بومی سازی
شایع ترین محلی سازی از سارکوم یوینگ در لوله های طولانی هستند استخوان ها، در اینجا عمدتا در استخوان درشت نی و استخوان فیبولا ، یا در استخوان های صاف است. با این وجود ، به عنوان یک بدخیم سرطان استخوان, سارکوم یوینگ می تواند همه را تحت تأثیر قرار دهد استخوان ها. بزرگتر استخوان ها اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند ، کوچکترها به ندرت.
اگر استخوانهای لوله ای بلند تحت تأثیر قرار بگیرند ، تومور معمولاً در ناحیه به اصطلاح دیافیز ، ناحیه شافت مشاهده می شود. محلی سازی های ترجیحی: به دلیل متاستاز هماتوژنیک قوی اولیه (به بخش زیر مراجعه کنید) ، محلی سازی در بافت های نرم نیز قابل تصور است.
- تقریبا
30٪ استخوان ران (استخوان ران)
- تقریباً 12٪ استخوان درشت نی (استخوان شین)
- تقریباً استخوان بازو 10٪ (استخوان بالای بازو)
- تقریبا
حوضه 9٪
- تقریباً فیبولا 8٪ (استخوان فیبولا).
سارکوم یوینگ تقریباً تقریباً از هر پنج مورد یک مورد در استخوان لگن به عنوان تومور اولیه (محل تولد تومور) موضعی است. به طور قابل توجهی اغلب ، تومور اولیه در یک استخوان لوله ای طولانی قرار دارد.
اولین علائم می تواند تورم ، درد و گرم شدن بیش از حد در ناحیه لگن. پا موضعی نادر از تومور اولیه است. شایع تر است که تومورهای اولیه از درشت نی یا استخوان فیبولا باعث متاستاز در پا می شوند.
اگر تورم و گرم شدن بیش از حد پا مشخص نیست ، به خصوص در دوره نوجوانی ، علاوه بر نوجوان ، باید سارکوم اوینگ نیز کنار گذاشته شود. آرتروز. این لزوما به معنای انتظار بدترین حالت نیست. تشخیص هدفمند به صورت تصویربرداری می تواند وضوح اولیه در مورد دلایل شکایت را ارائه دهد.
متاستاز
همانطور که قبلاً در بالا ذکر شد ، در نظر گرفته می شود که سارکوم یوینگ در مرحله اولیه خون سازی متاستاز کرده است (= از طریق جریان خون). متاستاز بنابراین می تواند در بافت نرم نیز مستقر شود. ریه در درجه اول تحت تأثیر قرار می گیرد.
با این حال ، اسکلت نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد متاستازها از طریق جریان خون. این واقعیت که سارکوم یوینگ را می توان به عنوان متاستاز اولیه طبقه بندی کرد ، با مطالعاتی که نشان می دهد متاستازها در زمان تشخیص می تواند در حدود 25٪ موارد تشخیص داده شود. از آنجایی که متاستاز متأسفانه همیشه قابل تشخیص نیست ، احتمالاً نرخ تاریک بسیار بیشتر است. یوینگ - سارکوماها می توانند علائم مختلفی ایجاد کنند.
در زیر معیارهای زیر پس از تشخیص بالینی ، تصویربرداری و آزمایشگاهی ، حذف تومور با احتمال کافی امکان پذیر است: تورم قابل مشاهده ، توده اثبات شده یا علائم نامشخص را می توان به طور واضح توسط یک بیماری غیر توموری توضیح داد و اثبات کرد .
