اثرات جانبی
به طور کلی ، عوارض جانبی بی حس کننده های موضعی در مقایسه با عوارض جانبی بسیار کم در نظر گرفته می شوند بیهوشی عمومی. با این وجود ، ذکر آن مهم است بی حس کننده های موضعی برگرفته از كوكائين و بنابراین از یک طرف دارای یک پتانسیل اعتیاد آور (البته حداقل) خاص هستند و از طرف دیگر ممکن است عوارض جانبی خاصی داشته باشد. اینها بیش از هر چیز شامل قلب چالش ها و مسائل.
La قلب ممکن است به آرامی ضرب و شتم کند (برادیکاردی) ، در حالی که همزمان برخی از بیماران به طور فزاینده ای ضربان قلب سریع و نامنظم را تجربه می کنند (تاکی کاردی) به طور کلی ، این می تواند منجر شود آریتمی قلبی و مشکلات با قلب رسانایی برخی از بیماران نیز ممکن است تجربه کنند گرفتگی عضلات و از دست دادن هوشیاری ، حتی غش کردن. علاوه بر این ، برخی از بیماران واکنش های آلرژیک شدیدی نشان می دهند ، که می تواند از خارش و استفراغ به حالت شوک. بنابراین توجه به علائم احتمالی پس از درمان با الف مهم است بی حسی موضعی و در صورت شدیدتر شدن علائم به پزشک اطلاع دهید.
موارد منع مصرف
موارد منع مصرف مختلفی وجود دارد که بیماران نباید از آنها استفاده کنند بی حس کننده های موضعی. این بیشتر به این دلیل است که بی حس کننده های موضعی اغلب با آدرنالین همراه هستند ، زیرا آدرنالین باعث ایجاد خون عروق منقبض شود و خون به ناحیه محل بی حسی موضعی موثر است این البته برای عملیات کوچکتر بسیار مطلوب است ، زیرا شخص می خواهد از موارد غیر ضروری جلوگیری کند خون جریان. به بیمارانی که دارای واکنشهای آلرژیک شناخته شده یا مشکلات قلبی هستند ، هنوز نباید از داروهای بی حس کننده موضعی استفاده شود ، زیرا این امر می تواند مشکلات را افزایش دهد. علاوه بر این ، هیچگاه نباید از داروهای بی حسی موضعی در انگشت، انگشت ، بینی یا ناحیه آلت تناسلی مرد ، زیرا این می تواند باعث کاهش خون به حدی جریان می یابد که قسمت هایی از بافت از بین می روند.
مزایا و معایب
در مقایسه با مرسوم بیهوشی عمومی, بیهوشی موضعی مزایای بی شماری را ارائه می دهد. بدن انسان به طور قابل ملاحظه ای بار کمتری دارد ، زیرا بیهوشی کل گردش خون را تحت تأثیر قرار نمی دهد ، بلکه فقط دستگاه های عصبی مورد نظر را تحت تأثیر قرار می دهد ، یعنی از نظر محلی محدود است. بنابراین ، حوادث غیر قابل پیش بینی ، مانند a سکته, ضربه یا فلج روده بعد از عمل ، خیلی کمتر اتفاق می افتد.
معمول تهویه خطاها را می توان با استفاده از بیهوشی موضعی زیرا بیماران به تنهایی نفس می کشند. عوارض جانبی جدی از بیهوشی عمومی، مانند خطر از هایفوتراپی بدخیم، به سختی مشاهده شده است. بعلاوه ، بیماران خیلی سریعتر بهبود می یابند بیهوشی موضعی: پس از مدت کوتاهی مجاز به ترک اتاق ریکاوری هستند ، به زمان کمتری نیاز دارند نظارت بر و می توانند خیلی زودتر از خواب بیدار شوند. با این وجود ، حتی با بی حسی موضعی معایب و خطری وجود دارد.
به عنوان مثال ، به زمان قابل توجهی بالاتری نیاز دارد. مخصوصاً در مورد نخاع بیهوشی، مدتی می تواند بین تزریق صحیح و بیهوشی کامل مستقر شود. بنابراین اگر باید سریع انجام شود و یک مورد اضطراری باشد ، بیهوشی عمومی اغلب انتخاب بهتر است.
علاوه بر این ، موفقیت بستگی زیادی به مهارت ، تجربه و توانایی پزشک دارد. یک سوزن که به طور نادرست قرار داده شده باشد ، گاهی می تواند منجر به بیهوشی ناقص شود. برای بسیاری از بیماران مضطرب یا ناامن ، ایده تجربه یک روش جراحی در هوشیاری کامل کاملاً دلهره آور است.
بنابراین ، یک گفتگوی آموزشی همدلانه قبل از عمل بسیار مهم است. در حین مکالمه ، پزشک باید روش دقیق را توصیف کرده و بیمار را برای هر صدایی که ممکن است ایجاد کند ، آماده کند. اغلب قبل از عمل به بیماران آرامبخش سبک داده می شود. به این ترتیب آنها در حین عمل هوشیار هستند ، اما پس از آن اغلب نمی توانند عمل را به یاد بیاورند یا فقط به طور ناقص ، یا حتی "بیش از حد بخوابند".
