اگر از a صحبت کنیم کیست بیکر، ما در ناحیه خلفی هستیم مفصل زانو. این یک برآمدگی در است توخالی زانو، معمولاً نتیجه a مفصل زانو آسیب یا بیماری کیست کلمه یونانی حفره یا مثانه در بافت
در مورد کیست بیکر، این حفره پر از مایع است. این امر به دلیل افزایش فرآیندهای متابولیک در بدن ایجاد می شود مفصل زانو، که نتیجه فرآیندهای بهبودی بیماری واقعی است (اغلب آرتروز, روماتیسم یا سایر فرآیندهای التهابی مزمن در زانو). بدن به سادگی نمی تواند مایعات را از بین ببرد ، بنابراین جمع می شود و به پشت فرو می رود ، جایی که هیچ مقاومتی به شکل استخوان یا دیگر بافت سخت نمی یابد.
نتیجه یک فشار بیش از حد در مفصل است ، با بیشتر یا کمتر درد و محدودیت ها ، بسته به اندازه کیست بیکر. علائم در توخالی زانو بسته به ساختارهایی که کیست فشار می دهد - این موارد می توانند باشند اعصابعضلات ، خون عروقو غیره بنابراین علائم از محدودیت حرکت و عملکرد گرفته تا بی حسی ، حساسیت و اختلالات گردش خون.
اقدامات فیزیوتراپی کیست بیکر
در مورد جراحی کیست بیکر نیز همان روش درمانی عمومی وجود دارد - تنها در صورت طولانی شدن علت ، در طولانی مدت موفقیت آمیز است. به عنوان مثال ، اگر آرتروز در زانو وجود داشته باشد که درمان نشود ، حتی پس از جراحی کیست بیکر نیز احتمال دارد که عود کند. علاوه بر این ، جراحی کیست بیکر خطر نسبتاً بالایی از التهاب را در پی دارد. با این حال ، اگر کیست بیکر خیلی بزرگ شود و فشار بیاید ، مفید است عروق، زیرا می تواند باعث ایجاد وقفه در شبکه شود خون و اکسیژن رسانی با عواقب جدی. در طول عملیات ، توخالی زانو از پشت باز می شود ، کیست در معرض قرار گرفته ، برداشته می شود و در نهایت دوباره بخیه می شود.
کیست و ورزش بیکر
کیست بیکر می تواند بیشتر در ورزشکاران با اضافه بار مزمن و فرآیندهای التهابی در مفصل زانو یا آسیب دیدگی قبلی رخ دهد. مهم نیست که تمرین را تحت فشار ادامه دهید درد، این تنها منجر به تولید بیشتر و بیشتر مایعات می شود و فشار افزایش می یابد تا جایی که پوست نازک اطراف کیست سرانجام جای خود را باز کند و ترکید.
