سکته قلبی (حمله قلبی)

در سکته قلبی - به طور عامیانه A نامیده می شود قلب حمله - (مترادف: AMI ؛ سکته قلبی حاد قلب ؛ انفارکتوس کرونر ؛ توهین کرونر ؛ انفارکتوس میوکارد ؛ ICD-10-GM I21.-: سکته قلبی حاد) ، مرگ قلب بافت عضلانی (میوکارد) در نتیجه اختلال ایجاد می شود خون جریان به قلب. تخریب بافت عضلانی قلب تا حد زیادی قابل برگشت نیست ، یعنی سلول های مرده دیگر نمی توانند تجدید شوند. سکته قلبی یکی از شایعترین دلایل مرگ در کشورهای صنعتی است. در اکثر موارد ، انفارکتوس "کلاسیک" نوع 1 وجود دارد که مبتنی بر یک واقعه ترومبوآمبولیک است ("طبقه بندی" را در زیر ببینید). سکته حاد میوکارد (حمله قلبی) را می توان بر اساس نوار قلب (الکتروکاردیوگرام: ثبت فعالیت الکتریکی عضله قلب) طبقه بندی کرد:

  • انفارکتوس میوکارد غیر ST-segment-elevation (NSTEMI ؛ انگلیسی: سکته قلبی non-ST-segment-elevation).
  • انفارکتوس میوکارد با ارتفاع ST (STEMI ؛ سکته قلبی با افزایش قطعه ST).

اصطلاح سندرم حاد کرونر (AKS ؛ سندرم حاد کرونر ، ACS) شامل موارد زیر است:

  • آنژین پکتوریس ناپایدار (iAP ؛ “تنگی قفسه سینه” ؛ شروع ناگهانی درد در ناحیه قلب ؛ آنژین ناپایدار ، UA) - گفته می شود که آنژین پکتوریس ناپایدار زمانی بروز می کند که علائم از نظر شدت یا مدت زمان افزایش داشته باشند در مقایسه با حملات قبلی آنژین پکتوریس
  • سکته قلبی حاد (حمله قلبی):
    • انفارکتوس میوکارد غیر ST-segment-elevation (NSTEMI ؛ انگلیسی: سکته قلبی non-ST-segment-elevation؛ NSTE-ACS).
    • انفارکتوس میوکارد با افزایش قطعه ST (STEMI ؛ انگلیسی)

گفته می شود که سکته قلبی زودرس در مردان قبل از 40 سالگی و در زنان قبل از 45 سالگی اتفاق می افتد. در چنین مواردی ، اغلب دلایل ژنتیکی وجود دارد. سکته قلبی خاموش زمانی گفته می شود که علائم مشخصی نداشته باشد یا علائم مشخصی نداشته باشد و بنابراین بدون توجه شیوع سکته قلبی خاموش در افراد مسن بیشترین است. برای طبقه بندی بیشتر سکته قلبی ، به "طبقه بندی" مراجعه کنید. نسبت جنسیت: زن و مرد 2: 1 است. اوج فرکانس: خطر سکته قلبی در مردان از 40 سالگی و در زنان از 50 سالگی به طور قابل توجهی افزایش می یابد ، در مردان و زنان در سنین 65 تا 74 سال به اوج می رسد. گروه در زیر خلاصه ای از شیوع طول عمر (بروز بیماری در طول زندگی) سکته قلبی در بزرگسالان 40-79 ساله بر اساس سن و جنس است:

40-49 سال [٪] 50-59 سال [در]] 60-69 سال [در]] 70-79 سال [در]] کل [در]]
زنان (تعداد 3,073،XNUMX نفر) 0,6 0,1 4,7 6,0 2,5
مردان (2,766،XNUMX نفر) 2,3 3,8 11,9 15,3 7,0
کل (5,389 نفر =) 1,5 2,0 8,2 10,2 4,7

هر ساله تقریباً 280,000،55 نفر در آلمان دچار سکته قلبی می شوند. بیش از سه چهارم بیماران سکته قلبی قبل از XNUMX سالگی سیگاری هستند. علاوه بر این ، حضور هایپرکلسترولمی و سابقه خانوادگی مثبت بیشتر از سکته قلبی در سنین پایین حکایت دارد. بروز (فراوانی موارد جدید) 250-300 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال در آلمان و همچنین در آمریکای شمالی ، اتریش ، هلند و لهستان است. تغییرات جغرافیایی در بروز زیاد است:

  • ژاپن: <100 در هر 100,000 نفر جمعیت در سال.
  • کشورهای مدیترانه ای ، سوئیس ، فرانسه: 100-200 نفر در هر 100,000 نفر در سال.
  • دانمارک ، اسکاندیناوی: 300-400 در 100,000 نفر در سال.
  • ایرلند ، انگلیس ، مجارستان: 400-500 در هر 100,000 نفر در سال.
  • ایرلند شمالی ، اسکاتلند ، فنلاند:> 500 در هر 100,000 نفر در سال.

