عواقب طولانی مدت هایپرویتامینوز
هایپرویتامینوز فقط در موارد بسیار کمی منجر به عواقب طولانی مدت می شود ، زیرا بخش عمده ای از ویتامین ها هنگام تجمع بیش از حد بدن توسط بدن دفع می شود. علاوه بر این ، یک بار هایپرویتامینوز تشخیص داده شده است ، درمان موثر متوقف کردن یا کاهش مقدار است ویتامین ها بلافاصله. مستقیما. این معمولاً از عواقب طولانی مدت جلوگیری می کند.
با این حال ، اگر یک ویتامین در مدت زمان طولانی تری در بدن جمع شود ، این می تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد. غالباً ویتامین رسوب می کند ، که اغلب بر روی آن تأثیر می گذارد کبد. این می تواند منجر به اختلالات عملکردی شود کبد و اندام اغلب بزرگ می شود.
علاوه بر این، کلیه اختلال عملکرد اغلب اتفاق می افتد ، زیرا کلیه ها سعی در دفع محلول در آب دارند ویتامین ها در ادرار علاوه بر این ، علائم مشخص تری نیز وجود دارد که به نوع ویتامین بستگی دارد. هایپرویتامینوز به عنوان مثال ، E می تواند منجر به اختلالات انعقادی شود ، که در صورت وجود محدودیت های قبلی ، می تواند آن را تشدید کند. سیستم عصبی همچنین غالباً تحت تأثیر هیپرتویتامینوز قرار دارد که می تواند خود را در نقص حسی مختلف نشان دهد.
علل هیپرتویتامینوز
افزایش ویتامینوز در اثر مصرف بیش از حد ویتامین ها ایجاد می شود. این منجر به تجمع ویتامین ها در بدن می شود که می تواند از طریق علائم مختلف خود را نشان دهد. ویتامین های محلول در چربی به ویژه تحت تأثیر این امر قرار می گیرند ، زیرا بر خلاف ویتامین های محلول در آب ، نمی توانند از طریق کلیه از طریق ادرار دفع شوند.
خطر رسوب این ویتامین ها در بافتهای مختلف بدن و ایجاد علائم به ترتیب بیشتر است. مصرف بیش از حد آن از طرق مختلف ممکن است اتفاق بیفتد. به عنوان مثال ، یک عدم تعادل یا عدم تعادل رژیم غذایی می تواند منجر به مصرف بیش از حد ویتامین ها شود.
با این حال ، رژیم غذایی مکمل or آماده سازی ویتامین اگر مصرف روزانه بیش از حد باشد ، می تواند باعث ویتامین بیش از حد در بدن شود. هیپرویتامینوز همچنین می تواند گاهی توسط پرسنل پزشکی ایجاد شود ، به عنوان مثال هنگامی که تغذیه برای مدت زمان طولانی توسط معده لوله یا تزریقی ، یعنی با تزریق. اینها غالباً حاوی مقادیر زیادی ویتامین هستند. در موارد نادر ، بیماریهای مادرزادی که تجزیه ویتامین ها را مختل می کنند نیز می توانند منجر به هایپرتویتامینوز شوند.
به عنوان مثال ، یک نقص ژنتیکی خاص مانع می شود ویتامین D تجزیه و تجزیه شدن ، به این معنی است که بیشتر در بدن تجمع می یابد. هیپرویتامینوز از نظر تئوریک می تواند در تمام ویتامین ها رخ دهد. ویتامین هایی وجود دارد که احتمال آن برای ویتامین های دیگر بیشتر است.
اینها در وهله اول ویتامین های محلول در چربی را شامل می شوند. اینها ویتامین های A ، D ، E و K هستند. بر خلاف ویتامین های محلول در آب ، در صورت تجمع بیش از حد در بدن ، نمی توان آنها را فیلتر و از طریق کلیه ها به داخل ادرار دفع کرد. در عوض ، این ویتامین ها در بافتهای مختلف بدن رسوب می کنند و باعث افزایش هیپرتویتامینوز می شوند. هایپرویتامینوز ، که به دلیل تغذیه نامناسب ایجاد می شود ، عمدتا بر ویتامین A تأثیر می گذارد کبد و بنابراین می تواند در هنگام مصرف منظم کبد حیوانات یا روغن کبد ماهی در بدن جمع شود.
