عواقب عفونت | تبخال زوستر

عواقب عفونت

پوست بدن با حساسیت پوشانده شده است اعصاب، که قرار است احساس لمس را تضمین کند ، درد و دما مناطق وسیع تری از پوست توسط یک عصب خاص تأمین می شود. هر یک از این مناطق تأمین شده توسط عصب خاص با یک حرف و یک عدد مشخص شده و a نامیده می شود درماتوم.

گسترش تغییرات پوستی معمولاً کاملاً اتفاق می افتد درماتوممناطق جدا شده ، یعنی پوست آسیب دیده معمولاً به شدت مشخص شده و به طور مستقیم در مجاور خاتمه می یابد درماتوم. بعد از یک ابله مرغان بیماری بهبود یافته است ، برخی ویروس ها در گانگلیون های به اصطلاح نخاعی غیر فعال باقی می مانند. اینها تجمع سلولهای عصبی نزدیک ستون نخاع است.

شاخه های انتهایی چنین ستون فقرات اعصاب هر کدام یک درماتوم خاص را تهیه می کنند. ویروس ها اغلب برای چندین دهه در گانگلیون های پشتی ریشه باقی می مانند. گاهی اوقات ، به خصوص در سن پیری ، ویروس ها دوباره فعال شده و سپس درماتوم را آلوده می کنند. در بیشتر موارد ، یک ناحیه کمربند شکل که کاملاً مشخص شده باشد ، ملتهب می شود ، اغلب در ناحیه ریه ، اما گاهی اوقات نیز در صورت یا گردن. این تصویر بالینی ناشی از فعال شدن مجدد ویروس ها نامیده می شود دودکش.

تشخیص

این تشخیص معمولاً براساس تشخیص نگاه انجام می شود ، زیرا الگوی گسترش تحریک پوست مشخص است و براساس درماتوم های بدن است.

رفتار

در مقیاس کمتر، دودکش می توان محافظه کارانه درمان کرد ، یعنی با کمپرس خنک کننده و پمادهای مناسب برای به حداقل رساندن خارش. با این حال ، به میزان بیشتری ، دودکش باید به طور مداوم با دارو درمان شود. داروی انتخابی آسیکلوویر است که می تواند به صورت سیستمی بصورت پماد یا قرص تجویز شود.

در حالت شدید درد در ناحیه پوست ، دارو گاباپنتین همچنین می توان برای کاهش استفاده کرد درد عصب. در این ترکیب ، دوره های شدید از تب خال عفونت زوستر در بسیاری از موارد قابل کنترل است. مدت زمان درمان متفاوت است و به شدت بیماری بستگی دارد.

عوامل خطر

عوامل خطر زونا برای بیمار شدن وجود دارد

  • آبله مرغان در سنین جوانی تجربه کرد
  • تماس مکرر و فشرده با ناقلین ویروس واریسلا زوستر
  • ضعیف شده سیستم ایمنی بدن: بیمارانی که سیستم ایمنی بدنشان یا با دارو یا استرس ضعیف شده است ، خطر ابتلا به زونا را به طور قابل توجهی بالاتر از بیماران متعادل از نظر ایمنی دارند.