ترکیدن کیست بیکر
A کیست بیکر به طور معمول می تواند خود به خود قهقرا کند. با این حال ، اگر از آن چشم پوشی شود یا واقعاً مورد توجه قرار نگیرد و به سادگی ادامه یابد ، ممکن است پارگی (پارگی) ایجاد شود. یک تیراندازی ناگهانی درد رخ می دهد مشکل این است که به دلیل فرآیندهای متابولیکی در زانو ملتهب ، مقدار زیادی مواد زائد و واسطه های التهاب در مایع افزایش می یابد. این خطر وجود دارد که مایعاتی که از طریق پارگی به بیرون نشت کرده اند ، اکنون باعث التهاب و افزایش فشار در بافت اطراف شوند.
آناتومی زانو
La مفصل زانو بزرگترین مفصل در بدن ما است و با تعامل سه تشکیل می شود استخوان ها، استخوان ران ، درشت نی و استخوان کشکک. از آنجا که استخوان ران گرد می شود و استخوان درشت نی صاف می شود ، دستگاه های کمکی مانند منیسک وجود دارد که نابرابری های شکل را جبران می کند و اجازه حرکت بدون مانع مفصل را می دهد. با این وجود ، مفصل تحت فشار شدید است ، که همراه با ساختار آناتومیکی منجر به صدمات نسبتاً مکرر می شود. مینیسک پاره شده و رباط ها در ورزشکاران ، آرتروز و روماتیسم در بیماران مسن - همه عوامل احتمالی برای کیست بیکر.
خلاصه
کیست بیکر کیسه ای از کیسه است کپسول مفصلی در توخالی زانو. علت آن معمولاً یک بیماری طولانی مدت یا آسیب دیدگی در مفصل است که با علائم التهابی همراه است. به دلیل افزایش تولید مایع ، این ماده در کپسول جمع می شود ، که در نهایت با کمترین مقاومت در جهت افت می کند - توخالی زانو.
درمان کیست بیکر تنها در صورت موفقیت و تشخیص بیماری زمینه ای (غالباً) موفقیت آمیز است آرتروز or روماتیسم) ، بنابراین معمولاً و با همکاری خوب بیمار می تواند محافظه کارانه انجام شود. اگر التهاب در زانو پس از درمان ، کاهش می یابد کیست بیکر همچنین قهقرا خواهد شد. جراحی هنگامی انجام می شود که کیست بیکر بیش از حد بزرگ شود و در نتیجه فشار دردناکی بر ساختارهای مهمی مانند اعصاب و عروق، که می تواند عواقب جدی داشته باشد. حتی در صورت انجام یک عمل ، درمان اساسی باید همچنان انجام شود ، در غیر این صورت کیست بیکر پس از عمل همیشه برمی گردد.
