سرطان خون لنفاوی مزمن

لنفوسیت کننده مزمن سرطان خون (مترادف: عود انفجاری لوسمی لنفوسیتیک ؛ CLL [لوسمی لنفوسیتی مزمن] ؛ CLL [لوسمی لنفوسیتی مزمن] در بهبودی کامل ؛ لوسمی لنفوسیتی مزمن ؛ لوسمی لنفوسیتی مزمن در بهبودی کامل ؛ لوسمی لنفاوی مزمن ؛ لوسمی لنفوسیتی مزمن ؛ لوسمی لنفوسیتی مزمن بهبودی ؛ لنفادنوز ؛ لنفادنوز در بهبود کامل ؛ سندرم ریشتر ؛ ICD-10-GM C91. 1-: لنفوسیتیک مزمن سلول B سرطان خون [CLL]) یک نئوپلاسم بدخیم در سیستم خونساز (هموبلاستوز) است. لنفوسیت مزمن سرطان خون (CLL) به عنوان غیرلنفوم هوچکین. این در 95٪ موارد به دلیل تغییر شکل بدخیم کلون سلول B رخ داده و سلول B لوسمیک محسوب می شود لنفوم.

دو زیرگروه در CLL متمایز می شوند:

  • فرم بالغ تر و پایدار ژنتیکی با پیش آگهی بهتر.
  • فرم نابالغ تر و ناپایدار ژنتیکی با پیش آگهی بدتر

CLL شایعترین شکل سرطان خون است و عمدتا در سنین بالاتر اتفاق می افتد. این یکی از انواع خوش خیم (خوش خیم) سرطان خون است.

اشکال خاص سرطان خون لنفوسیتی مزمن را در طبقه بندی زیر مشاهده کنید.

نسبت جنسیت: زن و مرد 2: 1 است.

اوج بروز: حداکثر بروز CLL در سنین 60 تا 70 سالگی است. سن متوسط ​​تشخیص در مردان 70 سال و در زنان 72 سال است.

شیوع (شیوع بیماری) در قفقازی ها (افراد پوست روشن) بیشتر از سیاه پوستان است. در ژاپن ، CLL بسیار نادر است.

بروز (فراوانی موارد جدید) حدود 5 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است (در آلمان). شیوع حدود 5 بیماری در دهه 5 زندگی و حدود 30 بیماری در هر 100,000 نفر جمعیت در سال در دهه 8 زندگی است.

دوره و پیش آگهی: در CLL ، سلولهای B (B لنفوسيت ها؛ برای تشکیل مهم است آنتی بادی) تقریباً به طور کامل معیوب است ، به طوری که عفونت های باکتریایی مرتباً اتفاق می افتند. خطر ابتلا به ترومبوز (خون لخته) نیز افزایش می یابد زیرا تعداد پلاکت (لخته های خون) در ابتدای CLL افزایش می یابد. با پیشرفت بیماری ، تعداد آنها کاهش می یابد ، بنابراین خونریزی می تواند رخ دهد. سرطان خون مزمن موذیانه و به آرامی ایجاد می شود. با این حال ، سرطان خون لنفاوی مزمن به طور معمول سیر متغیری دارد. در بیشتر بیماران ، بیماری بی درد (بدون درد) است. علائمی مانند اسپلنومگالی (بزرگ شدن طحال) و لنف هیپرپلازی گره (بزرگ شدن گره های لنفاوی) دیر ظاهر می شود یا اصلاً ظاهر نمی شود. امید به زندگی در این مورد به سختی کاهش می یابد. در شکل تهاجمی تر پیشرفت (از هر 5 نفر یک نفر تحت تأثیر قرار می گیرد) ، یک بیماری سریع پدید می آید ، که منجر به کوتاه شدن امید به زندگی می شود. درمان دائمی فقط به ندرت امکان پذیر است. یک بار درمان تکمیل شده است ، پیگیری طولانی مدت برای تشخیص عود (عود بیماری) در مراحل اولیه اولویت است. عود معمولاً در طی یک یا دو سال اول پس از پایان سال رخ می دهد درمان. تقریباً 50٪ بیماران در اثر عفونت می میرند.

میزان بقای 5 ساله تقریبا 50٪ است.