وقوع در دوران بارداری - علل | تاکی کاردی در دوران بارداری

وقوع در دوران بارداری - علل آن

در طی بارداری، کل بدن با نیازهای کودک در حال رشد سازگار است. این شامل تولید بیشتر بدن است خون برای اطمینان از تامین کودک. در برخی موارد ، این تغییر با بروز تپش قلب همراه است.

این امر ناشی از این واقعیت است که قلب باید تقریباً 50٪ بیشتر حمل کند خون در طی بارداری به دلیل افزایش مقدار خون و بر این اساس عملکرد آن را افزایش می دهد. قلب ضربات قویتر و سریعتر از قبل وجود دارد و زنان این را به عنوان تپش قلب ناخوشایند می دانند. حتی استرس شدید نیز می تواند باعث تحریک شود تاکی کاردی یا تاکی کاردی کمی موجود را تشدید کند.

با این حال، تاکی کاردی تقریباً همیشه بی ضرر است و جای نگرانی نیست. در بیشتر موارد ، تاکی کاردی پس از مدتی که بدن به شرایط جدید عادت کرد ، خود به خود فرو می نشیند بارداری. نیاز به منیزیم در دوران بارداری ، به خصوص بعد از هفته 22 بارداری افزایش می یابد.

منیزیم در بسیاری از فرآیندهای متابولیک در بدن انسان نقش دارد و در کنترل عصبی فعالیت عضلات نقش دارد. علائم منیزیم کمبود شامل احساس سوزن سوزن شدن در دست و پا ، افزایش عصبی شدن و فشار خون بالا، و همچنین عضله گرفتگی عضلات. به طور معمول ، گوساله گرفتگی عضلات و تنش در ناحیه پشت ایجاد می شود.

قلب اختلالات ریتم به صورت تاکی کاردی نیز می تواند بیانگر کمبود منیزیم باشد. نیاز آهن در دوران بارداری افزایش می یابد. در صورت عدم افزایش تعادل توسط رژیم غذایی و ذخیره آهن خسته شده است ، کمبودی رخ می دهد.

اندکی فقر آهن با علائمی مانند رنگ پریدگی ، خستگی و تمرکز آشکار می شود. کمبود پیشرفته تر با تپش قلب ، تنگی نفس و تغییرات خلقی ظاهر می شود. از آنجا که آهن نیز جز component قرمز است خون سلولهایی که اکسیژن را منتقل می کنند ، قلب برای انتقال اکسیژن کافی به اندامها ، در صورت کمبود اکسیژن رسانی ، باید بیشتر پمپ کند. و اندازه آن غده تیروئید در نتیجه افزایش نیاز به هورمون در دوران بارداری کمی افزایش می یابد.

با این حال ، اگر افزایش اندازه از حد معینی فراتر رود ، به این اصطلاح می گویند گواتر، که می تواند در رخ دهد پرکاری تیروئید. پرکاری تیروئید به فعالیت بیش از حد اشاره دارد غده تیروئید و محرک احتمالی تاکی کاردی است. خودایمن بیماری گریوس علل پرکاری تیروئید و باید فوراً درمان شود.

پرکاری تیروئید ناشی از بارداری نیز می تواند توسط هورمون گنادوتروپین جفتی تولید شده در این دوره ایجاد شود. شبیه هورمون تیروئید است TSH و تحریک می کند غده تیروئید فعالیت خود را افزایش دهد. با این حال ، این شکل از عملکرد بیش از حد معمولاً پس از هفته بیستم بارداری دیگر یافت نمی شود.

پرکاری تیروئید معمولاً با علائم خاصی مانند تپش قلب همراه است بیخوابی، عصبی شدن ، تعریق ، ریزش مو و اضطراب را افزایش می دهد. عملکرد بیش از حد تیروئید با افزایش خطر به اصطلاح پره اکلامپسی ، جدا شدن زودرس جفت. احتمال تولد زودرس ، سقط جنین و ناهنجاری نیز افزایش می یابد. پرکاری تیروئید در بارداری بنابراین باید به طور کلی با دارو درمان شود.