- درد علت نامشخص
- تورم و معمولاً درد در ناحیه (های) آسیب دیده
- تورم غدد لنفاوی
- علائم موضعی التهاب (قرمزی ، تورم ، گرم شدن بیش از حد)
- کاهش وزن غیر عمدی
- محدودیت های عملکردی تا فلج
- شکستگی بدون رخداد تصادف
- عرق شبانه
- لکوسیتوز متوسط (= افزایش تعداد لکوسیت ها در خون)
- عملکرد کاهش یافته است
- هیچ نیاز مکانی قابل تشخیص نیست یا
تشخیص اولیه: اصولاً از روشهای تصویربرداری برای تشخیص پایه استفاده می شود. اینها هستند اشعه ایکس معاینه بررسی اشعه ایکس در ناحیه محلی سازی تومور (حداقل 2 سطح) سونوگرافی سونوگرافی تومور (به ویژه در مورد سو different ظن تشخیصی افتراقی تومور بافت نرم) به منظور دستیابی به اطلاعات اضافی و فعال کردن مرزهای تشخیصی افتراقی ، تشخیص آزمایشگاهی (معاینه مقادیر آزمایشگاهی) استفاده می شود.
مقادیر زیر در محدوده این تشخیص آزمایشگاهی تعیین می شود:
- شمارش خون
- آهن (به دلیل کاهش تومورها)
- الکترولیت (برای رد هیپرکلسمی)
- BSG (میزان رسوب خون)
- CRP (پروتئین واکنش پذیر C)
- آلکالن فسفاتاز (aP)
- خاص استخوان (aP)
- اسید فسفاتاز (sP)
- آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA)
- اسید اوریک (HRS): در هنگام گردش زیاد سلول افزایش می یابد ، به عنوان مثال در هموبلاستوز
- پروتئین کل: در فرآیندهای مصرفی الکتروفورز پروتئین کاهش می یابد
- وضعیت ادرار: پاراپروتئین ها - شواهد میلوما (پلاسموسیتوما)
- تومور مارکر NSE = آنولاز اختصاصی نورون در سارکوم اوینگ
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) علاوه بر روشهای تصویربرداری ذکر شده در تشخیص اولیه ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی گزینه دیگری است که ممکن است در موارد منفرد استفاده شود. MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) به ویژه در تصویربرداری از بافت نرم خوب است ، اجازه می دهد تومور به ساختارهای همسایه گسترش یابد (اعصاب, عروق) استخوانهای آسیب دیده علاوه بر این ، می توان از MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) برای تخمین حجم تومور و روشن شدن تومور موضعی استفاده کرد.
به محض بدخیمی تومور استخوان مشکوک است ، باید از استخوان حامل تومور برای جلوگیری از متاستاز (متاستاز بدخیم) تصویربرداری شود. توموگرافی کامپیوتری (CT): (به ویژه برای تصویربرداری از ساختارهای سخت (قشر مغز) استخوان) توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) (هنوز به اندازه کافی معتبر نیست) تفریق دیجیتال آنژیوگرافی (DSA) یا آنژیوگرافی برای تصویربرداری از تومور عروق اسکلتی خط نگارشی (تصویربرداری 3 فاز) بافت برداری همانطور که در بالا ذکر شد ، تمایز بین سارکوم اوینگ و استئومیلیت، به عنوان مثال ، می تواند بسیار دشوار باشد. علاوه بر این که علائم مشابه هستند ، اشعه ایکس تصویر به این ترتیب همیشه نمی تواند اطلاعات مستقیم را ارائه دهد.
اگر بعد از به اصطلاح تشخیص غیر تهاجمی توصیف شده در بالا ، هنوز هم وجود ظن تومور یا عدم اطمینان در مورد نوع و شأن تومور وجود دارد ، باید یک بررسی هیستوپاتولوژیک (= معاینه بافت ریز) انجام شود. برشی بیوپسی تومور به عنوان بخشی از بیوپسی به اصطلاح برش ، تا حدی در معرض جراحی قرار می گیرد. در آخر ، یک نمونه بافت (در صورت امکان استخوان و بافت نرم) گرفته می شود. ارزیابی مستقیم تومور برداشته شده امکان پذیر است. برداشتن بیوپسی (برداشتن کامل تومور) فقط در موارد استثنایی مورد توجه قرار می گیرد ، به عنوان مثال اگر سو of ظن به بدخیمی (تغییر از تومور خوش خیم به تومور بدخیم) از استئوکندروم های کوچک وجود داشته باشد.
