فرسودگی شغلی بیش از حد عاطفی است ، که اغلب به اشتباه به عنوان یک مورد مشاهده می شود بیماری روانی، که عمدتا بعد از بار اضافی یا در طی آن رخ می دهد. بسیاری از بیماران فرسودگی شغلی را چنین توصیف می کنند که "کسی دوشاخه را از بیرون کشیده است". ظرفیت های ذهنی و جسمی هر فرد محدود است ، اما هر فرد محدودیت خاص خود را در یک مقدار غیر قابل اندازه گیری فردی دارد.
در طول استرس طولانی مدت ، بدن انسان باید خود را با این "شرایط شدید" سازگار کند. این منجر به تغییر در هورمون می شود تعادل، تغییر ریتم خواب و تغییر سیستم ایمنی بدن. فشار هورمون مانند کورتیزول ، نوراپی نفرین یا گلوکاگون در مقادیر بیشتری تولید می شوند و اطمینان از ضربان قلب سریعتر ، افزایش می یابد چربی سوزی برای تأمین قند بیشتر استرس.
بدن انسان قادر است این استرس دائمی را برای مدت زمان مشخصی متحمل شود و صدمه ای نبیند. با این حال ، اگر استرس مداوم ادامه یابد ، می تواند منجر به فروپاشی ، فرسودگی شغلی شود. به منظور جلوگیری از فرسودگی شغلی ، اقدامات پیشگیری مختلفی وجود دارد که می تواند انجام شود.
پیشگیری به طور کلی
به طور کلی ، انواع مختلف اقدامات پیشگیرانه (پیشگیری) برای جلوگیری از فرسودگی شغلی وجود دارد. فرسودگی شغلی می تواند زمانی اتفاق بیفتد که بیمار دیدگاه های بیش از حد ایده آلیستی داشته باشد و بخواهد این موارد را به هر قیمتی اجرا کند. اگر این امر منجر به اشتباه یا عقب نشینی شود ، بیمار بسیار آزرده خاطر می شود و بارها و بارها با بی حسی و بیزاری (بی علاقگی) واکنش نشان می دهد.
در اینجا مهمترین پیشگیری این است که بیمار با خود اعتراف کند که هیچ انسانی خطا پذیر نیست و همه اشتباه می کنند ، حتی اگر نسبتهای مختلفی به خود بگیرند. پیشگیری بسیار مهم دیگر برای بیمارانی که در معرض فرسودگی شغلی هستند ، تعیین اهدافی برای خود است که شخص بداند می تواند به آنها دست یابد. غالباً بیمارانی که از فرسودگی شغلی رنج می برند ، پیش از این اهداف بسیار بالایی برای خود تعیین کرده اند ، به عنوان مثال ، دستیابی به موقعیت مدیریتی در شرکت خود.
اگر پس از آن شخص دیگری موقعیت را به دست آورد اگرچه کسی تلاش کرده است ، این می تواند منجر به شکست ، فرسودگی شغلی شود. بنابراین داشتن اهداف و آرزوها خوب و مهم است ، اما نباید آنها را با جاه طلبی بیش از حد به دست آورد و به ویژه عقب نشینی ها نباید به عنوان یک شکست شخصی تلقی شود بلکه باید تلاش کرد تا با این عقب ماندگی ها به طور حرفه ای کنار بیایید. پیشگیری مهم دیگر برای جلوگیری از فرسودگی شغلی مناسب است.
بعضی از بیماران بیش از 40 ساعت در هفته به سرعت به محل کار خود می شتابند و اضافه کاری جشن گرفته نمی شود بلکه بیشتر و بیشتر جمع می شود. یا سایر بیماران کاملاً جذب خانواده خود می شوند و همه کارها را انجام می دهند تا مادر یا کودک کوچک 24 ساعت خوب باشد و هیچ کمبودی نداشته باشد. این امر منجر به اضافه بار دائمی می شود ، که پس از آن می تواند منجر به فرسودگی شغلی بیمار در مقطعی شود.
به منظور جلوگیری از این ، پیدا کردن a بسیار مهم است تعادل. این تعادل برای هر بیمار بسیار متفاوت به نظر می رسد ، اما یکی از مهمترین اقدامات پیشگیرانه علیه این بیماری است سندرم فرسودگی شغلی. به عنوان مثال ، یک دوره نقاشی ، بازدید از گروه کر کلیسا ، آموزش هفتگی زومبا یا پیاده روی شبانه در جنگل همه می تواند به بیمار کمک کند تا چند ساعت از نظر جسمی و روانی تسکین یابد ، در این مدت فقط به فکر خودش است و نه به کار ، خانواده یا مشکلات دیگر.
این زمان برای خود فرد به عنوان پیشگیری از فرسودگی شغلی بسیار مهم است. همچنین مهم است که هیچ احساس گناهی در این مدت ایجاد نشود. هر شخصی گاهی به مدتی برای خودش احتیاج دارد و در این مدت شغل یا خانواده مجبور است بدون بیمار کنار بیاید. این اعتراف که فرد نمی تواند 24 ساعت شبانه روز کار کند نیز پیشگیری مهمی در برابر a است سندرم فرسودگی شغلی.
تمام مقالات این مجموعه:
