معاینه بالینی جامع اساس انتخاب مراحل تشخیصی بیشتر است:
- معاینه عمومی عمومی - شامل فشار خون ، نبض ، وزن بدن ، قد ؛ علاوه بر این:
- بازرسی (مشاهده).
- پوست (طبیعی: دست نخورده ؛ سایش /زخم، قرمزی ، هماتوم (کوفتگی) ، زخم) و غشاهای مخاطی.
- راه رفتن (مایع ، لنگیدن).
- وضعیت بدن یا مفصل (حالت ایستاده ، خمیده ، ملایم).
- بدشکلی (بدشکلی ، انقباض ، کوتاه شدن).
- آتروفی عضلات (مقایسه جانبی! ، در صورت لزوم اندازه گیری محیط).
- مفصل (سایش /زخم، تورم (تومور) ، قرمزی (روبر) ، هایپرترمی (کالری) ؛ علائم آسیب مانند کبودی تشکیل ، برآمدگی مفصلی آرتروز ، پا ارزیابی محور).
- روابط محوری: ایستادن در صفحات پیشانی و ساژیتال (واروس ، والگوس ، عود مجدد ، انقباض خمشی).
- تورم ناحیه مفصلی (که در اطراف مفصل قرار دارد)؟
- لمس (لمس) نقاط برجسته استخوان ، تاندون ها، رباط ها عضله سازی مفصل (ریزش مفصلی) ؛ تورم بافت نرم ؛ لطافت (محلی سازی!).
- اندازه گیری تحرک مفصل و دامنه حرکت مفصل (طبق روش صفر خنثی: دامنه حرکت به عنوان حداکثر انحراف مفصل از موقعیت خنثی در درجه های زاویه ای داده می شود ، جایی که موقعیت خنثی 0 درجه تعیین می شود. موقعیت شروع "موقعیت خنثی" است: فرد به حالت ایستاده قرار می گیرد و دست ها را به حالت آویزان و آرام قرار می دهد ، شست اشاره به جلو و پاها موازی است. زاویه های مجاور به عنوان موقعیت صفر تعریف می شوند. استاندارد این است که ابتدا مقدار دور از بدن داده شود). اندازه گیری های تطبیقی با مفصل مقابل (مقایسه جانبی) می تواند تفاوت های جانبی کوچک را نیز نشان دهد.
- در صورت لزوم ، آزمایشات عملکردی ویژه (تشخیص افتراقی).
- معاینه کشکک (کشکک):
- "کشکک کشیدن رقص": این نشان دهنده ریزش زانو است. افیوژن باعث می شود که کشکک در اثر لمس (لمس) مجدداً به حالت اولیه برگردد و به نظر برسد شناور در مایع افیوژن.
- آزمایش رتروپاتلار آرتروز (آرتروز (غضروف تخریب) در سطح پشتی کشکک): لمس دردناک کشکک با پا تمدید شده؛ کشککک ، هر کدام در لبه حرکت می کنند ، از نظر میانی یا جانبی جابجا می شوند.
- آزمایش مینیسک مطابق با Steinmann I + II:
- اشتاینمن اول: مینیسک داخلی: در حین چرخش خارجی (حرکت چرخشی یک اندام در مورد محور طولی آن ، با جهت چرخش به سمت بیرون هنگام مشاهده از جلو) درد در فضای مشترک داخلی منیسک: در هنگام چرخش داخلی (حرکت چرخشی یک اندام در مورد محور طولی آن ، با جهت چرخش به سمت داخل هنگام مشاهده از جلو) درد در فضای مشترک مشترک
- Steinmann II: در هنگام خم شدن زانو به پشتی ("متعلق به پشت") فشار مهاجرتی درد.
- آزمون لاخمان:
- به اصطلاح آزمایش کشوی قدامی: برای تشخیص قدامی رباط صلیبی پارگی (پارگی ACL) مفصل زانو عملکرد: هر دو زانو همیشه بررسی می شوند. کمتر پا تقریباً خم می شود 20-30 درجه نسبت به ران و منفعلانه به جلو حرکت کرد. میزان قابل جابجایی ساق پا نسبت به ران (کشو) اطلاعاتی در مورد آسیب دیدگی یا عدم آسیب به آن را ارائه می دهد رباط صلیبیمثبت: اگر در هنگام توقف سختی احساس نشود ساق پا به جلو منتقل شده است قدامی رباط صلیبی (ACL) تقریباً قطعاً پاره شده است. منفی: اگر یک توقف سخت احساس شود پارگی (پارگی) رباط صلیبی قدامی بعید است.
- به اصطلاح آزمایش کشوی خلفی: برای تعیین پارگی رباط صلیبی خلفی (پارگی HKB) مفصل زانو ساق پا در برابر جابجا شده است ران پشتی ("پشت") ؛ مثبت: اگر قسمت پایینی پای شما بیش از 0.5 سانتیمتر (= کشوی خلفی مثبت) در برابر پشتی ران قابل جابجایی است ، یعنی رباط صلیبی خلفی (HKB) آسیب دیده است.
- آزمایش پایداری رباط جانبی: معاینه باز شدن میانی ("جهت گیری به سمت مرکز بدن") یا جانبی (جانبی). برای این منظور ، ران ثابت است و در موقعیت کششی ، آزمایش پایداری جانبی با خم شدن 10-20 درجه انجام می شود.
- معاینه کشکک (کشکک):
- ارزیابی جریان خون ، عملکرد حرکتی و حساسیت:
- بازرسی (مشاهده).
- بررسی سلامت
براکت های مربعی [] یافته های فیزیکی پاتولوژیک (پاتولوژیک) احتمالی را نشان می دهد.
