درمان
If پارزی تاشو آوازی وجود دارد ، درمان در ابتدا به علت بستگی دارد. هدف همیشه آوردن است تار های صوتی تا آنجا که ممکن است دوباره به یکدیگر نزدیک شوید. اگر به عنوان مثال ، فشرده سازی عصب عودکننده توسط تومور یا آنوریسم دلیل آن باشد پارزی تاشو آوازی، درمان شامل حذف این فرایندهای انقباض است.
غالبا پارزی تاشو آوازی با گذشت زمان بهبود می یابد. اگر عصب در حین جراحی آسیب دیده باشد یا فلج برگشت ناپذیری وجود داشته باشد ، اقدامات درمانی بیشتری باید آغاز شود. گفتار درمانی نقش اصلی را در این روند بازی می کند و تقریباً هر بیمار مبتلا به پارسیس تاشو از آن استفاده می کند.
از تمرینات ویژه برای بهبود گفتار استفاده می شود. اگر این نیز با موفقیت تاجگذاری نشود ، یک درمان تهاجمی می تواند مفید باشد. قسمت آسیب دیده شکاف صوتی را می توان با مواد خاصی تزریق کرد تا به مرکز نزدیکتر شود.
همچنین تکنیک های جراحی وجود دارد که در آن از تمبر (تیروپلاستی مطابق با Isshiki) برای فشار یک طرف بیشتر به سمت مرکز یا کشیدن آن در این جهت با بخیه (آریتنوئید) استفاده می شود. جمع کردن) این روشها در پارزی یک طرفه تاشو صوتی مفید هستند. فلج دو طرفه نادر تار های صوتی ممکن است نیاز به برش نای در شرایط اضطراری برای جلوگیری از خفگی
گفتار درمانی در اکثر موارد پارزی فولاد صوتی یک ستون مهم درمانی است. با کمک تمرینات ویژه ، تحت راهنمایی حرفه ای گفتاردرمانگر ، بیمار می تواند خود را آموزش دهد تار های صوتی تا حدی که بهبود قابل توجه صدا تا بهبودی کامل امکان پذیر است. گفتار درمانی برای پارز صوتی بسیار امیدوارکننده است ، به خصوص اگر عصب کاملاً قطع نشده باشد. اهداف گفتاردرمانی تحریک عضلات در ناحیه است حنجره و جلوگیری از آتروفی ، و همچنین آموزش سمت سالم چین های صوتی فراتر از سطح طبیعی ، به طوری که از وسط به طرف فلج گسترش یابد. به این ترتیب می توان گفتار طبیعی را با بستن گلوت ایجاد کرد
