فیزیوتراپی دستی درمانی
فیزیوتراپی به درمان طولانی مدت اختلال عملکرد عضلانی می پردازد. با تمرینات خود در جایی که محدودیت تمرینات شخصی در زندگی روزمره وجود دارد ، حمله می کند. فیزیوتراپیست ها برای ادغام در زندگی روزمره تمرینات فوق را به بیمار بدون آموزش داده می شوند.
با این حال ، در ماژول های درمانی فیزیوتراپی منظم ، عضلات حتی بیشتر آموزش می بینند: در اینجا ، اغلب از دستگاه های تمرینی استفاده می شود که مجهز به وزنه های سبک برای تمرین عضلات در ناحیه پشت هستند. علاوه بر فیزیوتراپی کلاسیک ، برنامه های فعلی تحریک می توانند همچنین برای شل کردن عضلات یا گرما و سرما انجام می شود. درمان دستی شامل تکنیک های خاصی برای تعیین و ارزیابی اختلال حرکتی در ستون فقرات است. پس از آن ، درمان دستی شروع می شود ، که در اصطلاح فیزیوتراپی "بسیج" نیز نامیده می شود.
علاوه بر سندرم ستون فقرات گردنی ، از این روش درمانی نیز برای استفاده می شود سر یا فک مفاصل، مفاصل بازوها و پاها ، و مفاصل قفسه سینه و لگن. سه روش مختلف برای درمان دستی وجود دارد. کشش ، روش کشویی و کشش و تمدد اعصاب تکنیک.
در روش کشش ، درمانگر به آرامی سطوح مفصل را از هم جدا می کند تا انسداد مربوطه در این ناحیه از بین برود. در روش سر خوردن ، دو سطح مفصل به وسیله دسته های مخصوص به موازات یکدیگر حرکت می کنند. این منجر به آزادی مفصل بیشتر می شود و حرکت مربوطه در این منطقه می تواند دوباره با سهولت بیشتری انجام شود.
La کشش و تمدد اعصاب تکنیک ها اطمینان می دهند که عضله به وضعیتی برمی گردد که پیش شرط آن است درد-حرکت آزاد. همه تکنیک ها برای درمان به یک اندازه مناسب نیستند. به ویژه مهم است که موارد منع مصرف توسط متخصص ارتوپدی روشن شود.
به عنوان مثال ، یک روش کشش می تواند اثرات مخربی در مورد a داشته باشد دیسک لغزش در ستون فقرات گردنی. اول از همه ، حتی ممکن است لازم باشد که با استفاده از an تأیید شود اشعه ایکس تصویری که استفاده از اقدامات فیزیوتراپی بی ضرر است. به محض روشن شدن این موضوع ، می توان تمرینات فیزیوتراپی منظمی را انجام داد که ممکن است هزینه آن نیز توسط سلامت شرکت بیمه.
