مراحل سندرم فرسودگی شغلی | سندرم فرسودگی شغلی

مراحل سندرم فرسودگی شغلی

La سندرم فرسودگی شغلی را می توان به 12 مرحله تقسیم کرد. . - در آغاز اشتیاق به اثبات چیزی به خود و دیگران بسیار شدید است.

افراد مبتلا معمولاً خود را با دیگران (همکاران کار) اندازه گیری می کنند. - از طریق تمایل بیش از حد به اجرا ، افراد مبتلا خواسته های بسیار بالایی از خودشان می کنند ، آنها هرچه بیشتر مطالب آرمانشهرانه را از خود طلب می کنند. تعهد شخصی بیشتر و بیشتر افزایش می یابد ، وظایف را نمی توان به افراد دیگر سپرد.

  • در این مرحله نیازهای خود بیشتر و بیشتر به پس زمینه رانده می شوند. به ویژه نیازهای اساسی مانند غذا خوردن ، خوابیدن و همچنین اوقات فراغت از اهمیت کمتری برخوردار می شوند. افراد مبتلا به جای استراحت و بازآفرینی ، بیشتر و بیشتر خود را به زندگی کاری می اندازند و وظیفه خود-اثبات حرفه ای و پیشرفت را به عهده می گیرند.
  • در این مرحله ممکن است اولین علائم جسمی نشان داده شود. با این حال ، کمتر و کمتر به بدن خود توجه می شود - سیگنال های هشدار دهنده از بدن نادیده گرفته می شوند. - سرگرمی ها نگران کننده تلقی می شوند.

ارتباط با دوستان و خانواده نیز کاهش می یابد. چیزهایی که قبلاً ارائه می شد تمدد اعصاب تبدیل شدن به یک بار - شکایت های جسمی شدیدتر می شود.

اضطراب ، سردرد و خستگی روی دادن. با این حال ، علائم همچنان نادیده گرفته می شوند ، هیچ کاری در این مورد انجام نمی شود. - افراد آسیب دیده شروع به عقب نشینی می کنند.

یک انزوای فزاینده آغاز می شود. الکل و دارو به طور فزاینده ای مصرف می شود. تماس های اجتماعی به حداقل می رسد.

  • این مرحله با عدم توانایی در پذیرش انتقاد مشخص می شود: محیط شروع می شود به کسانی که در انزوای خود قرار دارند و علائم فرسودگی شغلی را نشان می دهد. این معمولاً شخصی گرفته می شود و به عنوان یک حمله تلقی می شود. - در این مرحله فرد مبتلا تمام ارتباط خود را از دست می دهد.

سیگنال های هشدار دهنده بدن دیگر قابل درک نیستند. ارتباطات اجتماعی به سختی باقی مانده است. زندگی به طور فزاینده ای کاربردی و مکانیکی می شود: دیگر خبری از کیفیت زندگی نیست ، بلکه فقط به این واقعیت مربوط می شود که زندگی به عنوان چنین عملکردهایی عمل می کند.

  • در این مرحله ، علاوه بر فرسودگی و استیصال ، مبتلایان غالباً احساس اضطراب می کنند. برای مقابله با این پوچی درونی ، آنها تقریباً ناامیدانه سعی می کنند مشاغلی پیدا کنند یا این احساسات را با آنها بپوشانند. الکل ، رابطه جنسی و مواد مخدر نقش فزاینده ای دارند.
  • در این مرحله از آخرین مرحله ، اغلب بیماری های روانی دیگری رخ می دهد. نشانه هایی از افسردگی به طور فزاینده ای روشن می شوند ناامیدی ، عدم علاقه و همچنین احساس اینکه دیگر آینده ای وجود ندارد ، بیشتر و بیشتر به نظر می رسد.
  • در آخرین مرحله ، تجزیه کلی روح و جسم رخ می دهد. خطر بیماری های بعدی (جسمی) مانند بیماری های قلبی عروقی یا دستگاه گوارش افزایش می یابد. بسیاری از افراد مبتلا در این مدت افکار خودکشی دارند.

با سندرم فرسودگی شغلی توضیح روش خاصی برای پیشگیری دشوار است ، زیرا بیماری به شخصیت فرد آسیب دیده و عوامل بیرونی محیط وی بستگی دارد. علل می توانند ریشه های مختلف داشته و در نهایت منجر به احساس فرسودگی شغلی شوند. برخی از نکاتی که می تواند به افراد آسیب دیده ارائه شود شامل تعیین اهداف واقعی واقع بینانه ، انجام کارهای خاص است تمدد اعصاب ورزش ، انجام ورزش به کاهش استرس، تلاش برای خواب کافی

همچنین از نظر حرفه ای ، برخی موارد باید تغییر کنند: ساختارهای کار باید تغییر داده شود تا فشار انجام شده و بار کاری کاهش یابد. باید استقلال بیشتری در محل کار تضمین شود تا افراد تحت تأثیر با احساس مثبت به خانه خود بروند. فضای کار خوبی با نور زیاد و سر و صدای کم در محل کار ایجاد کنید. امکان آموزش های بیشتر را باز نگه دارید. این احساس عزت نفس ایجاد می کند ، که می تواند یک اثر پیشگیرانه داشته باشد.