عوارض جانبی | ایبوپروفن برای التهاب کانال ریشه

اثرات جانبی

مانند بیشتر داروهای دیگر ، اثر مورد نظر اغلب با عوارض جانبی همراه است. با اعمال اثر آن در دستگاه گوارش ، ایبوپروفن به تولید لایه مخاطی واقع در آنجا حمله می کند. این لایه از دیواره های اندام در برابر اسید هیدروکلریک اسیدی محافظت می کند که در آن ایجاد می شود معده و از مالش دردناک با هم جلوگیری می کند.

عواقب آن درد شکم, استفراغ، التهاب معده پوشش ، الف زخم معده or اسهال. اینها عوارض جانبی معمول NSAID ها هستند که شکایات گوارشی نیز نامیده می شوند. برای جلوگیری از آنها ، باید کمترین دوز ممکن برای اثر مطلوب را مصرف کرد و مدت زمان مصرف را باید به حداقل رساند.

اگر دوز بالایی برای استفاده طولانی مدت لازم باشد ، پزشک معالج معمولاً موارد اضافی را تجویز می کند معده محافظت برای جلوگیری از عوارض جانبی. در بیشتر موارد ، یک بازدارنده پمپ پروتون مانند امپرازول یا پانتوپرازول استفاده می شود. کمتر مشترک هستند یک سوراخ شدن معده، سرگیجه یا از دست دادن قدرت بینایی.

با مصرف نکردن می توان میزان عوارض جانبی را کاهش داد داروهای ضد درد با معده خالی ایبوپروفن در صورت وجود نباید در خود درمانی استفاده شود کبد or کلیه خسارت ناشی از مسیر تخریب آن. فقط یک پزشک تخصص لازم را برای ارزیابی خطر دارد.

تداخلات

ایبوپروفن هنگامی که همراه است می تواند باعث خونریزی شدید شود خون رقیق کننده ها ، به عنوان مثال برای درمان کرونر قلب بیماری (CHD). همانطور که در بالا توضیح داده شد ، ایبوپروفن باعث مهار سیکلوکسیژناز I می شود تا هیچ ماده پیام رسان در خون پلاکت، اصطلاحاً ترومبوسیت ها. این پیام رسان مسئول تجمع ترومبوسیت ها است. این تجمع ترومبوسیت ها به طور معمول باعث می شود هموستاز، به عنوان مثال در مورد برش.

اگر دیگری خون- داروی نازک مانند مارکومار همزمان با این مهار مصرف می شود ، خونریزی شدید می تواند به سرعت رخ دهد. با این حال ، اثر تقویت خونریزی ایبوپروفن در حال کاهش است و به محض قطع آن متوقف می شود. به طور متناقضی اگر ایبوپروفن همراه با آن مصرف شود اسپرین، اثر رقیق کننده خون مورد نظر می تواند کاهش یابد.

زیرا هر دو دارو برای گیرنده یکسان رقابت می کنند. در حالی که ایبوپروفن در اینجا غالب است اسپرین توسط بدن تجزیه می شود. بعد از حدود 4-6 ساعت ، اثر رقیق شدن خون ایبوپروفن متوقف شده است.

اسپریناز طرف دیگر ، وقتی به گیرنده متصل می شود ، می تواند باعث نازک شدن خون در طولانی مدت شود. اگر ایبوپروفن و لیتیوم همزمان مصرف می شوند (برای بیماری های روحی) ، دفع لیتیوم ممکن است کاهش یابد. این می تواند منجر شود لیتیوم مسمومیت علاوه بر این ، در هنگام مصرف ایبوپروفن ، باید مراقب باشید که از مصرف الکل اجتناب کنید ، زیرا در غیر این صورت خطر ابتلا به آن وجود دارد کبد خسارت.