اثر
در ساختار شیمیایی خود ، همه پنی سیلین ها دارای یک حلقه به اصطلاح بتا لاکتام هستند ، ساختاری به شکل نشانه ایست که از تشکیل دیواره سلولی باکتری. برخی از باکتری آنزیمی به نام بتالاکتاماز به عنوان مکانیسم دفاعی دارند. این آنزیم قادر است حلقه آنتی بیوتیک را شکافته و در نتیجه دارو را بی اثر یا محدود کند.
با این حال ، برخی از پنی سیلین ها در برابر بتالاکتاماز مقاوم هستند و می توانند در برابر حمله باکتری مقاومت کنند. آنها عمدتا توسط استفاده می شود باکتری آنزیم دارند. برخی از پنی سیلین ها از نظر اسید پایدار هستند ، برخی دیگر اینگونه نیستند.
آنهایی که پایدار اسید هستند را می توان به شکل قرص تجویز کرد زیرا می توانند از طریق آن عبور کنند معده بدون حل شدن و غیرفعال شدن در آنجا. پنی سیلین های غیر اسید پایدار باید از طریق تزریق از طریق مایع تجویز شوند خون برای دور زدن معده و اسید معده. خوراکی خورده پنی سیلین G دارای تحرک بافتی خوبی است و به داخل پوست منتقل می شود ، مخاط, کبد، ریه ها و کلیه ها.
از طریق مایع مغزی (مشروبات الکلی) منتقل نمی شود و نباید از آن برای بیماری های مرکز استفاده شود سیستم عصبی. این اثر داخل سلولی ایجاد نمی کند و بدون تغییر از طریق کلیه ها تا 90٪ دفع می شود.
