تداخلات
مهارکننده های اسید سرعت جذب پنی سیلین ها را کاهش می دهند و در صورت تجویز موازی ، اثر آنها کاهش می یابد. پنی سیلین ها همچنین نباید با سایر داروهای باکتریواستاتیک ترکیب شوند ، زیرا اصل عمل یکسان است و نمی تواند به بهبود اثر منجر شود. بتا لاکتام آنتی بیوتیک ها می تواند آنتی بیوتیک های گروه آمینوگلیکوزیدها را غیرفعال کند و همچنین نباید به صورت ترکیبی تجویز شود.
ترکیبی از پنی سیلین با آنتی هیستامین ها باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد ، زیرا تجویز همزمان می تواند اثر آنتی هیستامین را تغییر دهد. دولت همزمان اسپرین و داروهای قابل مقایسه از گروه NSAID ها می توانند میزان آن را افزایش دهند پنی سیلین سطح در خون از طریق جابجایی مولکولی بیمار و در نتیجه باعث افزایش اثر می شود. تجویز پروبنسید از بروز آن جلوگیری می کند پنی سیلین دفع و همچنین مدت زمان باقی ماندن پنی سیلین در بدن را طولانی می کند.
جابجایی پنی سیلین با افزایش همزمان غلظت پنی سیلین نیز به دلیل تجویز همزمان سولفونامیدها ایجاد می شود. مصرف همزمان ویتامین B1 و ویتامین C باعث کاهش اثر پنی سیلین می شود. پنی سیلین ها مانع عملکرد خون پلاکت (ترومبوسیت ها). اگر وارفارین همزمان مصرف شود ، می توان اثر آن را تغییر داد. تجویز ترکیبی فقط در صورت وجود نشانه ای دقیق باید مورد استفاده قرار گیرد.
پنی سیلین و شیر
شیر و فرآورده های لبنی هیچ تاثیری در اثر پنی سیلین ندارند. پنی سیلین با اجزای شیر ترکیب نمی شود ، بنابراین هیچ مانعی در جذب (جذب) روده وجود ندارد. این دارو همچنین کاربردهای گسترده ای در کودکان دارد. در برابر مخملک بسیار مثر است تب or ورم لوزه، که معمولاً توسط آنها ایجاد می شود استرپتوکوک.
با توجه به استفاده از پنی سیلین در این تصاویر بالینی ، روماتیسمی تب ناشی از استرپتوکوک تقریباً در آلمان وجود ندارد. این از تهدید کننده زندگی جلوگیری می کند قلب التهابات عضلانی (میوکاردیت) با نقایص دریچه قلب بعدی و کلیه آسیب (گلومرولونفریت). این یک نظر گسترده است که آنتی بیوتیک ها نباید با شیر مصرف شود. با این حال ، این فقط نگران است آنتی بیوتیک ها، یعنی تتراسایکلین ها و فلوروکینولون، اما پنی سیلین نیست. با آنتی بیوتیک های دیگر ، تشکیل پیچیده با کلسیم یون های شیر منجر به "توده های" بزرگی می شوند که نمی توانند توسط روده جذب شوند و بنابراین دوباره بدون عبور از داخل دفع می شوند. خون.
