پیشگیری از فرسودگی شغلی از طریق ورزش
هر بیمار به صورت جداگانه متفاوت است و بنابراین پیشگیری از فرسودگی شغلی برای هر بیمار متفاوت است. با این وجود ، می توان گفت که ورزش تقریباً برای همه بیمارانی که از فرسودگی شغلی رنج می برند یا در شرف انجام این کار هستند ، یک پیشگیری مهم و حتی درمانی مهم است. بسیاری از بیمارانی که از فرسودگی شغلی رنج می برند ، خود را بسیار با فکر خود مشغول می کنند یا دو بار و سه بار به همه چیز فکر می کنند.
برای قطع این جریان افکار مهم است که بدن را فراموش نکنید و در حین ورزش کاملا بر بدن و احساسات خود تمرکز کنید. بسیاری از بیمارانی که در آستانه فرسودگی شغلی قرار دارند ، گوش دادن و توجه به بدن خود را فراموش کرده اند. معده درد و گلودرد نادیده گرفته می شود و به جای بهبود آنها در رختخواب ، داروهای غیر ضروری را برای ادامه کار مصرف می کنند.
به منظور بیرون آمدن از این مارپیچ ، ورزش اقدام مناسبی است و بنابراین پیشگیری بسیار خوبی در برابر این بیماری است سندرم فرسودگی شغلی. هنگام انجام ورزش ، در برخی از مواقع به محدودیت های خود می رسید ، نفس نفس می کشید و باید سرعت خود را کم کنید. تجربه ای که در برخی از مواقع فقط متوقف می شوید و در برخی از مواقع نمی توانید ادامه دهید ، تجربه بسیار مهمی برای بیماران مبتلا به a است سندرم فرسودگی شغلی.
علاوه بر این ، ورزش به از دست دادن تنش درونی و بازگشت دوباره کمک می کند تعادل با خودش ورزش هایی مانند یوگا یا Qui-Gong ، جایی که بیمار باید آگاهانه به بدن خود توجه کند ، نیز بسیار مناسب است. مهم است که این ورزش به یک فشار برای انجام آن نیز تبدیل نشود ، زیرا در این صورت این ورزش دیگر پیشگیری از فرسودگی نیست بلکه باعث پیشرفت آن می شود. بهتر است به آنچه که چه موقع درک می کنید توجه کنید آهسته دویدن، چه صدای جیرجیرک پرنده ای را می شنوید ، چه بوی درخت می دهد و نه اینکه توجه کنید که امروز چند دقیقه از کوه پریدید و آیا زمان واقعاً بهتر از دیروز است.
پیشگیری از خواب
با این حال ، احتمالاً مهمترین پیشگیری ، بخش کافی از خواب است. بیماران فرسودگی شغلی به دلیل تغییر وضعیت هورمون های مرتبط با استرس ، ریتم خواب کاملاً اشتباهی دارند و ریتم شبانه روز اغلب به سختی حفظ می شود. شب تا دیر وقت کار کردن یا بیدار شدن مداوم در شب باعث ایجاد یک ریتم ناسالم در شبانه روز می شود.
بنابراین ، یکی از مهمترین اقدامات پیشگیرانه در برابر فرسودگی شغلی ، اجازه دادن به خود به میزان کافی از خواب است. میزان آن از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. بعضی از بیماران بعد از 7 ساعت کاملا بهبود می یابند ، بعضی از بیماران نیاز به 9-10 ساعت خواب دارند.
در اینجا مهم است که به اعداد پایبند نمانید ، بلکه باید به آنها اکتفا کنید گوش دادن به بدن خود را به آنچه نیاز دارد. علاوه بر این ، مهم است که زمان های مشخصی را که فرد می خوابد ، تعیین کنید. به عنوان مثال ، شما باید بین ساعت 10-12 تصمیم بگیرید که بخوابید. به این ترتیب بدن به این ریتم عادت می کند و سطح هورمون و بیوریتم را با این زمانها سازگار می کند. این بسیار مهم و پیشگیری بسیار خوب و ساده در برابر فرسودگی شغلی است.
تمام مقالات این مجموعه:
