ایبوپروفن | NSAR - داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

ایبوپروفن

ایبوپروفن همچنین یکی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است و همراه با کتوپروفن و ناپروکسن به گروه اسیدهای آریل پروپیونیک. غیر استروئیدی به معنای نداشتن داروها است کورتیزون. برای خفیف تا متوسط ​​، حاد و مزمن استفاده می شود درد، و بیماریهای التهابی مزمن.

ایبوپروفن مخصوصاً برای مفید است دندان درد, میگرن، بازگشت درد و درد قاعدگی. از آنجا که این یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است ، می تواند عوارض جانبی در دستگاه گوارش یا شکایات آسم ایجاد کند (به بخش بالا مراجعه کنید). با این حال، ایبوپروفن به ویژه باعث عوارض جانبی بر روی کلیه ها می شود ، بنابراین ایبوپروفن هرگز نباید توسط افراد مبتلا مصرف شود کلیه نارسایی یا توسط افرادی که پیوند کلیه انجام داده اند.

حداکثر دوز روزانه 1200 میلی گرم یا 1.2 گرم است. علاوه بر این ، این حداکثر دوز روزانه نباید بیش از سه تا پنج روز بدون مشورت با پزشک مصرف شود. ایبوپروفن از شرکت های مختلف با چندین نام تجاری موجود است ، به عنوان مثال Hexal ، Ratiopharm یا Johnson & Johnson GmbH. رایج ترین دوزها 400 میلی گرم ، 600 میلی گرم یا 800 میلی گرم ایبوپروفن در هر قرص است. همچنین آماده سازی هایی وجود دارد که علاوه بر این حاوی لیزین ، یک اسید آمینه است.

اینها قرص های 400 میلی گرمی هستند که به آنها لیزین اضافه می شود. اسید آمینه جذب ایبوپروفن به بدن را تسریع می کند ، که نتیجه آن شروع سریعتر عمل پس از گذشت 20-30 دقیقه است. ایبوپروفن 400 میلی گرم را می توان در داروخانه بدون نسخه خریداری کرد ، در حالی که قرص 600 میلی گرم و 800 میلی گرم به نسخه پزشک نیاز دارد. ایبوپروفن فقط در داروخانه ها به فروش می رسد و نمی توان آن را در داروخانه ها یا فروشگاه های مشابه خریداری کرد. کرم درد Proff® حاوی ایبوپروفن به عنوان ماده موثره.

تداخلات

کورتیزون کورتیزون: ضد انعقاد:

  • با Kortisongabe همزمان خطر خونریزی در دستگاه گوارش به طور قابل توجهی افزایش می یابد
  • NSAID نباید همزمان با داروهای ضد انعقادی یا آماده سازی از همان دسته از مواد فعال (دیکلوفناسیندومتاسین-پیروکسیکام-ایبوپروفن) تجویز شود. به طور خاص با استفاده همزمان از Marcumar باید در نظر گرفته شود ، که باعث تقویت خوناثر نازک مارکومار.