجه اول افراد مسن را درگیر می کند. به دلیل از بین رفتن مفصل غضروف، سطوح استخوانی در مراحل پیشرفته مستقیماً به یکدیگر ساییده می شوند ، و در نتیجه باعث محدودیت دردناک حرکت انگشت شست می شود.
A ارتز شست در خدمت ایجاد ثبات در اتصال با قرار دادن آن در یک موقعیت عملکردی است. تحرک مجاور مفاصل به سختی تحت تأثیر قرار می گیرد. در نتیجه ، توانایی دست در درک چیزها اغلب حفظ می شود و به طور قابل توجهی کمتر است درد.
در بیشتر موارد ، استفاده دائمی از a ارتز شست در چنین مواردی نشان داده شده است. ارتزهای تنه یا پشت را معمولاً کرست نیز می نامند. می توان بین کرست های فعال و غیرفعال تمایز قائل شد.
ارتزهای پشتیبانی غیرفعال در درجه اول برای تسکین و حمایت از افرادی است که به دلیل بیماری از بی ثباتی ستون فقرات رنج می برند ، که می تواند همراه با شدید باشد درد. نمونه هایی از این موارد سرطان هایی است که به داخل منفجر شده اند استخوان ها یا از دست دادن شدید استخوان ، که می تواند به ویژه در زنان مسن تأثیر بگذارد. این کرست برای از بین بردن درد و ایجاد ثبات در پشت به منظور جلوگیری از شکستگی استخوان و پاراپلژی.
از طرف دیگر ، ارتزهای پشت فعال برای درمان بیماری هایی استفاده می شود که در آن ها ستون فقرات استاتیک کاذب وجود داشته باشد ، که در صورت امکان باید اصلاح شود. درمان کودکان و نوجوانان در این زمینه به ویژه مهم و امیدوار کننده است ، زیرا در این سن ، وضعیت بد وضعیتی همچنان می تواند به بهترین شکل اصلاح شود یا حداقل بر رشد آن تأثیر مثبت بگذارد. متداول ترین نمونه که در آن درمان با یک فعال است ارتز پشتی لازم می شود است اسکولیوز.
در این حالت ستون فقرات هنگام مشاهده از پشت خم می شود و به سمت چپ یا راست منحرف می شود. علاوه بر این ، اجسام مهره ها در برابر یکدیگر پیچ خورده اند. فعال ارتز پشتی فقط در صورتی که در حین انجام فعالیت های بدنی پوشیده شود ، می تواند مثر باشد.
با این حال ، این باید در شب نیز پوشیده شود. به عنوان یک قاعده ، باید 23 ساعت در روز از آن استفاده شود تا به بهترین نتیجه ممکن برای درمان برسد. بیماری دیگری که برای درمان آن از ارتزهای پشت استفاده می شود ، است بیماری Scheumann.
در این حالت ، ستون فقرات به دلیل اتصالات استخوانی و سخت شدن ساختار رباط ، به طور فزاینده ای سفت می شود. بیشتر مردان جوان تحت تأثیر و درمان به موقع و مداوم با a ارتز پشتی برای مقابله با سفتی ستون فقرات مهم است. آتل های بی حرکتی برای ستون فقرات گردنی نوع خاصی از ارتز کمر با منطقه کاربرد کاملا متفاوت است.
این موارد بعد از یک حادثه رانندگی اعمال می شود ، به عنوان مثال ، برای جلوگیری از آسیب بعدی ستون فقرات گردنی در صورت آسیب احتمالی در حین حمل و نقل. بیماری دیگری که برای درمان آن از ارتزهای پشت استفاده می شود ، است بیماری Scheumann. در این حالت ، ستون فقرات به دلیل اتصالات استخوانی و سخت شدن ساختار رباط ، به طور فزاینده ای سفت می شود.
بیشتر مردان جوان تحت تأثیر قرار می گیرند و درمان به موقع و مداوم با ارتز کمر برای مقابله با سفت شدن ستون فقرات مهم است. آتل های بی حرکتی برای ستون فقرات گردنی نوع خاصی از ارتز کمر با منطقه کاربرد کاملا متفاوت است. این موارد بعد از یک حادثه رانندگی اعمال می شود ، به عنوان مثال ، برای جلوگیری از آسیب بعدی ستون فقرات گردنی در صورت آسیب احتمالی در حین حمل و نقل.
کفش های ارتوتیک کفش هایی هستند که می توانند هنگام پوشیدن ارتز در پا یا روی آن پوشیده شوند ساق پا که اجازه نمی دهد کفش های معمولی بپوشند. آنها گسترده تر از کفش های معمولی هستند و گزینه های متنوعی برای تنظیم دارند ، بنابراین سازگاری فردی را با پا و ارتز امکان پذیر می کنند. پوشیدن ارتز تا حد ممکن راحت است تا نقاط فشار ایجاد نشود و هیچ مسیر رسانایی باقی نماند. کفش های ارتوتیک مخصوصاً برای کودکانی که به دلیل درمان سوposاستفاده از ناحیه پا تحت درمان طولانی مدت با ارتز قرار می گیرند ، استفاده می شود .
با این حال ، کفش های ارتوتی متنوعی نیز برای بزرگسالان وجود دارد که به ویژه در مواردی که ارتز باید مدت زمان طولانی پوشیده شود ، ضروری است. نوع دیگری از کمک ها که گاهی اوقات به آن کفش های ارتز نیز گفته می شود ، کفش های مخصوصی است که برای جبران اختلاف طول پا کار می کند. به طور دقیق ، اما این یک ارتز نیست.