دوره و پیش آگهی: دو ساعت اول پس از شروع سکته قلبی برای سیر بعدی و احتمال زنده ماندن فرد مبتلا بسیار مهم است. اکثر مرگها در این دوره اتفاق می افتد. اگر اقدامات فوری (مداخله کرونر از راه پوست (PCI) یا ترومبولیز با داروهای) برای بازیابی سریع گرفته می شوند خون جریان به رگ مسدود شده ، میوکارد (عضله قلب) ، که به مقدار کافی از خون تأمین نمی شود ، به طور دائمی آسیب نمی بیند. بعد از سکته قلبی ، نظارت بر در بخش مراقبت های ویژه مورد نیاز است زیرا معمولاً خطر پس از سکته قلبی عروقی زیاد است و پیشگیری ثانویه (جلوگیری از سکته جدید) ضروری است. به نظر می رسد در تمایز بیماران مبتلا به انفارکتوس نوع 1 (رایج ترین شکل انفارکتوس) ، فقط وجود تنگی های عروق کرونر از نظر مشخصات خطر و پیش آگهی از اهمیت برخوردار است. انفارکتوس نوع 1 و نوع 2 (به "طبقه بندی" در زیر مراجعه کنید) در غیاب انسداد قابل مقایسه هستند بیماری عروق کرونر (بیماری عروق کرونر با رگ جزئی یا کامل انسداد). بیماران مبتلا به انفارکتوس نوع 2 یا آسیب میوکارد غیر ایسکمیک (آسیب میوکارد به دلیل کاهش نیست خون جریان) در بیمارستان از مرگ و میر بالاتری نسبت به بیماران مبتلا به انفارکتوس نوع 1 برخوردار بود (17.9٪ در مقابل 14.0٪). در مقابل ، خطر مرگ و میر قلبی عروقی (مرگ و میر مربوط به قلب و عروق) پس از انفارکتوس نوع 68 ، 1 درصد افزایش یافت. بیماران با آسیب میوکارد غیر ایسکمیک خطر مرگ بیشتری به هر علتی (43٪ +) داشتند اما خطر مرگ مرتبط با قلب و عروق کمتر بود (-57٪). پیش آگهی طولانی مدت (در اینجا ، میانگین سه سال) به شرح زیر است: انفارکتوس نوع 1 دارای مرگ 31.7/2 درصد ، انفارکتوس نوع 62.2 مرگ و میر 58.7/50 درصد و بیماران با آسیب میوکارد غیر ایسکمیک XNUMX/XNUMX درصد مرگ و میر داشتند. بیمارانی که اولین سکته قلبی حاد خود را در سن کمتر از XNUMX سال داشتند ، اختلال عملکرد بطن چپ (LVEF / کسر جهشی (همچنین کسر اخراج)) از بطن چپ در ضربان قلب <50)) تقریباً در 30 موارد. بیش از 40٪ از آنها بهبودی LVEF را نشان دادند ، که با مرگ و میر نسبتاً کم در همه علت و قلب و عروق همراه بود (میزان مرگ و میر ناشی از بیماری های سیستم قلبی عروقی) کشندگی (مرگ و میر مربوط به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) در سکته قلبی حاد تقریباً 50٪ است. دو سوم این مرگ و میرها قبل از بستری شدن در بیمارستان اتفاق می افتد. مرگ و میر در بیمارستان 4.1٪ در زنان و 3.6٪ در مردان بود (بدون تفاوت آماری) در یک مطالعه حدود 30,000،50 نفر مبتلا. با این حال ، زنان زیر 20 سال که دچار سکته قلبی هستند ، بیشتر از مردان در سال های بعد می میرند. حتی یک سال پس از سکته قلبی ، خطر وقایع قلبی عروقی برای مدت 36 ماه هنوز 1.5٪ است. زنان XNUMX برابر خطر مرگ و میر بالاتر (خطر مرگ) در سال اول پس از انفارکتوس میوکارد نسبت به مردان با سابقه قابل مقایسه. در بیماران مبتلا به سکته قلبی با انسداد غیر انسدادی عروق کرونر/ عروق کرونر بدون انسداد (سکته قلبی با انسداد غیر انسدادی) عروق کرونر (MINOCA) ، 18.7٪ از بیماران در طی 1 سال یک رویداد مهم قلبی عروقی (MACE) تکرار کردند و مرگ و میر یک ساله 1٪ بود. بیماران سکته قلبی با انسداد کرونر ماکروسکوپی / کرونر شریان انسداد (MICAD) در 27.6 of موارد MACE داشت و مرگ و میر یک ساله 1 بود. مرگ و میر 16.7 ساله بیماران مبتلا به سکته قلبی با افزایش ST (STEMI) به عملکرد موفقیت آمیز مداخله کاتتر (PCI) در درمان حاد انفارکتوس بستگی دارد. مرگ و میر حاد در بیماران 5٪ بود و پس از پنج سال ، 8.4٪ از بیماران فوت کرده بودند. پیش بینی افزایش خطر مرگ و میر طولانی مدت سن> 21.3 سال ، اختلال عملکرد کلیه با بود کراتینین سطح> 2 میلی گرم در دسی لیتر و اندازه انفارکتوس با سطح CK> 3,000 U / I. در سکته قلبی خاموش ، مرگ و میر 5 ساله به طور قابل توجهی بالاتر از کسانی است که علائم سکته قلبی ندارند (13 در مقابل 8٪). پس از 10 سال ، مرگ و میر ناشی از انفارکت تقریباً برابر شده است (49 در مقابل 51٪).