محافظت از معده دارو
ضد التهاب غیر استروئیدی داروهای (NSAIDs) معمولاً برای درمان حاد و طولانی مدت بیماری های دردناک و التهابی استفاده می شود. مواد فعال استفاده شده شامل ، به عنوان مثال ، دیکلوفناک, استیل سالیسیلیک اسید, ایبوپروفن, ناپروکسنو مفنامیک اسید. با این حال ، استفاده از آنها توسط محدود شده است عوارض جانبی که روی قسمت فوقانی تأثیر می گذارد دستگاه گوارش و به دلیل مهار سنتز پروستاگلاندین است. نسبت قابل توجهی از بیماران در حین استفاده مزمن دچار زخم معده یا روده می شوند که می تواند منجر به خونریزی و سوراخ شود. این منجر به بستری شدن در بیمارستان و مرگ می شود. عوامل خطر شناخته شده برای عوارض عبارتند از:
- سابقه زخم معده یا روده در بیمار.
- سن> 65 سال
- دوز بالای NSAID ها
- تجویز همزمان گلوکوکورتیکوئیدها ، داروهای ضد انعقاد خون یا سایر NSAID ها از جمله استیل سالیسیلیک اسید 100 میلی گرم (آسپرین کاردیو)
- عفونت با هلیکوباکتر پیلوری
برای پیشگیری ، داروهای ضد درد با یک ماده مخدر به اصطلاح ترکیب می شوند "معده محافظت »در بیماران در معرض خطر. اینها هستند داروهای که در درجه اول شکل گیری مهاجم را کاهش می دهد اسید معده. این شامل بازدارنده های پمپ پروتون، H2 آنتی هیستامین ها و میزوپروستول. امروز، بازدارنده های پمپ پروتون (PPI) مانند پانتوپرازول و امپرازول عمدتا استفاده می شود زیرا میزوپروستول اغلب باعث می شود اسهال و گرفتگی عضلات، و H2 آنتی هیستامین ها کمتر موثر شناخته می شوند. آزمایشات بالینی ثابت کرده است که PPI قادر به کاهش خطر ابتلا به معده یا روده است زخم تا حد قابل توجهی روند جدید ، ترکیب ثابت NSAID ها و محافظت از معده در یک قرص است. در ماه مه 2011 ، ترکیبی از ناپروکسن و استروژن (ویمووو ، AstraZeneca AG) در بسیاری از کشورها تأیید شده است. یکی از مزایای بالقوه بهبود پایبندی به درمان است. از طرف دیگر ، یک نقطه ضعف ، انعطاف پذیری پایین در دوز و انتخاب مواد فعال است. ناپروکسن در این ترکیب وجود دارد زیرا تصور می شود که دارای اثر جانبی قلبی عروقی بهتر از سایر NSAID ها باشد. ترکیب استیل سالیسیلیک اسید و استروژن (Axanum) در سال 2012 به ثبت رسیده است. با توجه به خطر فردی آنها ، بیماران را می توان به گروههایی تقسیم کرد که توصیه های مشخصی برای آنها اعمال می شود (به عنوان مثال ، لانزا و همکاران ، 2009). مهار کننده های COX-2 مانند سلکوکسیب و etoricoxib یک گزینه جایگزین برای محافظت از معده است. با این حال ، افزایش خطر قلبی عروقی باید با این گروه در نظر گرفته شود داروهای. مهار کننده های COX-2 همچنین با PPI ها ترکیب می شوند تا میزان بروز عوارض جانبی بیشتر کاهش یابد. به طور خلاصه ، قبل از درمان با داروی ضد التهاب غیر استروئیدی ، باید ارزیابی خطر فردی انجام شود و درمان نیز باید بر اساس آن تنظیم شود.
