پای ورزشکار کلاسیک (Tinea pedis) شایع ترین بیماری قارچی در انسان است. عوامل بیماری زا معمولاً Trychophyton rubrum یا Trychophyton mentagrophytes هستند. انتقال از طریق تماس مستقیم عوامل بیماری زا با پوست صورت می گیرد. کافی است که عامل بیماری زا روی آن باشد پوسته پوسته سایر افرادی که در حال حاضر از پای ورزشکار رنج می برند. #
علائم اولیه
اولین علائم اولیه معمولاً خود را با افزایش خارش (خارش) در ناحیه آسیب دیده نشان می دهند. سه نوع مختلف پای ورزشکار بر اساس محل وقوع وجود دارد: با هر سه نوع خارش در پیش زمینه قرار دارد ، علاوه بر این هم به قرمزی و هم به پوسته ریزی پوست آسیب دیده منجر می شود. همچنین می تواند تشکیل تاول و چرک باشد.
پارگی های کوچک از طریق تمام لایه های پوست (راگادس) ، مانند افزایش تشکیل پینه (هایپرکراتوز) ، در ابتدای بیماری کمتر اتفاق می افتد ، اما معمولاً فقط در دوره بعدی بیماری است. هنگام دست زدن به صابون ، باید در ناحیه آسیب دیده از پای ورزشکار دقت کرد ، زیرا تماس با صابون می تواند باعث محکم شدن آن شود سوزش احساس و پای ورزشکار چقدر مسری است؟
- هر دو قارچ بین انگشتان پا (نوع بین دیجیتال) رخ می دهد ، جایی که به ویژه اغلب بین انگشتان 4 و 5 رخ می دهد
- در کف پا (از نوع سنگفرشی-هایپرکراتوتیک). در اینجا اصطلاح پزشکی محل وقوع را توصیف نمی کند بلکه ظاهر آن را توصیف می کند.
- روی قوس پا یا لبه های کناری پا. این نوع vesiculo-dyshidrophic است ، باز هم اصطلاح پزشکی فقط ظاهر را توصیف می کند و نه محل وقوع.
امکانات عیب شناسی
در برخی موارد ، تشخیص بینایی کافی است. به منظور تایید پاتوژن و در صورت لزوم ، تایید تشخیص های افتراقی، پاتوژن را می توان از طریق میکروسکوپ یا با کشت در محیط کشت مناسب تشخیص داد. پای ورزشکار را می توان از بیماری های باکتریایی تشخیص داد ، به خصوص اگر فضای بین دیجیتالی انگشتان پا تحت تأثیر قرار گیرد.
